Την Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016, εις τον πανηγυρίζοντα επί τη εορτή του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, φερώνυμο Ιερό Ναό της ενορίας των Λαγκαδικίων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, ετέλεσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας καθώς και την εις Διάκονον χειροτονία του ευλαβεστάτου Παναγιώτου Κουρεμπελέ.
Την παραμονή της εορτής του Αγίου Παντελεήμονος, ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης, χοροστάτησε του πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού, αρχικά εις τον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Λαγκαδά και εν συνεχεία στον επίσης πανηγυρίζοντα ενοριακό Ιερό Ναό της περιοχής της Βαμβακίας.
Κατά την διάρκεια της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας παρέστησαν συμπροσευχόμενοι μεταξύ του πολυπληθούς εκκλησιάσματος εκπρόσωποι της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως και της Τοπικής Κοινότητος, Αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας με επικεφαλής του Διοικητές των Τμημάτων Λαγκαδά και Σοχού, καθώς και οι κατά σάρκα συγγενείς και φίλοι του χειροτονούμενου.
Στην προσφώνηση του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην σημασία της τιμής των Αγίων μέσα στην Εκκλησία, χρησιμοποιώντας την ρήση του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β΄ (Χρυσοφάκη), ότι «η ζωή της Εκκλησίας είναι η ζωή των Αγίων και η ζωή των Αγίων είναι η ζωή της Εκκλησίας».
Αυτό σημαίνει ότι, όταν κανείς θέλει να ζήσει την ζωή της Εκκλησίας, αυθεντικά και γνήσια, χωρίς παρεμβάσεις και παρεμβολές, θα πρέπει να ζει την ζωή του, μιμούμενος εκείνη των Αγίων, οι οποίοι ζούσαν βίον χριστομίμιτον.
Όταν κανείς θέλει να δει πια είναι η Εκκλησία, ας μην βλέπει την ζωή των ανθρώπων που υπηρετούν και που ζουν σε αυτήν, αλλά να βλέπει τα πρόσωπα εκείνα τα καταξιωμένα και τα δικαιωθέντα δια της Πίστεως, που είναι οι Άγιοι μας, συμπλήρωσε σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος.
Ο Άγιος Παντελεήμων, δεν ήταν ούτε Ιεράρχης, ούτε Διάκονος, ούτε Πρεσβύτερος, αλλά ήταν ένας νέος που προσέφερε ύψιστη διακονία μέσα από το υπούργημα της ιατρικής επιστήμης και μπορούσε να γιατρέψει ασθένειες που η τότε επιστήμη δεν μπορούσε να ερμηνεύσει και να αντιμετωπίσει, διότι ήταν ένας αληθινός άνθρωπος του Θεού, ο οποίος είχε στο κέντρο της ζωής του, τον Ιησού Χριστό.
Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορεί κανείς να ταυτίσει την ζωή του, με αυτό που αναφέρει και λέει ο Απόστολος Παύλος, «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Αυτό θα πρέπει να είναι και το ζητούμενο στον άνθρωπο. Να καταφέρει να νεκρώσει το αμαρτωλό εγώ του, και στην θέση του να τοποθετήσει τον Κύριο, που είναι η αγάπη, που είναι που είναι η ζωή, που είναι το φως, που είναι η αλήθεια, που είναι αυτό που αναζητεί ο καθένας μας.
Ο καθένας που πιστεύει στον Ιησού, δεν βαδίζει μόνο σε μια οδό ομοιώσεως, αλλά γίνεται ένα με τον Χριστό, ενώνεται με το Σώμα Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία έχει ακριβώς οντολογική ενότητα με το σώμα Ιησού Χριστού και γι’ αυτό είναι μια Αγία, Καθολική και Αποστολική, διότι ταυτίζεται απολύτως Αυτό.
Αυτό σημαίνει ότι στην πράξη της ζωής μας, αν ο καθένας από εμάς εάν θέλει να ονομάζεται μέλος της Εκκλησίας και να είναι αληθινός Χριστιανός, θα πρέπει να ταυτίσει και να συνδέσει την ζωή του και τον εαυτό του με τον Ιησού Χριστό. Τότε μόνο τα πάντα θα αλλάξουν. Ο Χριστός είναι η ζωή, είναι η Ανάσταση, είναι Εκείνος που μας ελευθερώνει, είναι εκείνος που μας χαρίζει αυτό που αναζητούμε στην υπαρξιακή μας καταξίωση, αλλά και την πνευματική ολοκλήρωση μας, καθώς μας οδηγεί εκ του ασφαλούς σε μία πορεία, θεόσεως, αγιασμού, σωτηρίας, φωτισμού και καταξιώσεως.
Εν συνεχεία απευθυνόμενος προς τον νεοχειροτονούμενο Διάκονο, π. Παναγιώτη Κουρεμπελέ, ο οποίος και προέρχεται από Ιερατική οικογένεια, μιας και ο μακαριστός κατά σάρκα πατήρ του υπήρξε Ιερέας, τον παρότρυνε να εναρμονίσει πλήρως την πορεία της ζωής του, με την ζωή του Ευαγγελίου και με τον βίο του Αγίου Παντελεήμονος, ο οποίος ήταν τέλειος και στην επιστήμη του αλλά και στην διακονία του, και να αποτελεί καθημερινό παράδειγμα μιμήσεως, διότι από σήμερα εντάσσεται στο σώμα της Διακονίας του Ιερού Κλήρου, υπηρετώντας την Εκκλησία και διακονώντας τον συνάνθρωπο.
Προ της απολύσεως της πανηγυρικής Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας διαβάστηκαν τα κόλλυβα του σήμερα τιμωμένου Αγίου, ενώ παράλληλα ο Σεβασμιώτατος προχώρησε στην Αναγνώστη Χειροθεσία των ευλαβεστάτων κ.κ. Στεφάνου Παναγιωτίδη και Αχιλλέως Μαυρίδη.
