Με την παρουσία υπευθύνων κληρικών και λαϊκών των 100
Ενοριακών Συνάξεων Μελέτης Αγίας Γραφής σε ολόκληρη την
περιοχή της Φθιώτιδος τελέσθηκε απόψε ο Μέγας Πανηγυρικός
Αρχιερατικός Εσπερινός της Θεομητορικής Εορτής της Αγίας
Σκέπης, καθώς και ο καθιερωμένος αγιασμός επί τη ενάρξει της
νέας περιόδου των κύκλων της σποράς του Λόγου του Θεού.
Στον Αρχιερατικό Εσπερινό στον Ιερό Μητροπολιτικό και
Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας,
χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.
Συμεών, ο οποίος και στην συνέχεια τέλεσε τον Αγιασμό για την
έναρξη των Ενοριακών Κατηχητικών Συνάξεων Μελέτης Αγίας
Γραφής.
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τον
Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος (89,4
Fm) και από διαδικτύου.
Ο Διευθυντής του Γραφείου Συντονισμού Θείου Κηρύγματος
και Αντιμετωπίσεως Αιρέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ. π.
Ηρωδίων Ρίζος, αναφέρθηκε σε πρακτικά θέματα της επιτυχούς
πραγματοποιήσεως των συνάξεων, ευχαριστώντας του
Σεβασμιώτατο εκ μέρους όλων των κατά τόπους Υπευθύνων των
Ενοριακών αυτών Συνάξεων για την πατρική του αγάπη, αλλά και
την κατά Θεόν έμπνευση και μέριμνά του, τα οποία και
νοηματοδοτούν και δίνουν το έναυσμα και την δύναμη σε όλους να
διακονήσουν την σπορά του Λόγου του Θεού δια μέσω της
Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο.
Για την εύρυθμη λειτουργία των κατά τόπων Ενοριακών
Κατηχητικών Συνάξεων Μελέτης Αγίας Γραφής, ωμίλησε και ο
συνυπεύθυνος των Κύκλων Πρωτ. π. Παναγιώτης Σερέτης,
Αρχιερατικός Επίτροπος Λαμίας και Διευθυντής του Γενικού
Φιλοπτώχου Ταμείου της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος αρχικά ευχαρίστησε όλους τους ιερείς και
τους συνεργάτες των ενοριών, καθώς και τους ευσεβείς πιστούς, οι
οποίοι διακονούν την σπορά του Θείου Λόγου στην σύγχρονη
κοινωνία, που τόσο πολύ τον έχει ανάγκη και έδωσε πρακτικές
κατευθύνσεις για την νέα χρονιά δίνοντας έμφαση σε αυτό, καθ’
εαυτό, το γεγονός της Σύναξης επί το αυτό με κέντρο το Ευαγγέλιο
του Χριστού.
Χαρακτηριστικά ο κ. Συμεών, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Βρισκόμαστε υπό το φως ενός πολύ μεγάλου Μάρτυρα της
Εκκλησίας μας, του Αγίου Δημητρίου, που εορτάσαμε χθες, ο
όποιος κατ’ εξοχήν υπήρξε κατηχητής, υπήρξε κήρυκας του Θείου
Λόγου όχι μόνο στον μαθητή του τον Νέστορα, που είναι ο πιο
επώνυμος, και τον οποίον εορτάζουμε σήμερα, αλλά όπως
αναφέρουν οι πηγές κι η παράδοση της Εκκλησίας, εκατοντάδες
νέους κατηχούσε στη Θεσσαλονίκη. Αυτό άλλωστε ήταν και ο
βασικός λόγος που προκάλεσε τον φθόνο της τότε εξουσίας καθώς
δεν πτοήθηκε από το Διάταγμα που εξεδόθη το 303 μ.Χ. περί
απαγορεύσεως του χριστιανισμού από τον Διοκλητιανό και το
οποίο δεν έμεινε μόνο στο δυτικό κομμάτι της Αυτοκρατορίας, αλλά
επεκτάθηκε και στο ανατολικό κομμάτι της Αυτοκρατορίας. Παρόλα
αυτά ο Άγιος Δημήτριος έσπειρε το Λόγο του Θεού, μελετούσε μαζί
με τους μαθητές του την Αγία Γραφή, την Παλαιά και την Καινή
Διαθήκη, τη ζωή των προγενεστέρων Μαρτύρων, όπως κυρίως
είχε μεταδοθεί από στόμα σε στόμα αλλά και την αποστολική
διδαχή, η οποία ήταν πολύ έντονη, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, με το
πέρασμα του Αποστόλου Παύλου από εκεί.
Χωρίς τη μελέτη του Λόγου του Θεού είναι σαν να
ταξιδεύουμε και να οδεύουμε το αυτοκίνητό μας χωρίς τιμόνι,
χωρίς πυξίδα, χωρίς στοιχείο πλοηγήσεως. Η πυξίδα μας είναι το
Ευαγγέλιο, η πυξίδα μας είναι ο Λόγος του Θεού γι’ αυτό και πάνω
στην Αγία Τράπεζα, όπου σαρκώνεται και φανερώνεται η Βασιλεία
του Θεού, στο κέντρο της, στέκεται το Ιερό Ευαγγέλιο και δεν
υπάρχει κανένα Μυστήριο της Εκκλησίας μας, το οποίο να μην
τελείται γύρω από το Ευαγγέλιο. Άρα λοιπόν είναι πολύ σημαντικό
για εμάς τους ίδιους ως χριστιανούς, είναι χρέος μας, είναι καθήκον
μας, να μελετούμε το Λόγο του Θεού και πολλές φορές
παρατηρούμε ότι υπάρχουν χριστιανοί, οι οποίοι δεν έχουν ανοίξει
ούτε μία φορά την Καινή Διαθήκη το οποίο είναι τραγικότατο και το
χειρότερο και το ακόμα πιο τραγικό είναι, ότι ενώ δεν έχουν ανοίξει
ούτε μία φορά την Καινή Διαθήκη, ομιλούν ωσάν να είναι θεολόγοι
μεγάλοι της Εκκλησίας μας, ενώ είναι παντελώς άγευστοι.
Η υπόθεση της πίστης όμως είναι πολύ σοβαρή υπόθεση,
δεν είναι η υπόθεση πρωϊνάδικου της κάθε ημέρας, ούτε
κουτσομπολιού στο κομμωτήριο. Η υπόθεση της πίστης είναι
υπόθεση σωτηρίας και έχουμε τεράστια ευθύνη, ως χριστιανοί, να
είμαστε συνειδητοποιημένοι εφόσον θέλουμε να λεγόμαστε
χριστιανοί, να είμαστε ικανοί και να δίνουμε τη μαρτυρία του Ιησού
Χριστού μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Ακούω πολλές φορές γονείς,
παππούδες, γιαγιάδες, εύλογα να ανησυχούν με το περιεχόμενο
της παιδείας, το οποίο λαμβάνουν τα παιδιά στα σχολεία σήμερα
με νέα μαθήματα άλλα φυσιολογικά, άλλα περίεργα, άλλα
δημιουργούν ερωτηματικά αλλά κι εγώ διερωτώμαι: αυτοί που
ανησυχούν και όσοι ανησυχούμε, πόσο έχουμε εμείς οι ίδιοι γίνει
το παράδειγμα της μελέτης του Λόγου του Θεού μέσα στο σπίτι
μας; Πόσο πήραμε την υπόθεση της παιδείας των παιδιών μας στα
χέρια μας; Πόσο τους προσφέρουμε εμείς αυτό που κατά τη γνώμη
μας τους στερεί, τους διαστρεβλώνει η σύγχρονη εποχή; Να
γίνουμε κήρυκες και κατηχητές αλλά «πρώτα δια έργων και έπειτα
δια λόγων» διότι εκεί είναι που πάσχουμε, εκεί είναι το μεγάλο μας
πρόβλημα, ότι λείπει το παράδειγμα. Δεν προσφέρουμε
παράδειγμα και για αυτό είναι και αναξιόπιστος ο λόγος μας. Πώς
θα πούμε στο παιδί μας, στην οικογένειά μας να έχει ειρήνη μέσα
στην καρδιά του όταν εμείς είμαστε μέσα στην ένταση συνέχεια,
όταν είμαστε μέσα στο θυμό, μέσα στα νεύρα; Πώς θα πούμε και
θα πείσουμε ότι είναι αγάπη ο Χριστός, ότι είναι υπομονή, ότι είναι
ταπεινότητα, όταν εμείς δεν υποχωρούμε σε τίποτα από το θέλημά
μας, όταν διεκδικούμε τα δικαιώματά μας μέχρι κεραίας και όταν
είμαστε έτοιμοι τα πάντα να τα διαλύσουμε και να τα θέσουμε σε
κίνδυνο αρκεί να μην υποχωρήσουμε, αρκεί να μη στερηθούμε την
υποτιθέμενη ζωή την οποία ζούμε;
Είναι μεγάλη λοιπόν υπόθεση το Ευαγγέλιο του Χριστού και η
πίστη του Χριστού γι’ αυτό και παρακαλώ, όλοι ανεξαιρέτως να
δώσουμε αγάπη. Τίποτα δεν επιτυγχάνεται χωρίς αγάπη! Να
αγαπήσουμε τον Θείο Λόγο. Να τον αγαπήσουμε πρώτα εμείς οι
ίδιοι. Να αγαπήσουμε τον Λόγο του Θεού και να τον προσφέρουμε
με αγάπη στους αδελφούς μας! Να μην έχουμε φόβο όταν κάτι δεν
μπορούμε να το προσεγγίσουμε ή και να το απαντήσουμε. Μπορεί
να βρεθούμε μπροστά σε ένα δύσκολο ερώτημα. Μην μας φοβίζει
η αδυναμία απάντησης διότι αυτή είναι η οποία αποκαλύπτει πόσο
συναρπαστικός είναι ο Λόγος του Θεού. Μέσα στην Εκκλησία δεν
είμαστε μόνοι μας, δεν είμαστε ατομικότητες. Έτσι λειτουργούμε
στην Εκκλησία. Δεν κάνουμε «γκουγκλάρισμα» στο διαδίκτυο για
να βρούμε απαντήσεις, ούτε ψάχνουμε σε θολά νερά, ούτε
βγαίνουμε στο παζάρι και στην πλατεία Πάρκου ή οπουδήποτε
αλλού να πάρουμε απαντήσεις για τα μεγάλα ζητήματα της
πίστεως και της ζωής, γιατί δυστυχώς αν πάμε στην πλατεία
Πάρκου το πιθανότερο είναι να πέσουμε σε αιρετικούς και σε
Ιαχωβάδες που στέκονται εκεί χαμογελαστοί και σερβίρουν
συνταγές σωτηρίας ή μπορεί να βρεθούμε σε μάγισσες και σε
χαρτορίχτρες και σε όλα αυτά που οδηγούν τους ανθρώπους στην
ψυχοπάθεια, στην ανασφάλεια και σε όλα αυτά τα προβλήματα».
Ο Σεβασμιώτατος στο τέλος του κηρύγματός του, παρότρυνε
τους εντεταλμένους ιερείς και υπευθύνους των κύκλων μελέτης
Αγίας Γραφής να αξιοποιήσουν όλες τις δυνατότητες, τις οποίες
παρέχει η τοπική Εκκλησία, καθώς και τις ομορφιές και τις πολλές
ευλογίες που έχει ο ευλογημένος τόπος της Φθιώτιδος, και όλα
εκείνα τα εργαλεία, τα οποία μέσα από την καθημερινότητα της
διακονίας είναι ζωντανά παραδείγματα για ανάπτυξη δράσεων που
θα διευκολύνουν την εμβάθυνση και ποικιλία στην μελέτη του
Λόγου του Θεού.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
