Δέσπω Λιάλιου/Ομότιμη Καθηγήτρια -Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘΓι᾽ αυτούς που απομακρύνουν τον Εσταυρωμένο από την Αγία Τράπεζα, «γιατί έτσι είναι στον Πατριαρχικό Ναό» (τόσο κατάλαβαν…), δηλαδή σε μια σταλιά τόπο, όπου συνωθούνταν από το 1600 και δώθε συλλειτουργούντες τρεις τέσσερις Πατριάρχες και συνοδικοί, και συνωθούνται ακόμη και στις μέρες μας πλείστοι όσοι σε κάποιες περιστάσεις. Ευτυχώς που με την παρασκευή του Αγίου Μύρου είδαμε το άβατο παρεκκλήσιο του Πατριαρχικού Οίκου με τον Εσταυρωμένο του και τον Πατριάρχη καμαρωτό, καμαρωτό, για να ενδυθεί την Πατριαρχική στολή, και εν συνεχεία το Γέροντα Δέρκων και σε απαρτία και τα εξαπτέρυγα!
Ο Εσταυρωμένος μετακινείται μόνο στην Αποκαθήλωση, δεν έχει διακοσμητικό χαρακτήρα: Κατενώπιον του Εσταυρωμένου και πάνω στο Αντιμήνσιο, τελείται ο καθαγιασμός, ως λέγεται και στην Αγία Αναφορά: «…Μεμνημένοι τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς, καὶ πάντων τῶν ὑπὲρ ἡμῶν γεγενημένων, τοῦ σταυροῦ, τοῦ τάφου, τῆς τριημέρου ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανούς ἀναβάσεως, τῆς ἐκ δεξιῶν καθέδρας, τῆς δευτέρας καὶ ἐνδόξου πάλιν παρουσίας…». (Τον Εσταυρωμένο βλέπουν οι χριστιανοί, δεν βλέπουν το Αντιμήνσιο). Χρόνια πολλά και καλά μυαλά!
