Η συνάντηση της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία έφτασε στην Ουκρανία, με τον επικεφαλής της εν Ουκρανίας Ρωσικής Εκκλησίας, Μητροπολίτη Ονούφριο, απέβη άκαρπη.

Αυτό αναφέρθηκε στη Religiyna Pravda από ενημερωμένη πηγή.

Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου που επισκέπτεται την Ουκρανία συναντήθηκε με τον επικεφαλής της εν Ουκρανίας Ρωσικής Εκκλησίας, Μητροπολίτη Ονούφριο Μπερεζόφσκι, καθώς και με μέλη της Συνόδου του, τους Μητροπολίτες Αντώνιο Πακάνιτς, Μελέτιο Γεγορένκο και Κλήμεντα Βετσερία. Αυτό ανέφερε το Raskolam.net, ένα μέσο που βρίσκεται κοντά στον κύκλο του Πακάνιτς και του Νοβίνσκι, επικαλούμενο δικές του πηγές.  Σύμφωνα με την πηγή, η συζήτηση έληξε χωρίς πρακτικές συνέπειες, περιοριζόμενη σε ανταλλαγή γενικών θέσεων των δύο πλευρών.

Σύμφωνα με πηγή της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η αρχική πρόθεση μιας τέτοιας συνάντησης οφειλόταν στα σημάδια και τα μηνύματα που φέρεται να έστελνε το τελευταίο διάστημα ο Μητροπολίτης

Ονούφριος στους εκπροσώπους του Πατριάρχη Βαρθολομαίου σχετικά με την υποτιθέμενη ετοιμότητά του να αποσυρθεί από την υποταγή στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σε αντάλλαγμα, φέρεται να περίμενε κάποιες εγγυήσεις που η Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε να παράσχει στον ίδιο και στους ανθρώπους που τον ακολουθούν. Ένας από τους μεσάζοντες σε αυτή την επικοινωνία ήταν ο Μητροπολίτης στην Αμερική Τύχων Μόλαρντ, ο οποίος επισκέφθηκε πρόσφατα το Τσερνιβτσί και στη συνέχεια πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Το “Raskolam.net” αναφέρει ότι στην αντιπροσωπεία δεν άρεσε η σύνθεση των συμμετεχόντων που τους υποδέχθηκε από την εν Ουκρανία Ρωσική Εκκλησία.

Η παρουσία στη συνάντηση του Αντωνίου  Πακάνιτς, ενός θερμού υποστηρικτή της ενότητας με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία με οποιοδήποτε κόστος, ο οποίος εκπροσωπεί τα συμφέροντα τόσο του Γκουντιάεφ όσο και του Νοβίνσκι με τον Ονούφριο, ήταν ένα αρνητικό σημάδι για τους προσκεκλημένους. Συνειδητοποίησαν ότι ο Ονούφριος δεν θα έκανε καμία σοβαρή πρόταση στο πνεύμα των υπαινιγμών που φέρεται να είχε κάνει νωρίτερα, και ότι δεν ήταν πραγματικά διατεθειμένος για διάλογο.

Το δημοσίευμα εξηγεί επίσης σε κάποιο βαθμό τα κίνητρα πίσω από τις ενέργειες του Ονουφρίου.

Ίσως ο ίδιος και άλλες φιλομοσχοβίτικες δυνάμεις να ήλπιζαν ότι παίζοντας με το Φανάρι θα μπορούσαν να σταματήσουν την υιοθέτηση του νόμου που απαγορεύει τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία.

Σε αντάλλαγμα για υποσχέσεις προσέγγισης και διαλόγου, σκόπευαν να ζητήσουν από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να επηρεάσει τη στάση των ουκρανικών αρχών, ώστε να αναβληθεί ή να μετριαστεί ο νόμος. Και αφού ο νόμος ψηφίστηκε με την υποστήριξη του ίδιου του Προέδρου, ο Ονούφριος έχασε το κίνητρό του για περαιτέρω διάλογο.

Αντίθετα, η απειλή διάσπασης της δομής του Ονουφρίου είναι αρκετά πραγματική, όπως υπαινίσσεται το δημοσίευμα. Ακόμη και αν ο επικεφαλής της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας ήθελε πραγματικά να απομακρυνθεί από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ένα μεγάλο μέρος αυτής της δομής, με επικεφαλής τον Αντώνιο Πακάνιτς, θα τον κήρυττε προδότη, και η Μόσχα και οι πιστοί της θα υποστήριζαν αυτή την ομάδα.

Έτσι, τώρα η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ήρθε με την αποστολή της καθιέρωσης ενός διαλόγου βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση, όπου τόσο το Kράτος όσο και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, που εκπροσωπείται από τον Μητροπολίτη Επιφάνιο, είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν τον διάλογο, αλλά είναι εκείνοι στους οποίους η Κωνσταντινούπολη υπολόγιζε από την άλλη πλευρά που απορρίπτουν αυτόν τον διάλογο.