Η θέση του Ιερέα  στην εποχή μας,παρά την αμφισβήτηση που υπάρχει σε θέματα πίστεως και τις επιθέσεις που δέχεται η Εκκλησία  από τους κατηγόρους και διώκτες της, είναι πολύ σημαντική!  Το να είναι, μάλιστα, σήμερα κάποιος ιερέας, αυτό αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι ο ιερέας πρέπει να διαθέτει σύνεση, αυτοθυσία, ταπείνωση, σεμνότητα. Ακόμη θα πρέπει να έχει το χάρισμα να διδάσκει, να μεταδίδει τα της πίστεώς μας και φυσικά να είναι όσο το δυνατόν κατηρτισμένος. Να είναι ευπροσήγορος και φιλοπροσήγορος προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα. Να έχει αγάπη και να δίνει αγάπη. Να έχει βαθιά συναίσθηση της μεγάλης του ευθύνης και της σπουδαίας του αποστολής.

Ποια είναι η αποστολή του ιερέως;  Η σωτηρία του ποιμνίου του, η προστασία των ψυχών και η διακυβέρνηση των εκκλησιαστικών πραγμάτων.Ο Μακαριστός Χριστόδουλος έλεγε ότι το πετραχήλι του Ιερέα είναι η μεγάλη του δύναμη γιατί με αυτό θεραπεύει τους ανθρώπους δια του Μυστηρίου της εξομολογήσεως και τους οδηγεί κοντά στο Θεό. Παίρνοντας μάλιστα σε ένα ναό ένα πετραχήλι που ήταν κρεμασμένο στην Ωραία Πύλη είπε: «Αυτό το πετραχήλι κάνει θαύματα». 

Στις πλημμύρες που έπληξαν την Θεσσαλία, είδαμε κληρικούς να στέκονται ως πραγματικοί πατέρες και αδελφοί, στους πληγέντες. Ήταν δίπλα τους σ’ αυτήν την δύσκολη στιγμή. Κινητοποίησαν όσους μπορούσαν, δημιούργησαν πρόχειρα συσσίτια, έβαλαν γαλότσες και ανασκουμπώθηκαν και βοήθησαν όποιους είχαν ανάγκη. Κάποιοι, κατά τρόπο θυσιαστικό και υποδειγματικό,άφησαν  το σπίτι τους και έτρεξαν στον Ναό ή σε κάποιον αναγκεμένο.Και δίδαξαν μέχρι κεραίας με την  αυτοθυσία τους.

Όταν η πύρινη λαίλαπα κατέκαιε στο πέρασμά της δάση, σπίτια, καλλιέργειες και ζωντανά, ο ιερέας ήταν πάλι πρωτοπόρος. Άλλοι ως εθελοντες πυροσβέστες, άλλοι στην προσπάθεια εκκενώσεως χωριών και διάσωσης του λογικού ποιμνίου.

Είδαμε τον παπά του χωριού να εκτελεί χρέη διδασκάλου, εκεί στην ακριτική Ήπειρο, όταν η κεντρική κυβέρνηση άργησε να στείλει δάσκαλο για τα παιδιά. Και ο παπάς του χωριού, σαν την κλώσσα με τους νεοσσούς της, μάζευε τα παιδιά και τα απασχολούσε στο σχολείο.

Είδαμε ακόμη τον ιερέα της ενορίας, στον καιρό της πανδημίας, να φροντίζει για τις υλικές και πνευματικές ανάγκες του ποιμνίου του. Πολλοί εξ αυτών, μη φειδόμενοι κόπου, ποινών, καταδιώξεων και δικαστικών περιπετειών.

Πολλοί γνωρίζουν τον ιερέα, σαν το διοικητικό όργανο που εκδίδει διά των ιεροπραξιών διάφορα πιστοποιητικά και ληξιαρχικές πράξεις! Όμως ο ιερέας είναι λειτουργός του Υψίστου. Διάκονος των ιερών μυστηρίων. Ο ιερέας δίνει την χάρη. Τελεί τα ιερά μυστήρια. Μεταδίδει Σώμα και Αίμα Χριστού. Εφόδια για την αιωνιότητα.

Ο παπάς, κυρίως της υπαίθρου, είναι κάτι παραπάνω από λειτουργός. Είναι στήριγμα, οδηγός, καθοδηγητής. Δίνει συμβουλές, στηρίζει στον πόνο, οδηγεί στον δρόμο και τον νόμο του Θεού. Αν ένας κληρικός, ένας πνευματικός «δώσει γραμμή», τότε γίνονται θαύματα! Και ναι γίνονται!Και ας μας λένε οι λογής Τσατσόπουλοι τα περί του αντιθέτου.

Το σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό έργο του κράτους, το έχει αναλάβει σχεδόν εξ ολοκλήρου η Εκκλησία. Οι απλοί παπάδες, με την καθοδήγηση των Επισκόπων τους, διατηρούν στις Ι. Μητροπόλεις, Κοινωνικές δομές, που περιλαμβάνουν κυριολεκτικά τα πάντα. Κάθε ανάγκη του πιστού, υλική ή πνευματική, θεραπεύεται από την Εκκλησία, διά των ιερέων της. Το «μεγάλο τραύμα», ο άνθρωπος, όπως λέγει η υμνολογία της Εκκλησίας μας, βρίσκει την ίασή του στην Εκκλησία, δια των θεραπευτών της, κληρικών. Οι κληρικοί μας, ιερείς και διάκονοι είναι η δύναμη της Εκκλησίας μας. Και αυτό το είπαμε πολλές φορές, ιδιαιτέρως αυτή την εποχή,όπου είδαμε τους πολιτικούς μας—όλων των κομμάτων ακόμη και του ΚΚΕ— να προσεγγίζουν την Εκκλησία και να συνωστίζονται να βγάλουν μια φωτό με τους Μητροπολίτες.

Αλλά είπαμε: οι Μητροπολίτες δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να σπρώξουν τον λαό μας στο τι να ψηφίσει. Οι Ιερείς είναι εκείνοι που ζυμωμένοι καθώς είναι με τον λαό μας ξέρουν τι να πουν! Και δυστυχώς οι άνθρωποι της πολιτικής δεν το κατάλαβαν αυτό και έριξαν όλο το βάρος τους στο να επενδύουν σε σχέσεις με Αρχιερείς και με τον Αρχιεπίσκοπο.

Με τους Ιερείς μας ελάχιστοι συνεργάστηκαν γιατί οι ιερείς μας δεν άφησαν τέτοια περιθώρια γιατί είναι θυμωμένοι για όλα αυτά που έχουν συμβεί στη χώρα μας μετατρέποντας της σε μία χώρα στην οποία κυριαρχούν άνθρωποι που θέλουν να την μετατρέψουν σε χώρα χωρίς αρχές και παραδόσεις. Οι Ιερείς μας ευτυχώς όλο αυτό το διάστημα ευτυχώς δεν κρέμασαν το πετραχήλι τους. Έμειναν σιωπηλοί μεν αλλά ενωμένοι ως μια γροθιά. Και αυτή η γροθιά θα κάνει τη διαφορά και θα αλλάξει τα δεδομένα.

Γι’ αυτό ας μην πετροβολούμε ελαφρά τη καρδία τους Ιερείς  μας. Τους αγωνιζόμενους παπάδες, που δεν γνωρίζουν ημέρες αργίας, εορτών ή ωράριο. Είναι στην διάθεση των πιστών 7/7, 24/24!Ζουν κοντά στο λαό μας και ανταποκρίνονται στις ανάγκες του. Και την κατάλληλη στιγμή με την στάση τους βοηθούν στο να συντελεστεί το θαύμα! Ναι το πετραχήλι του παπά κάνει θαύματα! Και αυτό οι αλιβάνιστοι δεν το ξέρουν!