Δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο προεξάρχοντος του Σεβ. Κορίνθου κ.Διονυσίου. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι όλοι οι Ιερείς της Μητροπολιτικής Περιφέρειας και Πιστοί από όλον τον νομό προκειμένου να προσευχηθούν όλοι μαζί για τον ιερό θεσμό της οικογένειας.
Συνιερούργησαν ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητρόπολης Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος και οι Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ιεροκήρυκας, π. Μακάριος Μπογιατζόγλου, π. Αρκάδιος Ραζνύ, π. Χρυσόστομος Φερεντίνος, οι Εφημέριοι του Καθεδρικού Ι. Ναού Αιδεσ. Πρωτ/ρων π. Γρηγόριος Θεόδωρος, π. Παναγιώτης Μαυραγάνηςς, π. Αθανάσιος Κοντογιάννης, οι Αιδεσ. Εφημέριοι π. Νικόλαος Βαρδουνιώτης, π. Γεώργιος Καλαντζής, π. Νικόλαος Κούρτης, εκ της Ι. Μητρόπολης Αργολίδος, π. Παναγιώτης Δεδάκης, και π. Γεώργιος Σαλάτας και οι Διάκονοι π. Δαμασκηνός Γεννηματάς και π. Χρήστος Χίλιας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Διονύσιος, ομίλησε για τους τιμώμενους Αγίους Ακύλα και Πρίσκιλλα, οι οποίοι ήταν Ιουδαίοι από τον Πόντο και αναγκάστηκαν να φύγουν οικογενειακώς από την Ρώμη, όπου έμεναν, κατά τον διωγμό του Αυτοκράτορα Κλαυδίου και να έρθουν στην Κόρινθο. Ο Απόστολος Παύλος, ερχόμενος από την Αθήνα στην Κόρινθο για να κηρύξει, φιλοξενήθηκε απ’ αυτό το άγιο ζευγάρι, που εκτός από ομόθρησκοί Του ήσαν και ομότεχνοι «ἦσαν γὰρ σκηνοποιοὶ τῇ τέχνῃ» (Πραξ. ιη’,3).
Οι τιμώμενοι Άγιοι αποτελούσαν υπόδειγμα οικογενείας με πατέρα, μητέρα και παιδιά αναθρεμμένα «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου» (Εφεσ. στ΄,4). Πίστευαν και εφάρμοζαν στην ζωή τους το θέλημα και τον νόμο του Θεού έχοντας την βεβαιότητα ότι όποιος το πράττει αυτό θα σωθεί και θα κληρονομήσει την Βασίλεια των Ουρανών.
Το κατάλληλο περιβάλλον, για να υλοποιηθεί αυτός ο τρόπος ζωής είναι η οικογένεια που αποτελεί την «κατ’ οίκον Εκκλησία». Αυτούς τους Αγίους, που ο Απόστολος Παύλος επέλεξε να μείνει μαζί Τους και να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην Κόρινθο, γνωρίζοντας ότι ακόμη και οι ειδωλολάτρες Έλληνες έτρεφαν πάντοτε μεγάλο σεβασμό στον ιερό θεσμό της οικογένειας θεοποιώντας την Εστία και μάχονταν «υπέρ βωμών και εστιών», η Ελλαδική Εκκλησία με Συνοδική απόφαση Της όρισε «Προστάτες της οικογενείας», που σήμερα εορτάζουμε την μνήμη Τους.
Η πολιτεία σύντομα θα ψηφίσει νόμο «άνομο» που ουσιαστικά καταστρατηγεί τον ιερό θεσμό της οικογένειας και η Ι. Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και οι Επίσκοποι και οι Ιερείς γινόμαστε καθημερινά αποδέκτες επιστολών που άλλες μας βρίζουν για την θέση μας, άλλες μας εγκαλούν για την ανεπάρκεια μας και άλλες μας απαγορεύουν να πάρουμε θέση.
Ο διαχρονικός όμως ρόλος και σκοπός της Εκκλησίας είναι να διδάσκουμε τα παιδιά μας τον νόμο του Θεού, όπως ο Απόστολος Παύλος δίδασκε τους γονείς πώς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους «μὴ παροργίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλ᾿ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου» (Εφεσ. στ΄,4), δηλαδή, εάν θέλετε να έχετε καλά παιδιά μην είστε εριστικοί μαζί τους αλλά με τρόπο μαλακό να τα διδάσκετε τον νόμο του Θεού, ώστε να έχουν ειρήνη στις καρδιές τους.
Οφείλουμε να μάθουμε τα παιδιά μας να είναι σωστοί άνθρωποι και με φωτεινά παραδείγματα, όπως οι τιμώμενοι Άγιοι, να τους δώσουμε να καταλάβουν πως λειτουργεί η οικογένεια. Αν η οικογένειά μας είναι αυτή που πρέπει δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, αντίθετα, θα αποτελεί παράδειγμα και για τις υπόλοιπες οικογένειες, του συγγενή, του γείτονα, του φίλου, του βουλευτή που θα ψηφίσει τον νόμο. Και όσο περισσότερο το κύτταρο της κοινωνίας, η οικογένεια, παραμένει ισχυρό ο νόμος, ακόμη και αν υπάρχει, θα είναι ανίσχυρος.
Αντίθετα, η με αρχές δομημένη Χριστιανική Οικογένεια θα αποτελεί πάντοτε ένα έλεγχο για όλους αυτούς που επιθυμούν να την διαστρεβλώσουν και να την αντικαταστήσουν με αλχημείες. Η Εκκλησία διαχρονικά ξέρει να μετρά και να ζυγίζει τις καταστάσεις, γιατί πάντοτε «έχει ο Θεός» και εσείς να έχετε εμπιστοσύνη στην Εκκλησία και στους Ποιμένες σας! Μην φοβάστε τίποτα γιατί εάν προσευχόμαστε, εάν μένουμε σταθεροί στην Πίστη και στις παραδόσεις μας η Εκκλησία αλλά και η οικογένεια «η κατ᾿ οίκον Εκκλησία», ότι και να κάνουν οι αντίχριστοι, θα μεταβάλλονται στο «πανδοχείο του καλού Σαμαρείτη», όπου κάθε πονεμένη ψυχή εισέρχεται για να γαληνέψει, να ανακουφιστεί από τις πληγές της αμαρτίας, να ηρεμήσει και να σωθεί…
Όπως και να έχει, στο τέλος θα γίνει αυτό που ο Θεός θέλει!
