Για το Ελληνικό Κολέγιο και τη Θεολογική Σχολή έχω ασχοληθεί αρκετές φορές επισημαίνοντας κάποια ζώπυρα προβλήματά τους, μη μένοντας μόνο στις επισημάνσεις αλλά προτείνοντας και κάποιες σκέψεις για προβληματισμό και διάλογο.

Κι όλα τούτα από αγάπη και ενδιαφέρον και μόνον για τη Σχολή πρωτίστως και κατ’ ακολουθία για την Εκκλησία και την Ομογένειά μας, καθότι επηρεάζονται άμεσα από τη Σχολή αφού είναι το φυτώριο των ιερέων.

Αναντίλεκτα η Σχολή έχει ταλαιπωρηθεί αφάνταστα τις τελευταίες δεκαετίες ξεκινώντας επί Αρχιεπισκοπίας Ιακώβου με τα διαρκή πειράματα και αποπομπή ικανών καθηγητών όπως των αείμνηστων Φλορόφσκι, Ρωμανίδη, Μαυράκη, για να αναφέρω μερικούς.

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας (Σπύρου) και οι πρωτοπόροι μας Ελληνες μετανάστες με το όραμα και τις θυσίες τους, όχι μόνο κατόρθωσαν και ίδρυσαν τη Σχολή, αλλά αγόρασαν και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς αυτό το διαμάντι της Βοστώνης, το οποίο οι σημερινοί διάδοχοί τους φαντάζουν ανίκανοι να το διατηρήσουν.

Η παραίτηση του προέδρου Γεωργίου Καντώνη έπειτα από τρεισήμισι χρόνια στην προεδρία, δείχνει για μία ακόμα φορά ότι υπάρχει αστάθεια στη Σχολή σε ανώτερο διοικητικό επίπεδο. Θυμίζω ότι είχε παραιτηθεί ξανά στη διάρκεια της θήτευσής του υπαιτιότητι του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου πλην όμως ανακάλεσε. Τούτη τη φορά είναι οριστική, όπως τόνισε και στην πρόσφατη συνέντευξή του στον «Ε.Κ.» στις 10 Νοεμβρίου 2023, καθότι επικαλείται λόγους υγείας, αλλά και διότι υπήρξε και επίσημο ανακοινωθέν.

Πάντως, η αποχώρηση του Καντώνη, η παραίτηση του κοσμήτορα της Σχολής π. Γεωργίου Παρσενίου, αλλά κι ο εκδιωγμός των καθηγητών, και μάλιστα εχόντων ακαδημαϊκή και θεσμική μονιμότητα, δείχνει το μέγεθος της νοσηρής νοοτροπίας που επικρατεί. Ναι μεν μπορεί να μπήκε μπροστά ο Καντώνης ως «εκτελεστής» των καθηγητών αλλά οι πάντες γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, να πετάξει τους ανθρώπους έξω, εάν δεν είχε τη στήριξη του Ελπιδοφόρου. Καθαρές κουβέντες. Το ερώτημα είναι με ποιους αντικαταστάθηκαν; Βέβαια έχει κληθεί η Δικαιοσύνη των Ηνωμένων Πολιτειών να αποφανθεί για το θέμα. Κρίμα που έφτασαν τα πράγματα μέχρις εκεί.

Τα περί της εύρεσης του αντικαταστάτη του κ. Καντώνη, είναι γνωστά καθότι γράφτηκαν λεπτομερώς από τον «Ε.Κ.», ξεκινώντας από τη σύνθεση της επιτροπής εξεύρεσης, φτάνοντας μέχρι τους τρεις τελικούς υποψηφίους, ο ένας εκ των οποίων, ο Δημήτρης Λογοθέτης, απέσυρε την υποψηφιότητά του έπειτα από τις συναντήσεις που είχε με διάφορα θεσμικά όργανα και σώματα της Σχολής. Απόμειναν δύο πλέον υποψήφιοι, ο ιερέας Δημήτρης Κατίνας, υπάλληλος της Σχολής στον τομέα αναπτύξεως και ο Δημήτρης Κατός, πρώην κοσμήτορας και καθηγητής του Ελληνικού Κολεγίου, ο οποίος φέρεται να είναι ο επικρατέστερος για τη θέση, όπως έγραψε ο «Ε.Κ.» τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2023.

Είχα γράψει σε πρότερο άρθρο, πως «το πρόσωπο που θα επιλεγεί να αντικαταστήσει τον Καντώνη θα πρέπει τούτη τη φορά να είναι ικανό, ένθεο, ελληνοπρεπές, με γνώσεις περί Θεολογίας και Εκκλησίας και σίγουρα να γνωρίζει την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και πραγματικότητα».

Ο χαμηλός αριθμός των φοιτητών σε αμφότερα τα Σχολεία, Κολέγιο και Σχολή, 160 συνολικά εκ των οποίων οι 40 φοιτούν ηλεκτρονικώς εκ του μακρόθεν, αλλά και το σύνολο των 60 του φοιτητικού σώματος από 40 που ήταν το περασμένο έτος, σύμφωνα με τη συνέντευξη του κ. Καντώνη, οφείλει να προβληματίσει όλους τους θεσμικά υπεύθυνους. Να μην ξεχνούμε πως οι αριθμοί έχουν τη δική τους γλώσσα και δυναμική επειδή ορίζουν με ακρίβεια γεγονότα και καταστάσεις και μάλιστα κατά τρόπο αμείλικτο που δεν χωρά κανενός είδους αμφισβήτηση.

Το δε ετήσιο κόστος των λειτουργικών εξόδων, το οποίο ανέρχεται στα 14,0 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα πάντοτε με τη συνέντευξη του κ. Καντώνη στον «Εθνικό Κήρυκα», οφείλει να προβληματίσει τα μέγιστα.

Και κάτι άλλο ακόμα, εφόσον όλα αυτά τα χρόνια το Ελληνικό Κολέγιο σχοινοβατεί για την απόκτηση ταυτότητας, χρησιμότητας, οράματος και στόχου, νομίζω πως υπάρχουν δύο επιλογές, οι εξής: Είτε να αναδειχθεί στο πλέον μοναδικό και κορυφαίο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στην Αμερική, ή να ληφθεί η γενναία απόφαση και να κλείσει. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή του κατάσταση, διότι αφ’ ενός κοστίζει πολλά χρήματα, αφ’ ετέρου αποτελεί όνειδος. Να παραμείνει μόνο η Θεολογική Σχολή, η οποία οφείλει να επανεύρει τον βηματισμό της, δηλαδή μόρφωσης και μορφοποίησης Ελληνορθόδοξων κληρικών με ήθος, αφοσίωση, ελληνοπρέπεια και θυσιαστικό πνεύμα κι όχι να βγάζει στυγνούς επαγγελματίες.

Να γίνει εκστρατεία στην Ομογένεια για εξεύρεση νέων, ικανών, ισορροπημένων παιδιών, να σπουδάσουν και να ιερωθούν. Προσοχή στο ποιόν των εισαγόμενων, αλλά και των αποφοιτούντων και χειροτονουμένων. Θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία της Σχολής και να πλησιάσει την Ομογένεια, από την οποία να αντλεί όχι μόνο οικονομική ενίσχυση, αλλά και ελληνόπουλα, όπως προανέφερα, με χαρακτήρα και να μην μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι για να δείχνει αριθμούς. Αναντίλεκτα, τα περισσότερα προβλήματα στις κοινότητες ξεκινούν από τη Σχολή, λόγω των προβληματικών, ημιμαθών και ανίδεων κληρικών που εν πολλοίς αποφοιτούν τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις που εξακολουθούν να διασώζουν το κύρος και το γόητρό της.

Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στους μεταστραφέντες στην Ορθοδοξία και οι οποίοι προσέρχονται να ιερωθούν στην Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή με βασικό, ίσως, κίνητρο, πως οι ελληνικές κοινότητες πληρώνουν καλούς μισθούς.

Κι ακόμα να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή σε όσους χειροτονούνται άγαμοι, διότι η κάστα του Αρχιμανδριτισμού έχει επιφέρει πολλά δεινά στην Εκκλησία. Αφού επιλέγουν την αγαμία, τότε ας πηγαίνουν στα μοναστήρια, κι όχι μέσα στον κόσμο κοντά σε παιδιά, σε νέους και νέες. Αντιλαβού;

Σύμφωνα πάντοτε με τη συνέντευξη του κ. Καντώνη, η Σχολή έχει περίπου 100 με 110 υπαλλήλους συμπεριλαμβανομένων και των καθηγητών.

Βλέποντας στον επίσημο ιστότοπο της Σχολής όλους αυτούς τους υπαλλήλους και επειδή συμβαίνει να γνωρίζω πρόσωπα και καταστάσεις, απλώς διερωτώμαι άραγε χρειάζονται όλοι και όλες αυτοί και αυτές ή μήπως η Σχολή τραβά αδειανά βαγόνια που δεν προσφέρουν ουσιαστική υπηρεσία αλλά απλά μισθοδοτούνται; Η Σχολή δεν είναι το ίδρυμα του Αγίου Παντελεήμονα στο οποίο καταφεύγουν οι ανήμποροι, οι αποτυχημένοι και οι κηφήνες.

Και κάτι άλλο ακόμα, χρειάζεται ανασυγκρότηση το Σώμα της Εφορείας ξεκινώντας από τον αντιπρόεδρό της και πηγαίνοντας στα μέλη της. Οσον αφορά την κενωθείσα θέση της κοσμητείας λόγω παραίτησης του π. Παρσενίου μέσα σε δυο χρόνια, αυτό είναι άλλο μαράζι, διότι το πρόσωπο που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι το πλέον ενδεδειγμένο με κατάρτιση, ήθος, ελληνοπρέπεια. Βέβαια το τελευταίο έχει απεμποληθεί ολοσχερώς και τη γραμμή την περνά ο ίδιος ο «εξαμερικανισμένος» Ελπιδοφόρος.

Να τονίσω για μία ακόμα φορά πως είναι θέμα προσώπων. Φοβάμαι πως αν εξακολουθήσουν οι συνήθεις ρυθμοί και νοοτροπίες θα πρέπει να αναμένουμε «ιδείν το τέλος» διότι η Μεσσιανική ελπίδα που είχε δημιουργηθεί με τον διορισμό του Ελπιδοφόρου στην οιακοστροφία της τάλαινας Αρχιεπισκοπής εξαντλήθηκε μεταξύ Facebook, Twitter και πλαστικών χαμόγελων.