Του Σωτήρη Μ. Τζούμα 

Από σήμερα φίλοι μου θα με διαβάζετε καθημερινά! Να με ανεχτείτε σας παρακαλώ χωρίς παράπονα ή διαμαρτυρίες! Πρέπει να εκφραστώ για να ηρεμήσω! Ξέρετε όσοι με παρακολουθείτε χρόνια τώρα, πως αυτά που σκέφτομαι για όσα με έχουν ενοχλήσει πρέπει να τα πω! Έτσι έκανα πάντα και αυτό θα πράξω και τώρα!

Ένα από τα δεινά των Ελλήνων κατά την εποχή της τουρκοκρατίας ήταν  το παιδομάζωμα. Μια υποχρεωτική αρπαγή και  στρατολόγηση χριστιανόπουλων, ώστε να στελεχώσουν τον στρατό του σουλτάνου και την διοίκηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η πιο γνωστή ομάδα που απορροφούσε τα νεαρά Ελληνόπουλα, τα οποία βιαίως εξισλάμιζε και τα έστρεφε εναντίον των οικογενειών τους και των  γεννητόρων τους, ήταν το τάγμα των Γενιτσάρων.

Οι Γενίτσαροι ήταν σκληροί, καλοί πολεμιστές  και πολύ φανατικοί.

Ο όρος δυστυχώς διατηρείται μέχρι και σήμερα χωρίς να γίνεται αυτό που γινόταν στο παρελθόν!Σήμερα βιώνουμε σε διάφορους θεσμούς ή και κατηγορίες ανθρώπων αυτό το κατάπτυστο φαινόμενο του γενιτσαρισμού.

Ο καθηγητής Νίκος Κ. Αλιβιζάτος έγραψε: «Ο γενιτσαρισμός, ως διαχρονικό φαινόμενο, είναι απεχθής και μόνο λύπηση προκαλεί. Δυστυχώς έχει επεκταθεί και σε άλλους τομείς του δημόσιου βίου με άλλη μορφή αλλά με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα».

Είναι μια  θλιβερή αλήθεια, την οποία κοιτάμε κατάματα και την αντιμετωπίζουμε στον δημόσιο βίο μας!

Έχουμε πολλούς πολιτικούς που… αλλαξοπιστούν, θεληματικά βέβαια, αφού είναι ενήλικες (!) και προχωρούν εύκολα, χωρίς ενδοιασμούς σε άλλους κομματικούς συνδυασμούς προκειμένου να ανέλθουν πολιτικά ή να αναλάβουν κάποιο άλλο, υψηλότερο  αξίωμα.

Και δεν διστάζουν να αλλάξουν ακόμη και εκ διαμέτρου αντίθετα  στρατόπεδα.

Είπαμε ο σκοπός μπορεί να αγιάζει τα μέσα! Αλλά όχι πάντα!

Υπάρχουν γενίτσαροι και στην εκπαίδευση! Παιδιά που γαλουχήθηκαν με τα νάματα της πίστεως, κάποτε εκόντες-άκοντες, στρατεύονται σε ομάδες δίχως πατριωτική ή θρησκευτική συνείδηση και απεμπολούν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά τους. Και πολεμούν λυσσαλέα οτιδήποτε ελληνικό και χριστιανικό και προβάλλουν τα ανθελληνικά και εθνομηδενιστικά τους αισθήματα και  μανιφέστα.

Φτασμένοι επιστήμονες, προσπαθούν να καταργήσουν ό,τι μας συνδέει με τον αρχαιοελληνικό και τον βυζαντινό πολιτισμό μας, όπως είναι η κατάργηση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, κατάργηση του μαθήματος  των θρησκευτικών και εν πολλοίς και της ιστορίας μας από τα σχολεία μας.

Αυτός είναι ο στόχος τους!

Δυστυχώς, όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν και λάθη και αμαρτίες ή… αστοχίες όπως  θέλουν να τις λένε τώρα, γιατί φοβούνται τις λέξεις!

Αυτός ο γενιτσαρισμός έχει εισχωρήσει,δυστυχώς, και στην Εκκλησία. Την Διοικούσα, βεβαίως. Και μάλιστα στα ανώτατα αξιώματα. Σύγχρονοι εκκλησιαστικοί άνδρες που ξεκινούν με οράματα, με όνειρα, με καλούς λογισμούς, με διάθεση για προσφορά, διακονία, θυσία… φευ(!), στην  πορεία όλα αλλάζουν. Τα θυσιάζουν όλα αρκεί να τα έχουν καλά με την εξουσία στην οποία ανήκουν!

Κάποιοι εξ αυτών γοητεύονται από τη δόξα και μόλις ντυθούν αυτοκρατορικά  δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους! Κάποιοι   γίνονται μάνατζερ, στυγνοί εκτελεστές μιας πορείας η οποία είναι προδιαγεγραμμένη η οποία τους οδηγεί ψηλότερα.

Συχνά εκκοσμικεύονται, αυτοπροβάλλονται και ενίοτε καταδυναστεύουν, διώκουν, περιφρονούν και σχεδόν πάντα ξεχνούν…Η λήθη είναι για αυτούς αρετή!

Ξεχνούν το πως ξεκίνησαν, το πως αναρριχήθηκαν,το πως έφτασαν το στόχο τους και  ποιοι τους βοήθησαν…Ω πόσο λησμονούν!

Λες και  προέκυψαν από παρθενογένεση!

-«Έβαλαν το ράσο για να υπηρετήσουν τον Χριστό και υπηρετούν τελικά τον… χρυσό»,Νομίζω πως αυτό το έλεγε ο αείμνηστος Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης!

Αλλά ποιος τον θυμάται και τον θυμίζει τον Αυγουστίνο από όλους αυτούς; Θέλουν να τον ξεχάσουμε  γιατί τους φέρνει ενώπιον των ευθυνών τους και των όρκων που έδωσαν όταν λάμβαναν το Αρχιερατικό αξίωμα!Θέλουν να θυμόμαστε μορφές που δεν ενοχλούν με την κριτική και τα λόγια τους. Θέλουν να ταυτιστούμε με τη στάση σιωπής που έχουν επιλέξει οι περισσότεροι  αλλά και την κίβδηλη  υπηρεσία τους στη νέα τάξη πραγμάτων!

Τους κάλεσε η Εκκλησία να την υπηρετήσουν και αυτοί απαιτούν… να τους υπηρετούν όλοι οι άλλοι!

Αποτάσσονται τον κόσμο αλλά ζουν κοσμικά! Ευεργετούνται και λησμονούν γρήγορα την ευεργεσία που δέχθηκαν   και τον όποιο  ευεργέτη τους.

Και παριστάνουν τους παράγοντες! Τους πρίγκηπες! Ενώ μέχρι χθες φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για να ανέλθουν! Έλιωναν στην αναμονή των Αρχιερατικών θαλάμων  και ξεροστάλιαζαν στα εκκλησιαστικά πόστα που κατείχαν, μέχρι να αξιωθούν να βάλουν το καρδιοτονωτικό εγκόλπιο και την  Μίτρα!

Πόσο θλιβερό είναι να μισείς ή να απαρνείσαι  την μήτρα σου για μια  Μίτρα! Όλα για την πρόσκαιρη εξουσία!

Να ξεχνάς αυτούς που σε στήριξαν για να ανέλθεις, όταν ήσουν ξεχασμένος σε μια γωνιά στα αζήτητα της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας! Να ξεχνάς αυτούς που σου άνοιξαν τις πόρτες για να εισέλθεις και να ανέβεις  τα σκαλιά, έστω και ένα-ένα! Να ξεχνάς αυτούς που μάζεψαν και εξαφάνισαν τις αστοχίες της νιότης σου και τα σφάλματά σου που αν έμεναν σε δημόσια θέα θα σου είχαν στερήσει τον δρόμο της ανόδου!

Αλλά έτσι μεταμορφώνει η άνοδος τους ανθρώπους! Τους μεθά!

Δυστυχώς αυτό  το ευνοεί η ίδια η διοίκηση της Εκκλησίας, η οποία θέλει να μετατρέπει τους Αρχιερείς σε πιόνια!

Να τους κάνει ό,τι  θέλει!Πετάει ο γαίδαρος, ναι πετάει!Να μην έχουν διαφορετική γνώμη από την γνώμη της προϊσταμένης τους αρχής.

Και αν τολμήσουν να την εκφράσουν, τότε  τους ασκείται μπούλινγκ, ναι μπούλινγκ!

Και μάλιστα εν Συνόδω!

Συνέβη εσχάτως  στη ΔΙΣ,με νεόκοπο Ιεράρχη( επιλογή και χειροτονία του Ιερωνύμου)ο οποίος τόλμησε- και μπράβο του-  να εκφράσει διαφορετική γνώμη από αυτήν που ήθελε να ακούσει  ο Αρχιεπίσκοπος και τότε του απευθύνθηκε σκαιότατα και προσβλητικά λες και ήταν ο τελευταίος διάκονος, ασκώντας του ένα ιδιότυπο μπούλινγκ!

Και τότε επενέβη άλλος Ιεράρχης, πιο τολμηρός και έμπειρος και είπε στον Αρχιεπίσκοπο ότι αυτό που κάνει  είναι προσβλητικό προς την Αρχιερωσύνη και υποτιμητικό.

– Μπούλινγκ του ασκείτε Μακαριώτατε; Ρώτησε τον Αρχιεπίσκοπο προς γενική έκπληξη των υπολοίπων που είχαν μείνει άφωνοι! 

Αξιωθήκαμε και γίναμε Αρχιερείς και εισήλθαμε σε αυτή την αίθουσα ως Συνοδικά μέλη για να μας ασκείτε μπούλινγκ;Συνέχισε απτόητος ο Αρχιερεύς!

 Και τότε ο Αρχιεπίσκοπος σταμάτησε μεν το μπούλινγκ αλλά δεν παρέλειψε να «καρφώσει» τον έχοντα παρρησία Ιεράρχη: εσύ  πάντα ήσουν επαναστάτης. 

Και αυτός του ανταπάντησε: Δόξα τω Θεώ που παραμένω έτσι μέχρι σήμερα! 

Από το παραπάνω βγάζουμε τα συμπεράσματά μας!

Πως να τολμήσουν αυτοί οι άνθρωποι να λοξοδρομήσουν και να κάνουν αυτό που τους λέει η συνείδηση  τους- αν έχουν; Πως να ψηφίσουν κατά συνείδηση για να αποκαταστήσουν μια αδικία; Πως να συντρέξουν έναν  εμπερίστατο αδελφό τους, ο οποίος για υστάτη φορά προσπάθησε να αποκατασταθεί και επιτέλους να δικαιωθεί,όταν ο ιδιος  κάποτε δέχθηκε να γίνει θυσία για να σώσει τον Πατέρα του και την Εκκλησία από το τσουνάμι με το οποίο επεδίωξαν να κάνουν κακό στην Εκκλησία   κάποιοι «καλοί άνθρωποι», κάποιοι εξ αυτών από τα ενδότερα της Εκκλησίας, για να ροκανίσουν τον θρόνο του Χριστοδούλου και να τον ρίξουν!

Ποιοι; Μα  αυτοί που διαφεντεύουν σήμερα την Εκκλησία!

Αυτοί ήταν τότε, αυτοί είναι και σήμερα! Ναι το «αυτοί είστε»του κ. Κουτσούμπα τους ταιριάζει!

Ο  Αρχιεπίσκοπος, σήμερα,  ασκεί μπούλινγκ και τους εκφοβίζει για να μην του πηγαίνουν κόντρα. Έτσι τους κρατά σε σιωπή και καταστολή  για να εκτονώνονται με λευκές ψήφους! Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό!Η εκκωφαντική σιωπή είναι καλή για αρχή. Για να έχει αποτέλεσμα θέλει πιο ισχυρά και δραστικά μέτρα!

Πως να του πάει κόντρα ας πούμε, ο νεόκοπος Θήρας και τι να κάνει; Μπορεί; Με τι  ανάστημα; Όταν ξεροστάλιαζε στην αναμονή και αφού ξεσκόνισε μερικά πολιτικά τζάκια για να γίνει, πως να αντιταχθεί τώρα,αφού νιώθει μέλος της οικογένειας που τον προήγαγε;

Ενώ μέχρι προχθές έγλειφε την προηγούμενη κατάσταση, η οποία δεν πρόλαβε να τον προωθήσει! Έτσι πάνε αυτά! Αλυσιδωτά! Το κακό στην περίπτωση του είναι ότι σκέφτηκε και κινήθηκε με συντεχνιακή λογική της παρέας του, αγνοώντας σκοπίμως ότι ο εκλεκτός του λόγω ηλικίας και θεσμικής θέσεως, είχε ακόμη το περιθώριο της αναμονής. Ο άλλος έδινε την τελευταία του μάχη. Και μετά από αυτή την αποτυχία τον οδηγούν στο περιθώριο και στην απομόνωση! Αλλά η πορεία σας Άγιοι μέσα  στην Εκκλησία δεν είναι καριέρα- όπως την έχετε καταντήσει- αλλά σταυρική πορεία και ενίοτε θυσία! Όχι του άλλου πάντα αλλά και δική μας!

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκαν δυστυχώς,  και πιο ώριμοι Αρχιερείς όπως οι Κηφισίας και Θεσσαλιώτιδος κ. ά.

Αλλά και αυτοί οι δύο λησμόνησαν γρήγορα πως αν ο Χριστόδουλος και οι …Χριστοδουλικοί Ιεράρχες τότε (όπως ο αδικημένος Θεόκλητος)δεν τους έπαιρναν από το χέρι για να τους ανεβάσουν δεν θα είχαν σήμερα την εξέλιξη που η Εκκλησία τους επεφύλαξε!Εχει σκεφτεί ο Θεσσαλιώτιδος τι εξέλιξη είχε ο προκάτοχος του- την εποχή Χριστοδούλου-  στο πόστο του Εκπροσώπου Τύπου, εννοώ τον  Αρχιμ. Επιφάνιο Οικονόμου!

Ο κληρικός αυτός από τα καλύτερα  και πιο ταλαντούχα παιδιά του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δίνει μαρτυρία πίστεως και αγωνίζεται ξεχασμένος  στην Μητρόπολη που ανήκει, βλέποντας τους άλλους να προάγονται και αυτός να νιώθει ότι δεν υπάρχει πλέον γιαυτόν καμία ελπίδα!

Σε αντίθεση με τον Επιφάνιο Οικονόμου, ο Τιμόθεος  είναι δέκα σχεδόν έτη Μητροπολίτης!

Αλήθεια τι παραπάνω πρόσφερε στην Εκκλησία ο Τιμόθεος από τον Επιφάνιο  για να ανέλθει με τέτοια ταχύτητα τα σκαλοπάτια; Είναι μήπως καλύτερος Θεολόγος; Ξέρει ξένες γλώσσες εκτός από τα…Κερκυραϊκά; Κηρύττει καλύτερα ή ψάλλει μελωδικότερα; Έκανε κάποιο σημαντικό έργο στην ενορία του; Συνέγραψε βιβλία; Τι από όλα αυτά;

Τίποτα από τα παραπάνω πέρα από το σπρώξιμο που του έδωσε ισχυρή οικογένεια ολιγαρχών της χώρας μας που δραστηριοποιούνται στην Ιατρική- Πολυκλινική  Βιομηχανία   για να τιναχτεί στην κορυφή!

Και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ως γνωστόν,  ακούει προσεκτικά  τους έχοντες και κατέχοντες του τόπου μας όταν του ζητούν κάτι. Εκτελεί άμεσα τα θελήματά τους! Έχουμε πολλά παραδείγματα! Και αυτός ο συγκεκριμένος Ιεράρχης έχει μένος κατά του προκατόχου του στην Καρδίτσα, του Θεόκλητου! Και δεν πρόκειται να τον ψηφίσει ποτέ για να μπει στην Ιεραρχία γιατί θα φανεί το έλλειμα! Αλλά και γιατί το κόμπλεξ του είναι μεγαλύτερο από το μπόι του! Και προφανώς νιώθει μειονεκτικά έναντι του Θεοκλήτου, ο οποίος μέσα σε πέντε χρόνια έκανε τόσα πολλά στην Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος ώστε και  οι δύο διάδοχοί του, στα 19 χρόνια που ακολούθησαν, δεν χρειάστηκε να βάλουν ούτε ένα κεραμίδι ή να καρφώσουν ένα καρφί! Άλλα πράγματα καρφώνουν! Αλλά υπάρχει Θεός!

Αλλά και ο Κηφισίας, σοβαρός κατά τα άλλα Ιεράρχης,έχει μια αρνητική διάθεση προς τον Θεόκλητο, τον οποίο ουδέποτε κάλεσε να

λειτουργήσει στην πλούσια και μεγάλη Μητρόπολή του ενώ ο Θεόκλητος όταν κυνηγούσε τον Κύριλλο το σύστημα του Πειραιώς Καλλινίκου, τον ευεργέτησε προς τον Χριστόδουλο για να του ανοίξει την προαγωγή σε Αρχιγραμματέα! Γιατί τα ξέχασε όλα αυτά; Δεν ρωτά τον Αρχιμ. Ιάκωβο Γιοσάκη να του τα θυμίσει επακριβώς; Καλό θα του κάνει! Ή να τα πούμε εμείς,ένα- ένα;

Αν και το ποτάμι δεν γυρίζει πια πίσω!

Αλλά το ερώτημα είναι τι κακό τους έκανε ο Θεόκλητος  ώστε να μη θέλουν   να τον δουν να αποκαθίσταται σε αυτή την τελευταία ευκαιρία;Το ήξεραν ότι δεν θα υπήρχε πια άλλη ευκαιρία!

Ωστόσο η ομαδούλα αυτή  που πρωτοστάτησε  της αποδομής του την Δευτέρα, είχε ξεκινήσει  από πενταετίας το έργο της,όταν  έλεγε ότι για την Παραμυθιά  ετοιμάζουμε  τον Αμφιλόχιο ..Τον πρόλαβε, όμως  η Θήρα!Κι έτσι έγινε  θήραμα στα χέρια των πατρώνων του!

Και δεν είναι μόνο αυτοί! Και πολλοί άλλοι και μάλιστα δήθεν φίλοι ή που κάνουν τους φίλους φέρθηκαν με τον ίδιο τρόπο!

Επιλήψει  με ο χρόνος διηγούμενος! Όπως μας λέγει παραστατικά το Ευαγγελικό αυτό χορίο, του καλουμένου Σουφλάρ, ο εστι μεθερμηνευόμενο των ευλαβών.

Αλλά υπάρχει Θεός! Ο Θεός  τα βλέπει και τα ξέρει όλα!

Είναι πολύ  δύσκολο να μην νιώθεις ελεύθερος αλλά μια ζωή να αισθάνεσαι  υποχρεωμένος!

Και ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό;

Γιατί  οι περισσότεροι εκ των νέων Ιεραρχών μας έχουν χαμηλό δείκτη αυτοεκτίμησης! Πιστεύουν ότι δεν άξιζαν την προαγωγή τους! Πιστεύουν ότι τους τράβηξαν οι συγκυρίες προς τα πάνω!Και θαρρείς πως νιώθουν την καρέκλα τους να τρίζει!

Πιθανόν να ισχύει και αυτό αλλά Άγιοι, τώρα γίνατε πια πρίγκηπες όπως ακριβώς θέλατε όταν εισερχόσασταν στον ιερό κλήρο και πατάτε στα πόδια σας! Δείξτε, όμως ότι έχετε και συνείδηση και ήθος! Μη σας παίρνουν από κάτω τα πάθη σας και οι κακίες σας!

Το περίεργο είναι ότι και κάποιες άλλες περιπτώσεις όπως ας πούμε αυτή  του Μητροπολίτη  Γρεβενών που δεν είχε ουδεμία πιθανότητα να προαχθεί τότε – παρά τον αγώνα που κατέβαλε ο Γέρων π. Θεσσαλονίκης Άνθιμος να προωθήσει στην Ιεραρχία έναν παντελώς άγνωστο- αν δεν παρουσιάζαμε  εμείς από αυτή τη σελίδα ως πρώτο και αποκλειστικό θέμα  το …μπούλινγκ που υπέστη και τις ύβρεις που δέχθηκε από τον Μακαριστό Φθιώτιδος Νικόλαο σε μία συνάντησή τους σε μία τελετή, αυτό τον έκανε από τη μια στιγμή στην άλλη παγκοίνως γνωστό  στους Ιεράρχες  ώστε να εκλεγεί  αυτός -και όχι ο τότε Αρχιεπισκοπικός εκλεκτός Χριστοφόρος- και να κληρονομήσει τις οικονομίες του Γρεβενών Σεργίου που τόσα χρόνια κανείς δεν ξέρει που έχουν διοχετευτεί και να χάσει από αφέλεια την Μονή του Αγίου Ιλαρίωνα που ήταν ο πνεύμονας της Μητρόπολης του.

Και όμως  αυτός τώρα έχει μεταβληθεί σε υπάκουο στρατιωτάκι και ψηφίζει ότι του ζητήσει η υψηλή Πύλη. Ενώ η εκλογή του οφείλεται στο αντάρτικο τσαγανό που διέθετε ο Γέρων Θεσσαλονίκης Ανθιμος.

Ανθιμο θα λέμε και θα κλαίμε! 

Και με τον ίδιο τρόπο ο Ανθιμος  εξέλεξε( επί Χριστοδούλου) και τον Σιδηροκάστρου Μακάριο, και τον Μακαριστό Λαγκαδά Ιωάννη( ο οποίος είχε μεγάλη καρδιά) και τον Φιλίππων Στέφανο ο οποίος δεν ήθελε, προφανώς, να πάει κόντρα αυτή τη φορά  στην Αρχιεπισκοπική γραμμή μήπως και χαλούσε την εκλογή του Ιεροκήρυκά του, του ικανού και λαοφιλούς  π.Παύλου Κίτσου  σε Επίσκοπο( τόσα χρόνια δεν τον έκανε   Πρωτοσύγκελλο, και ήλθε ο Ιερώνυμος να δείξει τον δρόμο της ανόδου του, ώστε να μην έχει πια ο Στέφανος, ούτε  αυτό το άγχος).

Προφανώς το αυτό συνέβη και με μερικούς ακόμη οι οποίοι εξελέγησαν  με ανάλογο  τρόπο και ταυτίστηκαν   με την «γραμμή» που είχε δοθεί!

Όχι γιατί δεν μπορούσαν αλλά γιατί δεν ήθελαν να κάνουν το σωστό !Ή γιατί φοβόντουσαν!

Ασφαλώς και υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις. Όπως οι Μητροπολίτες Καρπενησίου Γεώργιος και Σταγών Θεόκλητος και άλλοι οι οποίοι δεν είχαν καμία υποχρέωση αλλά άφησαν το αίσθημα δικαίου να υπερισχύσει του φόβου, των επιλογών με εντολή άνωθεν και των κατά παραγγελία προαγωγών! 

Και οι δύο  προαναφερθέντες Ιεράρχες  έχουν μια καρδιά χρυσάφι και είναι μεν ευγνώμονες προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, αλλά διαθέτουν παράλληλα και υψηλό δείκτη κρίσεως που ξέρει να σέβεται τον εμπερίστατο και πονεμένο αδελφό όταν μάλιστα πατά στο τελευταίο κατώφλι και είναι ολοφάνερο οτι  δεν έχει πια  άλλη ευκαιρία.

Για ποια Εκκλησία άραγε  έγιναν  κληρικοί και προήχθησαν σε Αρχιερείς όλοι αυτοί;

Αυτό είναι το ερώτημα των ημερών μας.

Για την καριέρα, λες και εργάζονται σε πολυεθνική; Ή για μια Εκκλησία που έχει αγάπη και είναι δίκαιη και δεν πρόκειται για μια κακιά μητριά που θέλει να δίνει πόνο σε κάποια από τα παιδιά της, όταν δεν τα έχει ανάγκη πια…

Για μία ακόμη φορά οι Ιεράρχες μας με κύριο εμπνευστή τον Αρχιεπίσκοπο, φέρθηκαν  χωρίς ενσυναίσθηση προς έναν εμπερίστατο συνεπίσκοπό τους που έφαγε όλα τα σκατά,  για να προστατεύσει την μάνα Εκκλησία αλλά και τους ίδιους όταν κινδύνευαν από τους λασπολόγους και τους διαδρομιστές  ενώ αυτοί την περασμένη Δεύτερα  σκέφτηκαν και αποφάσισαν με τη λογική της…παρέας και όχι του φιλαδέλφου προς εμπερίστατο αδελφό, που δεν θα έχει πια άλλη ευκαιρία!

Και ο Αρχιεπίσκοπος με τέτοιες γυρτές πλάτες, έκανε πάλι ό,τι ήθελε! Για να ταπεινώσει ακόμη μια φορά έναν άνθρωπο που το έχει υποστεί τρεις φορές!

Αν στη ζωή σου έχεις συνηθίσει να δίνεις πόνο και να  ταπεινώνεις ανθρώπους, τότε το συνηθίζεις γιατί είναι μια ευθεία γραμμή!

Στο μεταξύ αυτό λέγεται…ήθος και μάλιστα Αρχιερατικό!

Τι να πούμε εμείς! Απλά είμαστε εδώ για να τα επισημαίνουμε!

Η Ιεραρχία είχε μια τελευταία  ευκαιρία για  να δείξει έναν σεβασμό προς τον  Βρεσθένης,αλλά  έδειξε το χαμηλό μπόι της.Απέδειξε ότι είναι πλέον εντελώς ελεγχόμενη από τον Αρχιεπίσκοπο. Λίγοι πια μπορούν να αντισταθούν στις όποιες επιλογές του και δεν βλέπω να έχουν τη διάθεση και το τσαγανό να το κάνουν!

Ειδικά πάντως οι λεγόμενοι Χριστοδουλικοί, χάρη στους οποίους εξελέγη το 2008, θα έπρεπε να του πουν κάτι για να καταλάβει, επιτέλους, ότι οι άνθρωποι δεν εμπαίζονται και μάλιστα οι συνεπίσκοποι.

Ο Άγιος Παίσιος έλεγε ότι οι αδικημένοι είναι τα αγαπημένα παιδιά του Θεού. Μακάρι ο Θεός να οπλίσει με υπομονή τον Θεόκλητο, για να αντέξει κι αυτήν την αδικία και ασφαλώς να μην ξανασχοληθεί με αρχιερατικές εκλογές.

Κάποτε που ήταν ισχυρός Αρχιερεύς κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο,  όλοι ήθελαν να τα έχουν καλά μαζί του! Τώρα τον αγνοούν,τον υποτιμούν και τον αδικούν! Αλλά το άδικον ουκ ευλογείται! Επιστρέφεται! Το αυτό θα συμβεί και με τους ισχυρούς της παρούσης περιόδου κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Όπως και κοντά σε κάθε ισχυρό. Μετά ούτε που σε ξέρουν!

Κάποτε τα καημένα τα  Ελληνόπουλα  που εξελίσσονταν σε γενιτσαρόπουλα,τα εκπαίδευαν με τέτοιο τρόπο που μισούσαν θανάσιμα τους Έλληνες, ακόμη και τις ίδιες τους οικογένειες. Εκείνα όμως ήταν παιδιά, το έκαναν χωρίς την θέλησή τους.

Ενώ οι δικοί μας οι φτασμένοι… πήραν τα μυαλά τους αέρα, ίσως από τα χρυσά και τις τιμές. Κατά το κοινώς λεγόμενον «καβάλησαν το καλάμι»! Πόσο κρίμα γι’ αυτούς και πόση πίκρα για όλους εμάς που τους βλέπουμε να έχουν πάρει αυτό τον κατηφορικό δρόμο!

Υ.Γ. Το κείμενο αυτό είχε γραφεί  προ των εκλογών των νέων ιεραρχών αλλά δεν αναρτήθηκε για ευνοήτους λόγους! Αυτό αποδεικνύει ότι ήμασταν βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Το δημοσιεύουμε τώρα με τις ανάλογες προσθήκες και διορθώσεις, γιατί πλέον δεν υπάρχει, όπως καταλαβαίνετε, κανένας ηθικός περιορισμός! Άλλωστε μας δόθηκαν πλείστες τόσες αφορμές! Έχουμε να γράφουμε για μέρες, μήνες, χρόνια! Υγεία να έχουμε!