Ο άνθρωπος που στάθηκε όσο λίγοι στο πλευρό του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, κατά τη διάρκεια της επίπονης και μακράς νοσηλείας του στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο, ο Μητροπολίτης Μαραθώνος Μελίτων τέλεσε σήμερα μέσα σε έντονα συγκινησιακό κλίμα στον Ι. Ν. Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, μνημόσυνο για την συμπλήρωση 18 χρόνων από την ημέρα κοίμησης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Σεραφείμ.

Ο Μητροπολίτης Μαραθώνος κ. Μελίτων, ο άνθρωπος που έζησε από κοντά τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ έως την τελευταία του στιγμή, ο οποίος υπήρξε ο τελευταίος Πρωτοσύγκελλος, ενώ διετέλεσε και Διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του, όταν επέστρεψε από την Παλαιστίνη, όπου είχε απελαθεί από τις ισραηλινές Αρχές, ήταν ιερουργός της Ευχαριστιακής Σύναξης με την συμμετοχή των ιερέων του ναού.

Στη ομιλία του κ. Μελίτων, έκανε αναφορά στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, τη θεραπεία του παιδιού από τα δαιμόνια, αλλά και του πατέρα του από την απιστία προς τον Θεό. Τόνισε τη σημασία του διπλού αυτού θαύματος, της θεραπείας και της συγχώρεσης, λέγοντας πως «Κάθε φορά που βρισκόμαστε μέσα στην εκκλησία, λαμβάνουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να ξεπερνάμε κάθε πειρασμό, μέσω της Θείας κοινωνίας. Αυτό είναι το μεγάλο μας εφόδιο».

Επίσης πρόσθεσε: «Η συγχώρεση που λαμβάνουμε είναι μεγαλύτερη από την όποια αμαρτία μας «Με αφορμή το τελευταίο, αναφέρθηκε στη σχέση του με τον Μακαριστό Σεραφείμ, διηγούμενος άγνωστες πτυχές του ως άνθρωπο, αλλά και τις τελευταίες του στιγμές στο νοσοκομείο. «Πέρασα όλη μου την ζωή δίπλα του, πιστά τέκνα, ο ένας για τον άλλο μέχρι την τελευταία στιγμή. Στο δωμάτιο του Λαϊκού νοσοκομείου έρχονταν καθημερινά όλοι οι ασθενείς, για να φιλήσουν το χέρι του. Και εκείνος τους αποκαλούσε με το μικρό τους όνομα και τους έλεγε: «Κουράγιο! Ο Θεός δε μας εγκαταλείπει ποτέ. Να πάτε σπίτι σας, να γυρίσετε γρήγορα στα παιδιά και τα εγγόνια σας που σας περιμένουν».

«ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ. ΕΓΩ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΟΥ»

Αναφερόμενος στο τελευταίο βράδυ και στη συνομιλία που είχε με τους γιατρούς, ο κ. Μελίτων αποκάλυψε εμφανώς συγκινημένος, πως όταν τον ενημέρωσαν για τις προγραμματισμένες για το πρωί εξετάσεις, τους είπε «Τελείωσε. Φύγετε, δε σας χρειάζομαι πλέον. Εγώ αύριο θα είμαι αλλού».

Συμπλήρωσε μάλιστα, πως και στον ίδιο, όταν του είπε ότι πρέπει να πάρει το φάρμακο του, εκείνος απάντησε: «Μα δεν το πήρα μόλις; Μόλις μετάλαβα Σώμα και Αίμα Κυρίου. Το μεγάλο φάρμακο της αθανασίας». Μάλιστα ευχήθηκε στους συνοδούς και οικείους του: «Εγώ φεύγω, να είστε όλοι μαζί».

Κλείνοντας, τόνισε τη σημασία σε κάθε μνημόσυνο «Τα μνημόσυνα μας φέρνουν κοντά, μας βοηθάνε να ακολουθήσουμε το Χριστό μέχρι την κορυφή του Λόφου, να κρατήσουμε το Σταυρό και να ξεπλυθούμε από το Τίμιο Αίμα Του. Τη μέρα εκείνη ας είμαστε όλοι μαζί».

Ο προϊστάμενος του Ναού π. Σεραφείμ Δημητρίου, ευχαρίστησε για την τιμητική του παρουσία τον κ. Μελίτωνα, αλλά και γιατί έφερε τη μήτρα του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου στον Ναό σαν ευλογία. Στη συνέχεια μνημόνευσε με τη σειρά του τον εκλιπόντα, τον οποίο και επισκεπτόταν στο νοσοκομείο σχεδόν καθημερινά. Τόνισε μάλιστα πως κάθε βράδυ, ο κ. Μελίτων αντικαθιστούσε τους συνοδούς του Μακαριστού, μένοντας μέχρι το άλλο πρωί στο πλευρό του.