Κάτι δεν μου πήγαινε καλά με τις φωτογραφίες που είδα από την αποφοίτηση της τάξης του 2023 του Γυμνασίου της Αστόριας. Μου φαινόντουσαν λίγοι οι απόφοιτοι. Θα ήταν οι φωτογραφίες, σκέφτηκα.
Δυστυχώς, δεν ήταν θέμα φωτογραφιών. Οι φωτογραφίες σωστά απέδωσαν την πραγματικότητα. Αυτό με ενοχλούσε. Η πραγματικότητα.
Μέτρησα λοιπόν τις μαθήτριες και τους μαθητές που αποφοίτησαν. Τους έβγαλα 32. Ναι, μόνο 32!
Και πολλά δεν είναι ελληνόπουλα (περισσότερα γι’ αυτό πιο κάτω).
Μόλις πριν λίγα χρόνια η αποφοιτήσασα τάξη ήταν περίπου διπλάσια. Μήπως λοιπόν έτυχε να μην ήταν «καλή» η χρονιά αυτή; Μήπως του χρόνου διπλασιαστεί το μέγεθος της τάξης και φτάσει έτσι στα… φυσιολογικά της μέτρα;
Μακάρι.
Ανησυχούμε για το μέλλον του σχολείου. Ο μειωμένος αριθμός των αποφοίτων αντανακλά ασφαλώς τη δημογραφική κατάσταση της Ομογένειας της περιοχής, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η κοινότητα ταλαιπωρήθηκε μετά την αποχώρηση του Νίκου Ανδριώτη.
Είχε βέβαια προηγηθεί η τερατώδης για την σύλληψη και υλοποίηση απόρριψη της δωρεάς των 25 εκατ. του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος με πρωτεργάτη τον τότε ιερατικό προϊστάμενο με την… δικαιολογία ότι θα χανόταν η ελληνικότητα(!) του σχολείου επειδή θα επιτρέπεται η φοίτηση και μη ελληνοπαίδων.
Κάτι το οποίο βέβαια γίνεται σήμερα σε σημαντική κλίμακα -διαβάστε τα ονόματα των αποφοίτων- για να το διαπιστώσετε και οι ίδιοι.
Να τονίσω, ωστόσο, ότι δεν βλέπω τίποτα το μεμπτό με το να παρακολουθεί ένα μη ελληνόπουλο ένα ελληνικό σχολείο, εφόσον βέβαια ακολουθεί τον ίδιο κύκλο σπουδών όπως όλα τα παιδιά.
Αν μη τι άλλο δημιουργούμε πρεσβευτές του Ελληνισμού.
Επιπλέον, η αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει την διάκριση σε βάρος οποιουδήποτε, για οποιοδήποτε λόγο.
Η ελληνική ταυτότητα του σχολείου θα εξασφαλιζόταν. Κανείς, και πρώτος από όλους το ΙΣΝ, δεν θα επέτρεπε κάτι διαφορετικό.
Αρα από αυτά και μόνο γίνεται σαφές το μέγεθος της πλάνης που οδήγησε τον κληρικό -δεξί χέρι σήμερα του Αρχιεπισκόπου- να παρασύρει μέλη της Σχολικής Εφορείας να… απορρίψουν την ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα ελληνικό σχολείο εφάμιλλο των καλύτερων στην Νέα Υόρκη.
Ωστόσο, δεν χάθηκαν ακόμα όλα. Υπάρχουν περιθώρια για να ανακάμψει και η Κοινότητα και το σχολείο. Θα χρειαστεί όμως σκληρή δουλειά και κυρίως ενότητα. Και όχι πειράματα του Αρχιεπισκόπου.
