Σε μια χώρα, όπως η Αλβανία, που η Ορθοδοξία γνώρισε το μαρτύριο και οι Ορθόδοξοι έδωσαν τη μαρτυρία τους στα χρόνια του διωγμού,  η Κυριακή των Αγίων Πάντων έχει μια ιδιαίτερη σημασία κι έναν ειδικό συμβολισμό. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος ιερούργησε στο ναό της Σκήτης των Μυροφόρων Γυναικών, που ο ίδιος ανήγειρε εκ θεμελίων, στο χώρο της Μονής Αγίου Βλασίου Δυρραχίου. 

Τον πλαισίωσαν ο Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαος, ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ και κληρικοί, μεταξύ των οποίων και από την Ελλάδα ο ηγούμενος της Μονής Μολυβδοσκεπάστου Αρσένιος Μάιπας και ο ιερομόναχος Ισάακ Μέμος. 

Στον Εσπερινό χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι κ. Νικόλαος.

Μιλώντας ο Μακαριώτατος τόνισε ότι “οι ναοί στην Αλβανία είχαν μετατραπεί σε στάβλους, αποθήκες, κινηματογράφους, αλλά, δόξα τω Θεώ, 150 και πλέον ναοί έχουν αναγερθεί και άλλοι 60 και πλέον έχουν αναστηλωθεί. Κάθε Ορθόδοξος ναός είναι κέντρο παρηγοριάς και ελπίδας. Είναι χώρος φως, χώρος ανοίγματος σ’ όλο τον κόσμο. Χώρος αγιασμού, ανεφοδιασμού, δυνάμεως”.

Και πρόσθεσε: “Να συνεχίζουμε τη θεία λειτουργία, μετά τη θεία λειτουργία, στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, όπου ο Θεός μας καλέσει.  Αυτό είναι το ιδιαίτερο μυστικό της Ορθόδοξης Πνευματικότητας. Και να μεταφέρουμε την αγάπη και την ελπίδα του Θεού, εκεί, που είναι απαραίτητη και αναγκαία”.

Και κατέληξε: «Ας γεμίσει η καρδιά μας με ευγνωμοσύνη στο Θεό. Δεν είναι αυτονόητη».   

Πανηγυρικά εόρτασε και ο ναός των Αγίων Πάντων στη Χειμάρρα, που βρίσκεται δίπλα στο 9χρονο ελληνικό σχολείο «Όμηρος».

Πρόκειται για ναό, που χτίστηκε στα 1775, μετά την προτροπή του αγίου Κοσμά, παράλληλα με την Ακροκεραύνια Σχολή. Ανακαινίστηκε στα νεότερα χρόνια.

Εξάλλου με λιτανεία εικόνων αγίων τιμήθηκε η εορτή στο ναό του αγίου Γερασίμου και των Αγίων Πάντων σε γειτονιά των Τιράνων, ενώ ύστερα ακολούθησε μικρή δεξίωση στο πνευματικό κέντρο του ναού.

Είναι γνωστές οι επίγειες κακουχίες των αγίων του Θεού, που με το αίμα και τα μαρτύριά τους πότισαν το δένδρο της πίστης κι έθρεψαν την Εκκλησία. 

Ολόκληρο το “νέφος μαρτύρων”, που έχουμε σήμερα μπροστά μας, το οποίο θα εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο, αποτελεί ένα πολύτιμο κεφάλαιο και για την Εκκλησία και για τους πιστούς, γιατί είναι πηγή έμπνευσης για αγώνες και απόδειξη των θυσιών, που απαιτήθηκαν για τη στερέωση της Εκκλησίας. 

Στον καιρό μας, όπου πολλές λέξεις έχασαν το αληθινό νόημά τους, οι άνθρωποι θεωρούν σαν ήρωες εκείνους, που ξεχωρίζουν σε κοσμική δύναμη και δόξα. Όμως, οι αληθινοί ήρωες είναι αυτοί, που μάχονται για ευγενικές ιδέες, είναι αυτοί, που χωρίς υστεροβουλία, υποστηρίζουν ό,τι πιστεύουν.

Οι άγιοι της Εκκλησίας δόθηκαν στον Χριστό, περνώντας από κάθε θυσία, που απαιτήθηκε, χωρίς να ξεχάσουν το χρέος τους, χωρίς να υποστείλουν τη σημαία του αγώνα, χωρίς να προδώσουν τα πιστεύματά τους. 

Ακόμη και όσοι δεν είχαν μαρτυρικό θάνατο υπήρξαν της Ορθοδοξίας πρότυπα, λόγω του τρόπου ζωής τους και ανεξάρτητα από τον τρόπο του τέλους τους. 

Οι άγιοι έζησαν με συνέπεια, προσηλωμένοι πάντοτε στις αρχές της πίστης, κάνοντας αφανέρωτο, εσωτερικό, αόρατο πόλεμο εναντίον του εαυτού τους και ζώντας συγκλονιστικές πνευματικές εμπειρίες. 

Στην αγωνιώδη πορεία μας για δικαίωση των προσδοκιών και των πόθων μας, στα πρόσωπα των αγίων μπορούμε να συναντήσουμε τους αληθινούς, ειλικρινείς και καταξιωμένους αγωνιστές.