Δεν υπάρχει όμως και λαός που έχει προσδώσει τόσα πολλά επίθετα και προσωνύμια, που έχει τόσους πολλούς Ναούς, Μονές και Παρεκκλήσια στην χάρη Της, όσο ο Ελληνικός!!

Πώς γίνεται αυτό; Ίσως είναι μία πολύ κακή συνήθεια, που κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να λάβει τέλος.

Η επίσκεψη της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας του “Άξιον εστί” στην Αθήνα,κατέδειξε ότι ο Έλληνας αγαπάει πολύ την Παναγία! Ότι την νιώθει σαν μάνα του. Ότι προσβλέπει στην μεσιτεία Της προς τον Υιό και Θεό Της.

Το προσκύνημα της Αθήνας και η αθρόα προσέλευση των πιστών στον Καθεδρικό Ναό της πρωτεύουσας, δείχνει ακριβώς αυτό το γεγονός, της έκφρασης πίστης και της θρησκευτικότητας του λαού μας.Πάνω από 600 χιλ.πιστοί, με συντηρητικές μετρήσεις, πήγαν να προσευχηθούν και να προσκυνήσουν τη χάρη Της. Και ήταν το μεγαλύτερο χαστούκι που δέχθηκε το πολιτικό μας σύστημα! Και οι λογής Τατσόπουλοι που αμφισβητούν και διακωμωδούν την πίστη των αγνών ανθρώπων. Τους ακούσατε να μιλήσουν όσο ήταν η εικόνα στην Αθήνα; Κρύφτηκαν στις φάκες τους σαν τα ποντίκια! Αυτή η φωνή που ακούστηκε από μία νεαρή κοπέλα την ώρα που έφευγε η εικόνα μίλησε στην ψυχή όλων μας: «να μας ξανάρθεις», φώναξε!

 Το ιερό θησαύρισμα της Παναγίας μας, καθ’οδόν για Αγ. Όρος, έκανε μια ολιγόωρη στάση στην κωμόπολη του Σταυρού, της Ι. Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγ. Όρους και Αρδαμερίου. Και όπως είπε και ο Σεβ. Μητροπολίτης  Ιερισσού κ.Θεόκλητος, στο καλωσόρισμα του Πρωτεπιστάτη και μελών της Ιεράς Επιστασίας, “η Μητρόπολη Ιερισσού είναι ο νάρθηκας του Αγ. Όρους”. Και είναι μεγάλη ευλογία για την Μητρόπολη αυτή η επισήμανση αυτή του Σεβ. Ιερισσού κ. Θεοκλήτου, που αν και προέρχεται από την ηρωική Τριπολιτσά κατάφερε να ενσωματωθεί με την Μακεδονία μας και να μεταφέρει το αγωνιστικό και γενναίο φρόνημα που τον διακρίνει!  Και μπράβο του! 

Πλήθος κόσμου, από τις γύρω περιοχές, αλλά και από τους όμορους Νομούς, κατέκλυσε τον ανεγειρόμενο Ι. Ν. Άγ. Αυξεντίου, του εν Κατιρλί, για να προσκυνήσουν την Παναγία μας.

Ο κόσμος περίμενε όρθιος για πάνω από δυόμιση  ώρες με την προσδοκία να προλάβει να προσκυνήσει, πριν φύγει.

Και ήταν συγκινητικό όταν στο άκουσμα του τροπαρίου “Τη Υπερμάχω”, εν μιά φωνή, έψαλλε όλος ο κόσμος! Όπως και στο “Χριστός Ανέστη”!Χωρίς να τους το ζητήσει κανείς!  Άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου, τάξεως, ΟΛΟΙ, στο άκουσμα αυτών των δύο ύμνων, παιάνων και θούριων της πίστης μας, δεν μπορούν να μείνουν αμέτοχοι. Γι’αυτό ο Θεός ακόμη μας ανέχεται! Γιατί “σ’ Αυτόν μόνο αμαρτάνουμε, αλλά κι Αυτόν μόνο λατρεύουμε”!