Την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων τέλεσε, το εσπέρας της Τετάρτης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου & Σελίνου κ. Αμφιλόχιος στην Ενορία Πλατάνου Κισάμου, τόπο ασκήσεως και κοιμήσεως του Οσίου Πατρός ημών Κυρ- Ιωάννου του Ξένου.
Στην σύντομη ομιλία του αναφέρθηκε στον λόγο καθιέρωσης της Ακολουθίας των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, καθώς όπως είπε: «Εξ΄ αιτίας του πένθιμου της περιόδου, δεν τελούνται Θείες Λειτουργίες κατά την διάρκεια των εβδομάδων της Μ. Σαρακοστής, εκτός Σαββάτου και Κυριακής και της εορτής του Ευαγγελισμού, οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων ένιωθαν έντονη την ανάγκη συμμετοχής τους στην Θεία Ευχαριστία και δεν «άντεχαν» όλη την εβδομάδα ξεκομμένοι από το Μυστήριο της Ζωής.
Έτσι η Εκκλησία μας καθιέρωσε τις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, στις οποίες προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας που έχει καθαγιαστεί από την Θεία Λειτουργία της προηγούμενης Κυριακής ή του Σαββάτου.
Δείτε, αδελφοί μου, σημείωσε ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος, την διαφορά των Χριστιανών των πρώτων αιώνων, από εμάς σήμερα.
Εκείνοι δεν άντεχαν ολόκληρη την εβδομάδα χωρίς Χριστό, σήμερα, αρκετοί από εμάς, έχομε λησμονήσει πότε κοινωνήσαμε για τελευταία φορά των Αχράντων Μυστηρίων, με το πρόσχημα ότι δεν είμεθα άξιοι. Ιδού το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως.…».
Αναφερόμενος δε στην τιμωμένη Οσία Υπομονή, την μνήμη της Οποίας η Εκκλησία μας εορτάζει στις 13 Μαρτίου, σημείωσε: «Η σημερινά τιμώμενη Αγία Υπομονή, η οποία εικάζεται ότι είναι η τελευταία Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, (1390-1450 μ.Χ.), λεγόταν Ελένη Δραγάση και υπήρξε σύζυγος του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου, μητέρα οκτώ παιδιών, από τα οποία ο Ιωάννης Η’ Παλαιολόγος αυτοκράτορας (1425-1448) και ο Κων/νος ΙΑ’, ο άγιος Εθνομάρτυρας τελευταίος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1448-1453). ‘
Ολόκληρη ή ζωή της υπήρξε ζωή αγιότητας και προπάντων ζωή αγώνος με υπομονή και καρτερικότητα. Γι’ αυτό και μετά τον θάνατο του συζύγου της (1425), έγινε Μοναχή με το όνομα ΥΠΟΜΟΝΗ.
Βλέπετε αδελφοί μου, κατέληξε ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος, πως η καρτερικότητα, η ψυχική δύναμη και το σθένος που επέδειξε στις δοκιμασίες, τις δυσκολίες, τις θλίψεις και τις ταπεινώσεις την οδήγησαν στην Αγιότητα.
Η Οσία Υπομονή μας δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο και της δικής μας σωτηρίας».
