Του π. Ηλία Μάκου
Με κατάνυξη και συγκίνηση τελούνται στους Ορθόδοξους ναούς της Αλβανίας οι Ακολουθίες του Νυμφίου.
Και οι πιστοί καλούνται για μια ακόμη φορά στη ζωή τους να αναπολήσουν και φέτος αυτή την εβδομάδα, τα ιερά εκείνα περιστατικά, που αποτέλεσαν τον σωτήριο επίλογο της επίγειας πλήρους ευεργεσιών ζωής του Χριστού.
Τη Μ. Δευτέρα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συμπροσευχήθηκε στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” των Τιράνων, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ.
Πριν χρόνια, πάνε πάνω από 12, είχαμε βρεθεί, λαϊκοί τότε, σε περιοχή της Αλβανίας κατά τη Μ. Εβδομάδα.
Θυμόμαστε ότι άνθρωπος κουρασμένος από το βάρος της βιοπάλης , μόλις και μετά βίας έσερνε τα βήματά του στον δρόμο της ζωής.
Πουθενά δεν μπορούσε να βρει ησυχία και ξεκούραση. Μπροστά στα μάτια του, σαν κινηματογραφική ταινία, περνούσαν οι δυσκολίες και γινόταν εφιάλτης.
Το απόγευμα εκείνης της Μ. Δευτέρας σηκώθηκε να πάει… Πού; Και ασυνείδητα τα βήματά του τον οδήγησαν στο ναό, που ήταν παλιός, τον είχε μετατρέψει σε αποθήκη το αθεϊστικό καθεστώς και τον αναστήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος.
Στάθηκε σε μια άκρη, επιδιώκοντας να μην τον δουν οι άλλοι. Ενώ, όμως, στεκόταν αφηρημένος, έφτασαν στα αυτιά του τα λόγια των ψαλμών: “Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…”.
Τα λόγια αυτά έπεσαν σαν βάλσαμο στην βεβαρημένη ψυχή του και χτύπησαν την πιο ευαίσθητη χορδή της καρδιάς του.
Δάκρυα καυτά έτρεχαν στα μάγουλά του , ενώ τα χείλη του κάτι ψιθύριζαν. Όταν τελείωσε η Ακολουθία, έμεινε στη θέση του σαν μαρμαρωμένος. Ύστερα, σχεδόν τρέχοντας, πλησίασε τον παπά και τον παρακάλεσε να τον ακούσει.
Ένας άλλος άνθρωπος, βγήκε κι έφυγε σε λίγο από το ναό. Ήταν χαρούμενος και γελαστός, γιατί άφησε το βάρος, που σκίαζε το πρόσωπο και την καρδιά του, στα πόδια Εκείνου, που προσκαλεί όλους για να τους ξεκουράσει.
Ο Χριστός ήλθε να γίνει όχι επίγειος βασιλιάς, αλλά να διακηρύξει την Βασιλεία του Θεού, της οποίας “ουκ έσται τέλος” και για την οποία ως θρόνο χρησιμοποίησε ένα Σταυρό. Και έχουμε εμείς το ευτύχημα ν’ ανήκουμε στη Βασιλεία αυτή!
