Του Καθηγουμένου Αρχιμ. Ιωάννου Αρσενιάδη της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Λαγκαδά
Εις μνημόσυνον αιώνιον Αυτού.
Πριν από λίγη ώρα έγινε γνώστο η κοίμησις του Γέροντος Ακακίου Δανιηλίδη της ιεράς Αδελφότητος των Δανιηλαίων ο οποίος εκοιμήθη πλήρης ημερών στον τόπο της μετανοίας του στο Ιερό Ησυχαστήριο της Αδελφότητος των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγίου Όρους. Ο αείμνηστος Γέρων Ακάκιος αποτελούσε μια ιδιαίτερη μορφή στην ψαλτική τέχνη του Αγίου Όρους όπου επί εξήκοντα έτη προσέφερε πολλά στα αναλόγια του Αγίου Όρους. Ο Γέρων Ακάκιος γεννήθηκε το 1933 στο Παλαιοχώρι Καβάλας και ονομαζόταν κατά κόσμον Άγγελος Ψαλτούδης.
Σε νεαρή ηλικία το έτος 1951 βρέθηκε στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στη μοναστική Αδελφότητα των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια, όπου και έγινε μοναχός το 1954. Διδάχθηκε τη βυζαντινή μουσική, μαζί με τον συντοπίτη του μοναχό Δανιήλ τον Γ’, από τον καλλίφωνο γέροντα μουσικό και ψάλτη
της Αδελφότητας γέροντα Γερόντιο Δανιηλίδη, ενώ τα πρώτα μουσικά μαθήματα έμαθε στο Παλαιοχώρι από τον καλλίφωνο επίσης μουσικοδιδάσκαλο Κύρκο Βενέτη1.
Ο π. Ακάκιος ως ιεροψάλτης και μουσικός ήταν ηδύφωνος και μεστός, με ένα ιδιαίτερο εύρος και βάθος φωνής, αλλά κυρίως με πλούσιο ιδιοπρόσωπο ηχόχρωμα, αποτέλεσε ένα λαμπρό δείγμα της μεγάλης ψαλτικής γενιάς η οποία και σφραγίζεται με την κοίμηση του γέροντος Ακακίου. Όπως οι λοιποί πατέρες της αδελφότητας των Δανιηλαίων ο π. Ακάκιος έψαλλε διά βίου, μόνος και με τη συνοδεία των Δανιηλαίων, στις μεγάλες Αγιορείτικες Αγρυπνίες και Πανηγύρεις Μοναστηριών και Κελιών. Κυριότερη και χαρακτηριστική στην ψαλτική τέχνη είναι η ερμηνευτική του εκφορά στα Αργά Προσόμοια, η οποία παραπέμπει απευθείας στον αρχαίο αγιορείτικο τρόπο εκφοράς του Αργού Ειρμολογίου2.
Αξίζει να τονισθεί πως η ιεροψαλτική αδελφότητα των Δανιηλαίων είναι έως και σήμερα ξακουστή για την ψαλτική τους τέχνη ώστε μπορούμε να ομολογήσουμε μετά βεβαιότητος πως η αδελφότητα συνεχίζει το παλαιό αγιορείτικο ύφος το «σεμνότερον της βυζαντινής μουσικής»3 κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ένα ύφος που προσιδιάζει στους νηπτικούς ησυχαστές της χιλιόχρονης μοναστικής πολιτείας όπου η αδελφότητα των Δανιηλαίων συντηρεί με ιδιαίτερο ζήλο την αυθεντική ψαλτική παράδοση του Αγίου Όρους.45
Καλό παράδεισο Γέροντα. Αιωνία η μνήμη αυτού.
1 Μανόλη Κ. Χατζηγιακουμή, Σύμμεικτα Εκκλησιαστικής Μουσικής, Μέρος Β’, Αγιορείτικα Απανθίσματα Α’, εκδ. Κέντρο Ερευνών και Εκδόσεων, Αθήνα 2009, σελ.179 2 Μανόλη Κ. Χατζηγιακουμή, Σύμμεικτα Εκκλησιαστικής Μουσικής. Οπ.π, σελ.180 3 Αλέξανδρος Μωραϊτίδης «Σκαλικάνδζαρος», Διηγήματα, τ. ΣΤ’, Αθήναι 1928, σελ.89 4 Αγγελινάρα Κ. Γεωργίου, Έκφρασις της Ψαλτικής Τέχνης, εκδόσεις Άθως, Αθήνα 5 ,σελ.136
