Πέρασαν κιόλας έξι χρόνια από τότε που ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έφυγε από κοντά μας, από τον μάταιο τούτο κόσμο. Και «είναι σα να έφυγες, μόλις εχθές, προχθές, για εκείνους που σ’ αγάπησαν δεν έφυγες ποτές».
Ακόμη και σήμερα ηχούν τα λόγια του από το τελευταίο μήνυμά του, την Πρωτοχρονιά του 2008. «Σταθείτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκιά μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως τη βίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ’ επανάληψη αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπιστούμε ό,τι κινδυνεύει».
Το σχέδιο (fast track) για να… ξεπουληθούν με τρόπο (αξιοποιηθούν το λέμε τώρα) όλα τα ακίνητα της Εκκλησίας…
Στον αντίποδα των απόψεων του Χριστόδουλου η νέα τάξη πραγμάτων στην Εκκλησία. Ραγδαίες οι εξελίξεις (πρωτοφανείς για τα δεδομένα της Εκκλησίας), οι οποίες αναμένεται να μας απασχολήσουν από εδώ και στο εξής, αφού όλα δείχνουν ότι μπήκε στην τελική ευθεία το ταχύρρυθμο σχέδιο για την πλήρη «αξιοποίηση» της εκκλησιαστικής περιουσίας, δηλαδή την πλήρη διάθεσή της ή το ξεπούλημά της.
Το τελευταίο διάστημα προωθήθηκαν με μυστικότητα και μεθοδικότητα πρωτοβουλίες, συμφωνίες και νομοθετικές ρυθμίσεις που είχαν στόχο το «ξεμπλοκάρισμα» σημαντικών ακινήτων. Οι αγκυλώσεις και η έλλειψη θεσμικού πλαισίου καθιστούσαν έως τώρα αδύνατη την όποια αξιοποίηση και έφερναν την Εκκλησία σε δυσχερή θέση, αφού δεχόταν επιθέσεις για «μεγάλη περιουσία», η οποία όμως δεν έφερνε έσοδα.
Για να ξεμπλοκάρει η υπόθεση προηγήθηκαν δύο σημαντικές αποφάσεις. Η πρώτη ήταν να προχωρήσει αρχικά η αξιοποίηση της περιουσίας της Αρχιεπισκοπής (και όχι της Εκκλησίας της Ελλάδος συνολικά), για να υπάρξει ευελιξία και ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων και η δεύτερη να γίνει μια γενναία πρόταση οικονομικής συνεργασίας στο κράτος.
Ετσι, η Αρχιεπισκοπή πρότεινε στην πολιτεία τη σύσταση κοινής εταιρείας και όσα έσοδα προκύψουν να μοιραστούν εξίσου. Δηλαδή, η Αρχιεπισκοπή παραχώρησε με άνεση το 50% των εσόδων της στο κράτος (ουσιαστικά σαν να φορολογείται με συντελεστή 50%) προκειμένου να «τρέξουν» οι υποθέσεις και να προκύψει σημαντικό όφελος τόσο στο φιλανθρωπικό έργο όσο και στα ταμεία της πολιτείας.
Το μοντέλο διαχείρισης που επελέγη είναι η «ενοικίαση της επιφανείας». Η συγκεκριμένη διαδικασία είναι πρωτόγνωρη για τη χώρα μας, αφού ακόμα και οι σχετικοί νόμοι ψηφίστηκαν πριν από μερικούς μήνες. Η πολιτεία δέχτηκε (όπως ήταν φυσικό) με ενθουσιασμό την πρόταση και ξεκίνησαν οι ενέργειες για την υλοποίησή της. Κάπως έτσι ξεκίνησε η εφαρμογή του μεγαλόπνοου πλάνου. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να γίνει ήταν να ρυθμιστεί το νομοθετικό πλαίσιο. Ετσι προωθήθηκε και ψηφίστηκε από τη Βουλή η ένταξη της Εκκλησίας στους επενδυτικούς νόμους ΕΣΧΑΔΑ και ΕΣΧΑΣΕ, που προβλέπουν την επίσπευση των διαδικασιών για περιπτώσεις αξιοποίησης περιουσίας μέσω Προεδρικού Διατάγματος. Για παράδειγμα, αν η Εκκλησία ζητήσει από το υπουργείο περιβάλλοντος όρους δόμησης και καταθέσει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων με την οποία καλύπτονται όλα τα ζητήματα και αποδεικνύεται ότι δεν επιβαρύνεται το περιβάλλον, το υπουργείο μπορεί να προτείνει στην Προεδρία την υπογραφή διατάγματος χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη διαδικασία. Και μετά απ’ αυτό «γαία πυρί μιχθήτω».
* Επειτα από όλα αυτά τον περασμένο Αύγουστο ιδρύθηκε η κοινή εταιρεία με το κράτος. Εχει διοικητικό συμβούλιο με πέντε μέλη (όλοι λαϊκοί), τρία από την Αρχιεπισκοπή, ένα από το υπουργείο Παιδείας και ένα από το υπουργείο Οικονομικών. Η μόνη εκκρεμότητα αυτήν τη στιγμή είναι η υπογραφή της σχετικής κοινής υπουργικής απόφασης (είναι θέμα ημερών να συμβεί, αφού το ζήτημα είναι καθαρά τυπικό). Τα τρία μέλη της Αρχιεπισκοπής είναι πρόσωπα με μεγάλη πείρα και σχέσεις με την Εκκλησία, που δραστηριοποιούνται επιτυχώς στον συγκεκριμένο τομέα (ένα κι ένα είναι, αλλά θα ασχοληθούμε διεξοδικά σε επόμενη φάση). Ε, ρε γλέντια…
Ο Μεσσηνίας είναι ευγνώμων άνθρωπος!
Προχθές είχαμε την επέτειο της μνήμης του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Οσοι εκ των ιεραρχών που έλαβαν την Αρχιεροσύνη τους από τον Χριστόδουλο, ένιωσαν την ανάγκη να αποδίδουν φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης, πήγαν στο Α΄ Νεκροταφείο και έκαναν ένα τρισάγιο επί του τάφου του… Κάποιοι άλλοι το έκαναν στις Μητροπόλεις τους.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, τελευταία εκλογή και χειροτονία του Χριστόδουλου, δεν ξέρουμε αν πέρασε από το Α΄ Νεκροταφείο ή αν έκανε κάποιο τρισάγιο στη μνήμη του ευεργέτη του εκεί όπου ελειτούργησε… Σίγουρα, όμως, πήγε στη Λεβαδιά και συλλειτούργησε με άλλους Αρχιερείς στο μνημόσυνο της μητέρας τού.. οδηγού του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, του γίγαντα Βλάση.
Ενδεχομένως ο συγκεκριμένος Ιεράρχης να ήταν περισσότερο ευγνώμων στη γερόντισσα μητέρα του αγαπητού μας Βλάση, ή είναι ευγνώμων στον φερέλπιδα υιό της περισσότερο απ’ ό,τι είναι στον κεκοιμημένο ευεργέτη του Αρχιεπίσκοπο!
Ο Πατρών Χρυσόστομος, τελικώς, εόρτασε…
Εστω, δε, ο λόγος ημών… ναί, ναί ή ού, ού… Αγιοι, τα λόγια του Κυρίου μας δεν είναι να τα λέτε για τον απλό κόσμο, αλλά και για σας τους ίδιους! Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, ένας σοβαρός Ιεράρχης, μας γνωστοποίησε με ανακοινωθέν του ότι δεν θα εορτάσει τα ονομαστήριά του! Ετσι πιστέψαμε.. Αμ, δε… Τα εόρτασε με δόξα και τιμή και παρευρέθησαν δέκα ακόμη Μητροπολίτες, είτε συλλειτουργούντες με τον εορτάζοντα, είτε συμπροσευχόμενοι! Φανταστείτε, δηλαδή, τι θα γινόταν, αν το ανακοινωθέν έλεγε ότι θα… εορτάσει!
Ο Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος, χωρατεύοντας, κάποιες φορές έλεγε:
– Χείλη ιερέως, ού ψεύδονται.
– Χείλη Αρχιερέως; Ουουου, ψεύδονται και παραψεύδονται!
Αθάνατε, Χριστόδουλε!
Από την μόνιμη στήλη του ΑΚΑΚΙΟΥ στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας
