Δεν συνηθίζω να πηγαίνω στις ενθρονίσεις των Μητροπολιτών. Ακόμη και από τα χρόνια του Μακαριστού  Χριστοδούλου. Και το συνεχίζω αυτό μέχρι σήμερα. Και αν πάω κατ´εξαίρεση σε κάποια, πρέπει να υπάρχει ξεχωριστός λόγος.

Ως εκ τούτου δεν ήμουν παρών στην ενθρόνιση κανενός εκ των τελευταίων που ενθρονίστηκαν. Ούτε στην ενθρόνιση στη Δράμα πήγα  για πολλούς λόγους.
Και πράγματι ενθρονίστηκε χθες στην έδρα της μαρτυρικής Μητροπόλεως Δράμας  και ευχόμαστε και στις καρδιές των Δραμινών, ο νέος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος.
Ο νέος Μητροπολίτης είναι πνευματικό ανάστημα του Σεβ. Μητροπολίτου Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημητρίου,σημαντικού Ιεράρχη της Εκκλησίας μας,  με φόβο Θεού και πνευματικό έργο θαυμαστό και απαράμιλλο σε μία Μητρόπολη την οποία  παρέλαβε σε μια κρίσιμη στιγμή για  την Εκκλησία μας   στα χαρτιά,  χωρίς καμία οργάνωση  και σε λίγα χρόνια την μετέτρεψε σε δακτυλοδεικτούμενη έπαλξη.
Ο Σεβ. Γουμενίσσης κ. Δημήτριος  επιθυμούσε, όπως είναι φυσικό,  την προαγωγή  του πνευματικού του τέκνου π.Δωροθέου ο οποίος εργάστηκε κοντά του με αφοσίωση  για πολλά χρόνια και αποτελεί  πνευματικό καρπό της δικής του πνευματικής δυναμικής και οντότητας. Και είναι φυσικό να καμαρώνει γιαυτό.

Ο κ. Δωρόθεος τα τελευταία χρόνια   εργάστηκε στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και ανελίχθη έως την θέση του Α΄ Γραμματέως, απ´οπου  και εξελέγη Μητροπολίτης Δράμας.
Ανθρωπος κατά κοινή ομολογία  πράος, ήσυχος,μοναχικός , ολιγόλογος και   χωρίς ιδιαίτερες σχέσεις με κανέναν. Ως επί το πλείστον ανέκφραστος, αγέλαστος αλλά κληρικός του καθήκοντος και αρκούντως υπηρεσιακός. Στον θαυμαστό κόσμο της Ιεράς Συνόδου η γνώμη όλων για τον Δωρόθεο κατέληγε στην αυτή ετυμηγορία:  καλός κληρικός και ήσυχος άνθρωπος.Και αυτό τον συνόδευσε και μέχρι την εκλογή του.

Δεν τον πρόλαβαν τα χρόνια του και έχει ακόμη πολλά να δώσει στην Εκκλησία. Η επιλογή του για Δράμα, εις διαδοχή του εθναρχικού Παύλου ο οποίος μιλούσε για Χριστό και Ελλάδα και σου μετέδιδε τον εθνικό του παλμό και τις ανησυχίες του, τον επιφορτίζει με πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις για  να φέρει εις πέρας αυτά που ξεκίνησε ο Παύλος και για 17 ολόκληρα χρόνια ανάλωσε τη ζωή του για να τα καταφέρει.

Και τώρα που άρχισαν να ανταμείβονται οι κόποι του έφυγε από τη ζωή. Λίγο μετά την Κοίμησή του επέστρεψε το πρώτο Χειρόγραφο Ευαγγέλιο στην Εικοσιφοίνισα. Λες και ήθελε η Παναγία μας να επισφραγίσει με αυτό τον πρόωρο θάνατό του.   Η Δράμα είναι μια επαρχία η οποία παραμένει μέχρι σήμερα  με ανοικτές εθνικές πληγές, από τα όσα πέρασε και βίωσε  στο διάβα των ετών, τα περισσότερα είναι πρόσφατα και έχουμε ακόμη νωπές μνήμες.
Με τις παραπάνω σκέψεις και τα ανάλογα συναισθήματα δεχθήκαμε και μείς τον Δωρόθεο ως διάδοχο του Μεγάλου Δράμας Παύλου, του Παύλου μας, όχι γιατί είχαμε κάποια ιδιαίτερη ανησυχία για την Δράμα, αλλά γιατί το έργο που αφήνει πίσω του στη Δράμα ο Παύλος την καθιστά μία εκ των σημαντικών Μητροπόλεων της πατρίδας μας, για πολλούς λόγους.
Ωστόσο αυτό δεν είδαμε και δεν ακούσαμε να αποτυπώνεται και να εκφράζεται στην ενθρόνιση που έγινε χθες.

Λες και ο Παύλος δεν πέρασε από τη Δράμα. Λες και δεν άφησε έργο πίσω του. Λες και ο θάνατος του είναι κάτι μακρινό και γιαυτό ξεχασμένο στις σκέψεις και στις συνειδήσεις όσων τον γνώρισαν και ασφαλώς του ποιμνίου του,  για το οποίο ανάλωσε τη ζωή του,μιλώντας για Χριστό και Ελλάδα.
Ακούσαμε χθες τον ενθρονιστήριο λόγο του νέου Δράμας. Ο νέος Σεβ. Δράμας είναι φιλόλογος και θεολόγος. Και πράγματι, φιλολογικά και θεολογικά, ο λόγος του ήταν επαρκής. Ανέλυσε την ευθύνη του ποιμένος και των ποιμαινομένων διεξοδικά. Και αν μιλούσε σε κατηχητικά σχολεία ή σε ένα Ιερατικό Συνέδριο ή ακόμη και σε μια αδελφότητα  θα ήταν μια άψογη παρουσία.
Όμως μέσα σ’ αυτό το… ωριαίο μάθημα που έκανε, δεν βρήκε να πει κάτι, μία λέξη  για τον πρόσφατα αδοκήτως κοιμηθέντα άμεσο προκάτοχό του κυρό Παύλο!

Όχι μόνο μια λέξη δεν είπε αλλά ούτε το όνομα του δεν ακούστηκε.Γιατί; Απορίας άξιον. Ποιος αρρωστημένος νους κατεύθυνε την σκέψη και τον λόγο του σε αυτή την ιεροσυλία;

🔹Επί των ημερών του μακαριστού Παύλου και μερίμνη αυτού, αγιοκατατάχτηκε ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης, τον οποίο όλοι επικαλούμαστε.

🔹Χάρη στον επί 17 έτη αγώνα του, επεστράφηκαν στην Μητρόπολη Δράμας κειμήλια και χειρόγραφα

🔹Και σε λίγο αν συνεχιστεί η προσπάθεια και δεν αφήσει η αδιαφορία μας  τον Αμερικής Ελπιδοφόρο να «καπελώσει» την κατάσταση, θα επιστραφούν  και τα χειρόγραφα που καταχράται επι χρόνια τώρα το μεγάλο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο PRINCETON και προσπαθεί με δόλιους τρόπους να μην τα παραδώσει. Αυτός θα χαρεί αυτές τις επιτυχίες για τις οποίες έγραψε ο διεθνής τύπος και μάλιστα οι New York Times, χαρακτηρίζοντας τον αγώνα και τη νίκη του Παύλου ως νίκη Δαυίδ προς Γολιάθ.

🔹Ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει τι κληρονόμησαν και που θα μείνουν  ο νέος Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός( στο ενοίκιο πήγε ο ανθρωπος) ή ο Γόρτυνος Νικηφόρος. Διαδέχθηκαν Ιεράρχες της αυτής σειράς με τον Παύλο αλλά ο Παύλος δεν έμενε μόνο στα μεγάλα λόγια. Έκανε και έργο.

🔹Ο νέος Σεβ. Δράμας θα εγκαινιάσει έναν Ναό- Μοναστήρι,την Παναγία Λαυρεντιανή, κόσμημα, στον οποίο βρισκόταν καθημερινά και επέβλεπε την ανέγερσή του. Το ανήγειρε εκ θεμελίων και το ανέστησε πετραδάκι- πετραδάκι. Με προσωπικό του κόπο και προσωπικές του δαπάνες.

Πολλές φορές με πήγαινε εκεί και μου εξηγούσε ιστορικά και τεχνικά την κάθε νέα προσθήκη για την οποία καμάρωνε. Λες και το ήξερε ότι θα φύγει και ήθελε κάπου να τα πει για να διασωθεί η αλήθεια. Ένα μικρό λιθάρι είναι το κείμενο αυτό για την ανάπαυση της ψυχής του την οποία τάραξαν δυστυχώς πολλοί οικείοι και ανοίκειοι με λανθασμένες αξιώσεις και ιδιοτελείς υπολογισμούς.

 Και εν τέλει, ο Παύλος έφυγε νέος, τόσο απρόσμενα που συγκλόνισε τους πάντες, δεν έπρεπε να αναφερθεί ο διάδοχός του  ιδιαίτερα σ’ αυτόν, δεδομένου μάλιστα ότι ήταν ο άμεσα προκάτοχός του; Τι μικροπρέπειες είναι αυτές; Ποιοι φοβούνται την αίγλη του και το εκτόπισμά του ακόμη και μετά θάνατον;
Ήταν μια  απαράδεκτη -κατά τη γνώμη μου πάντα- εξέλιξη εκ μέρους του νέου Σεβ. Δράμας και ήταν ένα  μικρόψυχο γεγονός , τουλάχιστον για τις περγαμηνές που διαθέτει.

 Λες και  η Εκκλησία μας  είναι ή πρέπει να καταντήσει σαν τα κόμματα. Έφυγε ο ένας, να πατήσουμε πάνω του για να φανούμε εμείς!

Τι παράδειγμα δίνουμε στον απλό λαό; Να φέρονται με μικροπρέπεια; Να μην σέβονται τους προκατόχους τους, στο όποιο έργο αναλαμβάνουν και  να θάβουν το έργο αυτό μαζί και την μνήμη τους; Προκάλεσε κακή και αλγεινή εντύπωση,το συμβάν αυτό και όπως έμαθα συζητήθηκε και από Ιεράρχες αλλά και από τους Δραμινούς ,κλήρο και λαό, ο οποίος είδε από μακριά την ενθρόνιση αφού πλειοψηφούσε η παρουσία των πιστών από την Μητρόπολη Γουμενίσσης οι οποίοι με πούλμαν και ιδιωτικά αυτοκίνητα είχαν κατακλείσει τη Δράμα και έδωσαν το δυναμικό παρών  τους για τον δικό τους άνθρωπο. Και ναι δεν τον υποδέχθηκε μόνο ο λαός της Δράμας- πόσοι ήταν-  αλλά πιστοί από  την Ι. Μητρόπολη Γουμενίσσης που διέκοπταν μάλιστα  την τελετή και φώναζαν Άξιος και χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς και έλεγαν ποιήματα και τραγούδια. Και μπράβο.

Ευχόμαστε η ποιμαντορία του νέου Μητροπολίτη Δράμας Δωροθέου να είναι μια συνέχεια του έργου του μακαριστού Μητροπολίτου Παύλου και να επαυξήσει όσα εκείνος έκανε, χωρίς μικρότητες και υστεροβουλίες. Γιατί ο λαός έχει αλάνθαστο κριτήριο, τα σημειώνει όλα και όταν χρειαστεί παίρνει θέση.