Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022 πραγματοποιήθηκε η δεύτερη δια ζώσης συνάντηση της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου προς ωφέλεια των νέων γονέων και ζευγαριών που συμμετέχουν σ’αυτήν.

Η εκδήλωση-ομιλία διεξήχθη στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως. Επίσημος προσκεκλημένος και ομιλητής ήταν ο π. Σπυρίδων Σκουτής, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νοσοκομείου «ΕΛΠΙΣ» και συντάκτης και διαχειριστής της ιστοσελίδας euxh.gr

. Το θέμα που ανέπτυξε ήταν: «Αναζητώντας τρυφερότητα στη συζυγική σχέση».

Πριν την ομιλία, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιερά Μητροπόλεως Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός μετέφερε τις πατρικές ευχές, την αγάπη και το ανύστακτο ενδιαφέρον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου για τους γονείς και την οικογένεια και τις ευχαριστίες του προς τον ομιλητή, αλλά και τους συμμετέχοντες.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο ομιλητής. Αφού ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο και τους υπευθύνους της Σχολής Γονέων για την πρόσκληση, ξεκίνησε μια εξαιρετική και βιωματική ομιλία, μέσα από την οποία τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

 Όταν ένας γάμος ξεκινήσει με ιδιοτέλειες, συμφέροντα, υλικές προϋποθέσεις ή κοινωνιολογικές – προσωπικές, εκεί η τρυφερότητα πάντα θα απουσιάζει. Γάμοι που ξεκίνησαν έτσι, κάποια στιγμή θα νεκρώσουν ή θα διαλυθούν, μπορεί και όταν το ζευγάρι έχει φτάσει και σε μεγάλη ηλικία. Οι άλλοι θα κρατήσουν για πάντα. Σπίτι χωρίς θεμέλια, γάμος χωρίς βάσεις στον πρώτο μικρό σεισμό θα καταρρεύσει.

Ο γάμος άραγε στηρίζεται στον Χριστό ή στις φίλαυτες επιθυμίες μας; Να μιλήσουμε στα παιδιά μας να μην τους εγκλωβίζει το συναίσθημα, το επάγγελμα η ομορφιά η καλή ζωή, αλλά ο θησαυρός του πνεύματος.Έχουμε ένα ζευγάρι που έχει βάσεις και πάμε να δούμε πως θα γίνει η καλλιέργεια. Η συζυγία έχει περισσότερη αξία από την μητρότητα, διότι η μητρότητα έχει λίγο εξαναγκασμό μέσα. Το κέντρο είναι η συζυγία όχι τα παιδιά. Τι λέει η κουλτούρα μας; Τι είναι αυτό που πιέζει η κοινωνιολογική μας κουλτούρα; Παντρέψου να γίνεις μάνα-πατέρας. Αυτό έχει σημασία. Κανείς δεν μιλάει για τη συζυγία. Στον γάμο πρέπει να τα προσέξουμε όλα. Οι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι και οι πειρασμοί πολλοί. Πολλές φορές μέσα στον γάμο η τρυφερότητα, ο έρωτας, η σωματικότητα, ο ρομαντισμός, δαιμονοποιούνται. Νομίζουμε ότι εκεί δεν υπάρχει ο Χριστός και αρχίζουν διάφορες στρεβλώσεις. Ταυτίσαμε την Αγιότητα με την ενοχή και την αποχή, χωρίς βαθύτερα νοήματα και εσωτερική καλλιέργεια. Για να καλλιεργηθεί λοιπόν η τρυφερότητα στη συζυγική σχέση, συνέχισε ο ομιλητής, αξίζει να προσέξουμε και να καλλιεργήσουμε τα εξής σημεία:

Σέβομαι την ελευθερία στις ανάγκες του άλλου. Δέχομαι τον άλλον όπως είναι, παλεύω για τον εγωισμό μου και όχι να κάνω τον άλλον όπως θέλω εγώ. Θέτουμε όρια σε γονείς γιαγιάδες, πεθερικά και άλλα πρόσωπα. Δεν μιλάμε ποτέ σε κανέναν για τα ενδότερα της σχέσης και της οικογένειας. Μόνο στον πνευματικό μας. Δεν ενδίδουμε στις ψυχολογικές απειλές κάθε είδους από κάθε άνθρωπο. Κρατάμε αποστάσεις και κάνουμε επιλογές χωρίς να εκπίπτει η αγάπη για κανέναν λόγο. Παίρνουμε κοινές αποφάσεις και ο ένας θα μπει στη γνώμη του άλλου. Μένουμε μακριά από φόβους και ενοχές. Μακριά από ψέματα και μυστικά. Αν υπάρχουν αυτά, ο γάμος είναι ήδη νεκρός. Να χαμογελάμε. Να δίνουμε χαρά στον άλλον και με μικρά πράγματα να υπολογίζουμετις ανάγκες του. Να τον κάνουμε να νιώσει όμορφα. Τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζουμε με καρτερία και προσευχή. Λέω, «Σε αγαπώ πολύ». Πρόταση που όσο μεγαλώνουν τα ζευγάρια εξαφανίζεται από τολεξιλόγιο τους. Όταν ήταν ερωτευμένα την λένε συνέχεια, μόλις περάσουν λίγο τα χρόνια, το σταματούν. Λύσιμο προβλημάτων στο εδώ και το τώρα, χωρίς παρελθοντικές αναφορές. Ξεχνάω τα λάθη δεν τα χτυπάω, δεν μετράω. Διαφωνίες με διάλογο και λύση για το κοινό καλό και όχι για το προσωπικό. Προσοχή στις γκρίνιες και τον θυμό. Προσοχή στις επαφές και σε τρίτα πρόσωπα. Τους αγαπάμε όλους αλλά με διαχείριση στις σχέσεις.

Είναι σημαντική η σεξουαλικότητα στον γάμο και δεν την καταργούμε δήθεν για τον Χριστό και την Εκκλησία, οδηγώντας τον άλλον στην αθεΐα, την βλασφημία και μετά στα άκρα και στην αντίδραση. Προσοχή μην κάνουμε σύμμαχο – συνένοχο – νομοθέτη τον πνευματικό. Χώρος για τη συζυγία. Το δείχνουμε και στα παιδιά αυτό. Κάνουμε πράγματα μαζί. Διεκδίκηση καθημερινά να μην αφήσουμε τον εαυτό μας επειδή θεωρούμε τον άλλο δεδομένο. Η απιστία ξεκινάει μέσα από το γάμο και όχι από άλλα πρόσωπα. Ελευθερία στην πνευματική ζωή. Προσοχή στις διαφορετικές εκφράσεις θρησκευτικότητας ή γενικά αντίληψης περί Θεού. Προσοχή και διάκριση. Μην κάνουμε τον Χριστό δικαστή του γάμου αλλά οδηγό, φίλο και αδερφό. Ενεργούμε σαν ΕΝΑ με τα παιδιά και όχι σαν μονάδες. Αν είμαστε σε μεγάλη ηλικία κοιτάμε τον άνθρωπο μας και μένουμε μακριά από τα παιδιά. Ενσυναίσθηση στη ζωή του άλλου. Να εμβαθύνω και να αντιλαμβάνομαι τι και πώς θέλει ο άλλος. Μόνο σε μια σχέση καθαρή, στην οποία βοηθός θα είναι ο Χριστός, θα φτάσουμε μέχρι την Βασιλεία χέρι-χέρι, με πολλή αγάπη.

Ακολούθησε ένας ιδιαίτερα γόνιμος και ωφέλιμος διάλογος που συντόνισε ο π. Σπυρίδων Τριαντάφυλλος, υπεύθυνος της Σχολής Γονέων. Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά μέσω ΖΟΟΜ, την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 8 μ.μ. με ομιλητή τον κ. Νικήτα Καυκιό, Ψυχολόγο και θέμα: «Η παιδαγωγική της ελευθερίας. Άσε το παιδί σου να ζήσει ελεύθερα».