Του π. Ηλία Μάκου
Το τελευταίο διάστημα σε διάφορες μονές ανά την Ελλάδα εμφανίζονται κλοπές ή απόπειρες τηλεφωνικών και ηλεκτρονικών κλοπών.
Στη Μονή Γηρομερίου τη νύχτα της Πέμπτης προς την Παρασκευή άγνωστος ή άγνωστοι δράστες διέρρηξαν παγκάρι της Μονής Γηρομερίου, σε εξωτερικό χώρο, αφού προηγουμένως υπερπήδησε τη μάνδρα.
Και πήραν τα χρήματα από τον οβολό των πιστών στην αγρυπνία,
Καταγγέλθηκε στην Αστυνομία το γεγονός και υποβλήθηκε μήνυση κατά αγνώστων.
Να σημειωθεί ότι πριν λίγες ημέρες άγνωστοι είχαν αφαιρέσει ηλεκτρονικά 1500 ευρώ από τραπεζικό λογαριασμό της Μονής και χάκαραν το viber του ηγουμένου Μεθόδιου Ντελή.
Γενικά να επισημανθεί ότι κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι βιοτικές ανάγκες και η απελπισία ωθούν μερικούς ανθρώπους στο να γίνονται ιερόσυλοι και επιρρεπείς για μια τέτοια εξέλιξη.
Φυσικά δεν μπορούν να αγνοηθούν οι προσωπικοί και κοινωνικοί παράμετροι, ούτε όμως και να δικαιολογήσουν έκνομες ενέργειες.
Αυτό, που έχει μεγάλη σημασία, είναι η ηθική διάσταση και η παραβίαση και της ιερότητας των χώρων και της συνείδησης.
Δεν αποτελούν σοβαρή προσέγγιση του θέματος οι απόψεις “τα μοναστήρια ή οι ναοί έχουν”, “αν δεν πάρουν από την εκκλησία, που πρέπει να βοηθάει, από που να πάρουν”.
Αυτές είναι επιφανειακές θεωρήσεις, αστείες στη διατύπωσή τους, που σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιούν, δεν καλύπτουν και δεν “ξεπλένουν” αδικήματα.
Οι Μονές σαφώς ενισχύουν όσους μπορούν, από το υστέρημα άλλων ανθρώπων, που ρίχνουν τον οβολό τους στο παγκάρι.
Διαφορετικό, όμως αυτό, από την κλοπή.
Όταν σου δίνει ο άλλος με τη θέλησή του είναι ευλογία, όταν τα υφαρπάζεις παράνομα είναι κατάρα.