You are currently viewing Ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ.Νεκτάριος  στο Αγιόνυμον όρος

Ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ.Νεκτάριος στο Αγιόνυμον όρος

  • Reading time:4 mins read
Ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, προσκληθείς από την Ιερά μονή Καρακάλλου του Αγίου όρους, προκειμένου να παραστεί στην ολονύκτια αγρυπνία της θεομητορικής εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου, και να χειροτονήσει δύο πατέρες της Ιεράς Μονής, ευχαρίστως ανταποκρίθηκε στην ως άνω πρόσκληση.
Με την άδεια του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, και την ευλογία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου συνοδευόμενος από τον αρχιδιάκονο του και άλλους συνοδούς από την Ιερά μητρόπολη, αφίχθη στην ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας και φιλοξενήθηκε από τον καθηγούμενο και τους πατέρες της Ιεράς Μονής. Ανανεώνοντας τους παλαιούς πνευματικούς δεσμούς, οι οποίοι άρχισαν από την εποχή που οι πατέρες της Σίμωνος Πέτρας, εγκαταβιούσαν στο μεγάλο Μετέωρο της Καλαμπάκας. Εκεί ξεναγήθηκαν, και προσκύνησαν μεταξύ πολλών αγίων λειψάνων, και το χαριτόβρυτον ιερόν λείψανο της Μαρίας της Μαγδαληνής της Μυροφόρου.
Την επομένην, οδηγήθηκε εις το πρωτάτο των Καρυών, και αφού προσκύνησε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Άξιον εστί, κατευθύνθηκε στην Ιερά κοινότητα όπου συνήντησε τον πρωτεπιστάτην Γέροντα Χριστοφόρο, της Ιεράς μονής των Ιβήρων, όπου αντήλλαξαν εγκάρδιον χαιρετισμό.
Στη συνέχεια, πορεύθηκε στην Ιερά Μονή Καρακάλλου, όπου και έγινε υποδοχή από τον άγιο ηγούμενο π. Φιλόθεο και την αδελφότητα, και στη συνέχεια χοροστάτησε στην ολονύκτια αγρυπνία , η οποία τελείωσε περί την ενάτην πρωινήν της επομένης. Στην ολονύκτια αγρυπνία και ιδιαίτερα στο κατανυκτικό καθολικό της ιεράς μονής, τιμώμενον στους πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, έψαλλαν κατανυκτικότατα εκατέρωθεν των χορών καρακαλληνοί πατέρες. Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος, χειροτόνησε τον ιεροδιάκονο της μονής π. Ευσέβιο εις πρεσβύτερον, και τον μοναχό Ιωάσαφ εις διάκονο.
Στο τέλος της Ιεράς αγρυπνίας, κατά το τυπικόν, παρετέθη πανηγυρική τράπεζα όπου εκεί αντηλλάγησαν προσφωνήσεις, τόσο από τον σεβάσμιο καθηγούμενο αρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον προς τον Σεβασμιώτατο κ. Νεκτάριο και την περί αυτών συνοδεία, όσο και από τον σεβασμιώτατο, απευθυνόμενος στον καθηγούμενο αλλά και στους πατέρες της Ιεράς μονής, καθώς και εις τους προσκυνητάς, λόγους πνευματικούς περί της θεομητορικής εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου και για την ευγνωμοσύνην εις το πρόσωπον της, η οποία ένωσε την πεπτωκύιαν ανθρώπινη φύση με την θεϊκή, αφού η οικονομία του θεού θέλησε να λάβει εκ των αγνών αιμάτων της παναγίας μας, την ανθρώπινη φύση την οποία την εντύθηκε ο λόγος του Θεού.
Επιπλέον τόνισε ότι η Παναγία είναι η προστάτιδα όλων των μοναχών και παρθένων, καθώς η ίδια, προ του τόκου, κατά τον τόκον και μετά τον τόκον, διασώζει την παρθενίαν και καταυτόν τον τρόπο γίνεται το τείχος των παρθένων. Το αγιώνυμον όρος είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου εις το πρόσωπο της Παναγίας μας. Είναι εκείνη η οποία φροντίζει τους μοναχούς από κάθε άποψη.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, έδωσε παραινέσεις στους δύο πατέρες οι οποίοι χειροτονήθηκαν, και τους ευχήθηκε την ιεροσύνη την οποία έλαβαν από την Χάρη του Θεού να την διαφυλάξουν καθαρά και αμόλυντη. Επιπλέον ζήτησε και τις προσευχές των πατέρων δια την αρχιερατική του διακονία.
Ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο για την άδεια, στον οποίο παρείχε, ώστε να βρίσκεται στη χαρά στη συγκεκριμένη χαρά της μονής.
Ο Σεβασμιώτατος παρέμεινε επιπλέον μια ημέρα στην ιερά μονή Καρακάλλου, όπου είχε κατ ιδίαν πνευματική αναστροφή μετά του αγίου καθηγουμένου, ζητώντας του συμβουλές για την ζωή του.
Αναχώρησε την επομένη ημέρα, και διήλθε από την Ιερά μονή των Ιβήρων, προκειμένου να προσκυνήσει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Πορταϊτίσσης. Στην διάρκεια της επίσκεψης στην Ιερά μονή, είχε συνάντηση με τον καθηγούμενο της Ιεράς μονής αρχιμανδρίτη Ναθαναήλ, αλλά και με τον προηγούμενο της Ιεράς μονής, αρχιμανδρίτη Βασίλειο Γοντικάκη, που είχε ιδιαίτερη επικοινωνία, και αντάλλαξαν σκέψεις για την πορεία της εκκλησίας στην σύγχρονη εποχή.
Κατόπιν πορεύθηκε και φιλοξενήθηκε στο ιερό Κελλίον του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις Καρυές του Αγίου Όρους, όπου διατηρεί πνευματική σχέση μετά του Γέροντος Προδρόμου, ο οποίος προΐσταται μιας ευλογημένης συνοδείας πατέρων.
Την επομένη, ιερούργησε στο ως άνω ιερό καθίδρυμα και από εκεί πορεύθηκε στην Ιερά μονή Χιλανδαρίου, με την πρόσκληση του καθηγουμένου αρχιμανδρίτου π. Μεθοδίου της Ιεράς Μονής.
Ο Σεβασμιώτατος φιλοξενήθηκε φιλάδελφα από τον άγιο καθηγούμενο, όπου την επομένη ημέρα Σαββάτου, ιερούργησε στο καθολικό της ιεράς μονής Χιλανδαρίου και χειροτόνησε εις πρεσβύτερον τον ιεροδιάκονο π. Ιλαρίων, Γέροντα του Ιερού Χιλανδαρινού Κελλίου του Αγίου Αποστόλου Θωμά Καρυών. Η Θεία Λειτουργία είχε πανηγυρικό χαρακτήρα, με συμμετοχή πλέον των εκατόν πενήντα λαϊκών αλλά και πολλών μοναχών εκ του Αγιωνύμου Όρους που ήρθαν για να παραστούν στην χειροτονία του Γέροντος Ιλαρίωνος.
Με τον Σεβασμιώτατο συλλειτούργησε και ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Δορυλαίου κ. Δαμασκηνός, βοηθός του Οικουμενικού Πατριάρχου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο σεβασμιώτατος χειροθέτησε πνευματικόν τον π. Ιλαρίωνα, προκειμένου να εξομολογεί την συνοδεία του. Μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας προσεφέρθη πανηγυρική τράπεζα από την Ιερά Μονή, όπου και εκεί αντηλλάγησαν προσφωνήσεις τόσο από τον άγιο καθηγούμενο π. Μεθόδιο προς τον σεβασμιώτατο, όσο και από τον σεβασμιώτατο, ο οποίος απηύθυνε λόγους ευχαριστίας στον άγιο καθηγούμενο, για την αγάπη με την οποία υπεδέχθη τον π. Ιλαρίωνα στην Χιλανδαρινή αδελφότητα αλλά και την αβραμιαία φιλοξενία την οποία επεφύλαξε αυτή την ημέρα, όχι μόνο στη συνοδεία του Σεβασμιωτάτου, αλλά και σε όλο το πλήθος των μοναχών και προσκυνητών.
Ο Σεβασμιώτατος απευθύνθη στον π. Ιλαρίωνα με παραινετικούς λόγους, αφού προηγουμένως υπογράμμισε το μέγεθος της ιερωσύνης, το οποίο μπορεί μεν, κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον, επί γης να τελείται, αλλά έχει τάξιν επουράνιον.
Αφού ολοκλήρωσε το προσκύνημα του ο Σεβασμιώτατος, ανεχώρησε για την επαρχία του, ευχαριστώντας και δοξολογώντας τον Τριαδικό Θεό, για όλες τις δωρεές τις οποίες επιδαψίλευσε ο Κύριος εις την ζωήν του.