Του π. Ηλία Μάκου
Πολλές είναι οι μαρτυρίες για τον άγιο της εποχής μας (έφυγε από τη ζωή το 1970) Αμφιλόχιο Μακρή, τον γέροντα της Πάτμου (αγιοκατατάχτηκε το 2018 και τιμάται η μνήμη του στις 16 Απριλίου) , ότι ήταν χαρισματικός.
Συνδέθηκε με μεγάλες μορφές της Ορθοδοξίας, αλλά κυρίως απλοί άνθρωποι τον πλησίαζαν και έβρισκαν κοντά του γαλήνη και ξεπερνούσαν τα προβλήματά τους.
Γι’ αυτό η μορφή του ζει και κινείται δεκαετίες μετά το θάνατό του, καθώς τα μάτια των πνευματικών του παιδιών στρέφονται καθημερινά με ένταση προς την ουράνια πατρίδα και ζητούν τις πρεσβείες του.
Μένουν αλησμόνητα στη μνήμη της καρδιάς πολλών η αγάπη και η στοργή του, που εκτός από τους ανθρώπους, στρεφόταν και προς τη φύση.
Η απλότητα, η ευγένεια, η καλοσύνη και οι πνευματικότατες σκέψεις του, που έβγαιναν από τα χείλη του, δημιουργούσαν γύρω του ουράνιο κλίμα, που δρόσιζε τις ψυχές.
Παρότι ήταν ασθενικό το σώμα του, βίωνε τη χαρά. Πόνος και χαρά ήταν πάνω του το στημόνι και το υφάδι, με τα οποία ύφαινε τα πιο υπέροχα πνευματικά υφαντά.
Ήταν από τους λίγους, που με τη χάρη του Θεού, κρατούσε σ’ όλη του τη ζωή την πίστη ενός μικρού παιδιού, κάτι, που του έδινε την ικανότητα να δέχεται μέσα του ανερώτητα.
Και έδειχνε πάντοτε με τη ζωή του ότι η Ορθοδοξία μας κάνει προοδευτικά γνώστες ενός μυστηρίου.
Η πίστη του αποκάλυπτε μια πραγματική σχέση με τον Θεό, μια σχέση, που, αν και είναι όλο ατέλεια και δισταγμό, δεν είναι καθόλου λιγότερο πραγματική.
Πιστεύω στον Χριστό γι’ αυτόν ήταν: Στρέφομαι σ’ Εκείνον, Τον εμπιστεύομαι απόλυτα, ελπίζω σ’ Αυτόν.
Είναι να γνωρίσεις τον Θεό όχι μόνο σαν θεωρία ή σαν μια αφηρημένη αρχή, αλλά σαν ένα πρόσωπο.
Και δίδαξε ο γέροντας Αμφιλόχιος ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους συνανθρώπους μας. Το να γνωρίζεις ένα πρόσωπο, ουσιαστικά σημαίνει να το αγαπάς. Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή γνώση των άλλων ανθρώπων δίχως αμοιβαία αγάπη.
Του φαινόταν αδιανόητη δυστυχία και δοκιμασία ασύλληπτη να χάνει κανείς από προσωπική αδιαφορία την παρηγοριά του Θεού.
Συχνά έλεγε ότι ακουμπώντας τις ανησυχίες μας, τα υπαρξιακά ερωτήματα μέσα στο χώρο της Εκκλησίας παίρνουμε πειστικές απαντήσεις και οι προβληματισμοί μας φωτίζονται και από την άλλη διάσταση, που φτάνει ως τον ουρανό!
