Καλός ο ζήλος, λέει ο Απ. Παύλος, αλλά με επίγνωση. Ο ταλιμπανισμός και ο φονταμενταλισμός δεν έχουν θέση στην Ορθοδοξία. Η Δράμα, μια όμορφη πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας, φημίζεται για την ευλάβεια και γνησιότητα των κατοίκων της. Έχει έναν εξαίρετο επίσκοπο-κόσμημα της Ελλαδικής Εκκλησίας που δεν φλυαρεί αλλά ορθοτομεί τον λόγο της αλήθειας  και πλειάδα κληρικών που συνεργάζονται αρμονικά μαζί του, όπως ο μαέστρος με τα μέλη της ορχήστρας.

Τις υμάς εβάσκανε ω άνδρες Δραμινοί; Πώς δεν μπορέσατε να εξαλείψετε από τους κόλπους σας κάποιους ακραίους πόυ δεν έχουν σχέση με την ορθόδοξη Ελλάδα;

Μαζεύτηκαν παρά την διαφήμιση που προηγήθηκε καμιά τριανταριά στην πλατεία της πόλης  και διαμαρτυρήθηκαν , τάχατες για παράτυπες ενέργειες του Μητροπολίτη. Μα και μόνο που ένας λαϊκός βάζει στη θέση του Μητροπολίτη τον εαυτό του είναι μεγάλη αμαρτία.Διότι ο Μητροπολίτης για να φτάσει να είναι Μητροπολίτης  της Εκκλησίας πέρασε από πολλά στάδια και πήρε ευχές και έδωσε όρκους! Εμείς οι λαϊκοί μπορούμε να διαφωνούμε αλλά όχι και να διαδηλώνουμε κατά των πνευματικών μας Ταγών! Αυτό και αν είναι αμαρτία! Και όποιος λέει το αντίθετο είναι αρρωστημένος εγωιστής και στερείται της ορθόδοξου Εκκλησιολογίας.

Το έχουμε γράψει πολλές φορές σ’ αυτήν εδώ την έπαλξη.

Η Εκκλησία μας πορεύεται αιώνες τώρα με επικεφαλής τους Επισκόπους μας.

Η απόφαση του Αγίου Δράμας, σχετικά με την αναδιάρθρωση του σώματος των πνευματικών-εξομολόγων ιερέων της Μητροπόλεώς του, είναι αναφαίρετο ιεροκανονικό δικαίωμά του.Και καλόν είναι να γίνεται συχνά-πυκνά αυτό για να μη θεωρεί κανείς τίποτα ως δεδομένο, αν δεν αναδεικνύεται άξιος της τιμής και της ανάθεσης ενός πνευματικού καθήκοντος που έχει να κάνει με την ψυχή των συνανθρώπων μας.

Όλα τα άλλα είναι για εσωτερική κατανάλωση. Και καλά θα κάνουν να το χωνέψουν μερικοί. Διότι εκτός Εκκλησίας σωτηρία δεν υπάρχει,δεν το  λέμε εμείς αυτό αλλά  οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.