Εφέτος, η Ιερά Μνήμη των Αγίων Βικτώρων, όπως ονομάζει ο χιακός λαός τους Μεγαλομάρτυρες Μηνά, Βίκτωρα και Βικέντιο, Πολιούχους και Ελευθερωτές της Χίου, που εορτάζονται την 10η και 11η Νοεμβρίου, μεγαλύνεται με τη μεταφορά στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό, για προσκύνηση και αγιασμό των πιστών, της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Ερειθιανής Βροντάδου Χίου.
H Ιερά Εικόνα μεταφέρθηκε το πρωί της 10ης Νοεμβρίου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό σύμφωνα με απόφαση του Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου, όπως στον εορτασμό της ιερής Μνήμης των Πολιούχων συμμετέχει και ιστορική εικόνα της Παναγίας, μεταφερόμενη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό από τον Ιερό Ναό ή την Ιερά Μονή όπου φυλάσσεται. Η υποδοχή της Ιερής Εικόνας έγινε με εκκλησιαστική ιεροπρέπεια, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου πλαισιωμένου από τους Αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερους: κ. Γεώργιο Πουλιά, Εφημέριο του Ι. Ναού Παναγίας Ερειθιανής Βροντάδου και κ. Ιωάννη Μουσά, Εφημέριο του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Χίου, τηρουμένων των υγειονομικών μέτρων.
Τα ιστορικά στοιχεία της εύρεσης της Ι. Εικόνας μας προσφέρονται από τον Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο κ. Γεώργιο Πουλιά, Εφημέριο του Ι. Ναού Παναγίας Ερειθιανής.
«Όταν όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά από τον Τούρκο κατακτητή, οι χριστιανοί της Ενορίας μας έριχναν καυτά τα δάκρυά τους επάνω σ’ Αυτή τη χαριτόβρυτο Μικρή Εικόνα της Παναγίας μας. Όταν ήλθε η σφαγή την πήραν και την έθαψαν σ’ ένα χωράφι του Τράφου, όπως λέγεται, βόρεια της Εκκλησίας μας.
Μετά από χρόνια, κάποτε – κάποτε ο π. Δημήτριος Γάγκας και ο γιός του Κωνσταντίνος έβλεπαν στον Τράφο ένα έντονο φως. Κάποτε το υνί ενός αρότρου κτύπησε εκεί που έβγαινε το φως. Τα αροτριώντα βόδια σταμάτησαν απότομα και μάταια η βουκέντρα επέμενε να τα κινήση. Οι παρευρισκόμενοι είδαν έκθαμβοι βγαλμένη από την γη την Ι. Εικόνα της Παναγίας. Ειδοποιήθηκε ο π. Δημήτριος Γάγκας, ο οποίος έμπλεως χαράς την παρέλαβε, την καθάρισε και έκρινε καλόν να την στείλη σε ένα πλοίο με συνεταίρο και τον γαμβρό του επί θυγατρί.
Κατά δεύτερη εκδοχή, η εικόνα παρουσιάσθηκε διά φωτοφανείας στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Παπάδη, ο οποίος την παρέλαβε στο καράβι του. Και τούτο γιατί οι ναυτικοί μας ανέκαθεν ήθελαν συνταξιδιώτισσες και προστάτιδες εικόνες λειτουργημένες από τις εκκλησίες τους.
Όταν η εικών επέστρεψε στο «σπίτι της» ήταν 12 Αυγούστου 1873. Έκτοτε με την έγκριση της Ι. Μητροπόλεως, κατ’ έτος εορτάζεται η επέτειος της ευρέσεώς Της, το λεγόμενο «Μικρό Πανηγυράκι»ή του «Παναγιδακιού» εν αντιδιαστολή προς την Μεγάλη εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της 15ης Αυγούστου.»
