Μορφές επισκόπων όπως ο μακαριστός Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς, της Εκκλησίας «των Σέρβων» όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος, σπανίζουν σήμερα.
Καλή ανάπαυση και αιωνία του η Μνήμη.
Ήταν ένας αγωνιστής Ιεράρχης, με ακραιφνές ορθόδοξο εκκλησιαστικό φρόνημα, φιλέλληνας, ευρυμαθής, φιλομόναχος, ασκητικός, άνθρωπος των έργων και όχι μόνο των λόγων, και πάντα κοντά στο λαό και στα προβλήματά του. Πραγματικός ποιμήν λογικών προβάτων, για τα οποία νυχθημερόν, αγωνιούσε και προσευχόταν.
Γνώριζε μεταξύ των άλλων και άπταιστα ελληνικά, ήταν διδάκτωρ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μοναχική κουρά του πρ. Κεφαλληνίας κυρού Προκοπίου και είχε διατελέσει για χρόνια εφημέριος στα Σπάτα.
Ο μακαριστός Αμφιλόχιος, ήταν πνευματικό παιδί και ανάστημα ενός συγχρόνου Ομολογητού και Πατρός της πίστεώς μας, του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, τον οποίο φρόντισε να γνωρίσει από κοντά σε πολλούς Έλληνες , όταν ήταν στη Μονή Celie, στη Σερβία (ως αυτοεξόριστος στην εποχή του Τιτο).
Ποτέ δεν κάμφτηκε στις σταθερές απόψεις και την γνώμη που είχε για ένα θέμα , όποια κακία και να του έλεγαν
Πρωτοστάτησε μάλιστα με ανδρεία και τόλμη κατά των κυβερνητικών διώξεων εναντίον της ορθόδοξης εκκλησίας στο Μαυροβούνιο, βγαίνοντας αγωνιστικά στους δρόμους, χωρίς να φοβάται τη θεσούλα του. Ήταν απροσκύνητος Ιεράρχης! !
Και οι «κινητοποιήσεις αυτές που οργάνωσε επηρέασαν την πολιτική κατάσταση στο Μαυροβούνιο και στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 30 Αυγούστου, το Σοσιαλιστικό κόμμα του Μίλο Τζουκάνοβιτς, μετά από τρεις δεκαετίες στην εξουσία, αναγκάστηκε να περάσει στην αντιπολίτευση», (πηγη: capital).Οι πληροφορίες που έχουμε από το Μαυροβούνιο είναι ότι ουδέποτε ασθένησε απο κορονοϊό αλλά τον φόρτωσαν επίτηδες με αυτή την ασθένεια. Ίσως θα έπρεπε από σεβασμό στη μνήμη του και στην προσφορά του στον τόπο του να έβγαινε κάποιος να έλεγε την αλήθεια ώστε να μη μείνουνε με αυτή την παραπληροφόρηση!
Ευχαριστούμε τον Θεό που μας χάρισε αυτό τον Άγιο ποιμένα της Εκκλησίας μας, τον Αμφιλόχιο Ράντοβιτς σ’ αυτούς τους καιρούς της αποστασίας μας.
Ευχαριστούμε τον αείμνηστο Δεσπότη γι’ αυτό που μας δίδαξε! Τον ευχαριστούμε για όσα μάθαμε πλάϊ του! Τον ευχαριστούμε για το ήθος του.
Αν η Εκκλησία μας σέβεται αυτό που εκπροσωπεί θα πρέπει να τον ανακηρύξει σύντομα Άγιο!Στις συνειδήσεις του ποιμνίου του αλλά και όλων όσων τον γνώρισαν ήδη κατέχει θέση Αγίου.
Αιώνια η μνήμη αυτού του Αγίου Ιεράρχου!Να έχουμε την ευχή του!
