Πολυαγαπημένε μου πατέρα, η ημέρα της εις Κύριον εκδημίας σου, αποτελεί πλέον ορόσημο ευθύνης και σταθμό πνευματικής εγρήγορσης και αναγέννησης, στην ζωή μου και στην συνείδηση όλων μας!
Το δάκρυ μας έγινε σταλαγμίτης, που μοιάζει στο μαξιλάρι μας, πολύτιμο κόσμημα και λαμπρό παράσημο, που όλοι καταθέτουμε στην μνήμη σου!
Δεν είσαι πλέον ο κατάκοιτος άρρωστος πατέρας μας, όσο κι αν λείπει η φιγούρα σου από το σπίτι μας! Πλανάται η παρουσία σου σε όλες τις γωνιές του αρχοντικού σου! Είσαι πλέον ο άγγελος προστασίας μας, ο εν τοις κόλποις του Αβραάμ αναπαυόμενος και μετά δικαίων συναριθμούμενος!
Μας αφήνεις πολύτιμη παρακαταθήκη αρχών και αξιών, έμπρακτο παράδειγμα υγιούς συνείδησης, Φωτός και ευθύνης! Υπήρξες άνθρωπος της ανιδιοτελούς φιλοτιμίας, της ανεσπέρου υπομονής, της καρτερίας στον πόνο και την βαριά χρόνια ασθένειά σου!
Ήσουν η προσωποποίηση της θυσίας σε κάθε Γολγοθά που ανέβηκες σε κάθε σταυρό που σήκωσες! Φιλόστοργος πατέρας για μας τα παιδιά σου, τρυφερός σύντροφος και πιστός συνοδοιπόρος για την μητέρα μας, υπόδειγμα αβραμιαίας φιλοξενίας από το υστέρημα του κόπου της ψυχής σου!
Μας δίδαξες με τα λόγια σου, μας γαλούχησες με τις νουθεσίες σου αλλά κυρίως σμίλεψες το μυαλό και την ψυχή μου και μας ενέπνευσες με το παράδειγμα της ζωής σου, με το ακλόνητο ήθος και το πράο και γαλήνιο ύφος σου!
Υπήρξες άσβεστος φάρος και οδοδείκτης της ύπαρξής μας! Μια λαμπάδα που θα μείνει φωτεινή πηγή της ζωής μου! Ήσουν το σθεναρό στήριγμα και το ασφαλέστερο απάνεμο λιμάνι που κούρνιαζαν στα ήρεμα νερά του, όλες οι αγωνίες, οι φόβοι, οι ανασφάλειες και τα αδιέξοδα της παιδικής και της εφηβικής μου ηλικίας!
Ήσουν η λύση στα σοβαρότερα προβλήματά και τις ανησυχίες της νεότητάς μας, το αδιαπραγμάτευτο κέντρο της ύπαρξης μας, η εικόνα του Θεού στην συνείδηση και στο μυαλό μας!
Φύλακας άγγελος και διακριτικός υποστηρικτής σε όλα τα όνειρα και τις προσδοκίες μας! Ακλόνητος, βακτηρία και έρεισμα σε κάθε παραστράτημα μας! Ο άοκνος και άσβεστος λυχνοστάτης που κρατούσε ζωντανή την φλόγα της Ελπίδας, της Αγάπης και της Πίστης μας στον Θεό, την πατρίδα και την οικογένεια μας!
Η αδαπάνητη αγάπη για όλους, η νηφαλιότητα και η υπομονή, η διορατικότητα και η ευστροφία, η εργατικότητα, η πηγαία καλοσύνη και η αυθεντική και γνήσια φιλανθρωπία ήταν λίγα από τα στοιχεία που στόλιζαν την ύπαρξη σου!
Ήσουν και θα είσαι άφθαστο παράδειγμα γονέα, πατέρα και συζύγου. Το αγέρωχο και ήρεμο βλέμμα σου σαν φάρος θα οδηγεί και θα νοηματοδοτεί τα βήματα μου!
Υπήρξες για όλους ο Σίμων ο Κυρηναίος της υπομονής και της συμπόνιας! Της αγογγύστου, απλόχερης και ολοκάρδιας συνδρομής προς όλους, σηκώνοντας με ανυπόκριτη αγάπη και απαράμιλλο σθένος, τους πολύμορφους σταυρούς από τις αδύναμες πλάτες μας!
Υπέμεινες με καρτερία, την ασθένεια που δοκίμασε ανθρώπινα αλλά στερέωσε με προσευχή και υπομονή, το κουράγιο και την πίστη σου!
Δάκρυσες σαν μικρό παιδί, κρουνούς δακρύων Αγγελικής συγκίνησης και Ουράνιας ευτυχίας, στην χαρά και την ευλογία της εις Επίσκοπον χειροτονίας μου, χάριτι Θεού, στην παμψηφεί εκλογή μου από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τη σεπτή ευλογία της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου μας, που έδωσε ο Θεός να συμβεί λίγο πριν σε αποχαιρετήσουμε, με Θάλασσες δακρύων ανεξάντλητου πόνου, για το τελευταίο σου ταξίδι, στην αιωνιότητα!
Σύσσωμη η κοινωνία του Πλατανιά και της πόλης των Χανίων, σαν Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας ενταφιάσε, το ταλαιπωρημένο και κουρασμένο σου σώμα, στα άγια χώματα αυτής της όμορφης κωμόπολης, με λαμπρότητα απαράμιλλη!
Σε αποχαιρέτησε με πόνο ψυχής και σεβασμό που αρμόζει σε παλικάρια και ήρωες και σε οδήγησε στην τελευταία σου κατοικία, ως άξιο τέκνο αυτής της Θεοφύλακτης γης των προγόνων μας!
Αγωνίσθηκες και πάλεψες μια ζωή για ιδανικά και αξίες που υπερβαίνουν τα όρια της στενής μας οικογένειας! Ως δίκαιος Ιακώβ, στήριξες την δικαιοσύνη υπηρετώντας την αλήθεια! Στάθηκες όρθιος και αγέρωχος σε κάθε φουρτούνα και σε κάθε λαίλαπα! Μας έδωσες παράδειγμα υπομονής, καρτερίας, αλληλεγγύης, κοινωνικής ευθύνης και ευαισθησίας!
Στάθηκες αθόρυβος αρωγός συμφιλίωσης, σε κάθε περίσταση διχόνοιας, πασχίζοντας για την ενότητα της ψυχής των συμπολιτών μας!
Είναι τιμή, ευθύνη και κλέος ιερό, το οποίο αισθάνομαι να βαραίνει τους ώμους μου, που σε είχα φυσικό μου πατέρα, που το αίμα σου ρέει στις φλέβες μου, σαν γονίδιο αγιάσματος, σαν συνέπεια και συνέχεια της ύπαρξής σου σε αυτόν τον κόσμο, σαν καταπίστευμα της παρουσίας σου εις το διηνεκές!
Η πνευματική και ηθική παρακαταθήκη σου, θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη με χρυσοκέντητα γράμματα στην ψυχή και στην σκέψη μου!
Θα μείνω προσηλωμένος ως το τέλος του βίου μου, στα ιδανικά που μας μπόλιασες, που μου ενέπνευσαν τα λόγια σου! Στύλος ακλόνητος, στήριγμα αδιασάλευτο, για την μάνα και την αδελφή μου, που τώρα έμειναν χωρίς τον φυσικό τους προστάτη!
Θα προσεύχομαι ισόβια για την σωτηρία της ψυχής σου, στο Άγιο Θυσιαστήριο, ενώπιον του Τριαδικού Θεού!
Αιώνια σου η μνήμη, λεβέντη αξιοπρεπή πατέρα μου!
Καλό παράδεισο!! Καλή Ανάσταση!
Ο Δορυλαίου Δαμασκηνός
