Επ΄ ευκαιρία της σημερινής Επετείου της συμπληρώσεως 10 ετών από της Ενθρονίσεως του, εις τον Θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά (05-06-2010), ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας η οποία τελέσθηκε μέσα σε πανηγυρικό κλίμα εις τον Ιερό Ναό των Θεοφανείων, του Τιμίου Προδρόμου και Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας της περιοχής των Λουτρών Λαγκαδά.

Εκ του Ιερού Βήματος παρέστησαν συπροσευχόμενοι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσόστομος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θερμών κ.κ. Δημήτριος, ενώ προσήλθαν για να τιμήσουν την σημερινή ημέρα, εκπρόσωποι της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως και της Ακαδημαϊκής Κοινότητος του Α.Π.Θ.

Εκ μέρους του Ιερού Κλήρου τον Σεβασμιώτατο, προσφώνησε ο Αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, π. Αναστάσιος Παρούτογλου, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε χαρακτηριστικά «Η δεκαετία που πέρασε, ήταν μια περίοδος ποιμαντικών αγώνων, ανύστακτης φροντίδας, χάριν του λαού του Θεού που καταβάλλει ο Επίσκοπος, διαποιμαίνοντας το πλήρωμα της Επαρχίας του, στηρίζοντας και διδάσκοντας τον ευσεβή λαό. Χαίρει, λοιπόν, ολόκληρη η τοπική μας Εκκλησία για το σεπτό της Ποιμενάρχη και η χαρά αυτή γίνεται καύχηση ἐν Κυρίω, διότι η Ιερά Μητρόπολή μας ευτύχησε, έλαβε την μεγάλη ευλογία από τον Θεό, να έχει Επίσκοπό της άνδρα εκκλησιαστικό, αδαμαντίνου ήθους, λιπαράς και πλουσίας θεολογικής παιδείας, άνδρα με πνεύμα και φρόνημα εκκλησιαστικό και φορέα της γνήσιας εκκλησιαστικής παραδόσεως και εμπειρίας.

Εμείς όλοι, Κλήρος και λαός της θεοσώστου Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης είμαστε ενωμένοι με τον Επίσκοπό μας, γιατί όταν κανείς είναι ενωμένος με τον επίσκοπό του είναι ενωμένος με όλη την Εκκλησία, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιερός Ιγνάτιος: «ενώθητε τω επισκόπω εις τύπον και διδαχήν αφθαρσίας» ( Ιγν. Μαγν. 6,2 ). Ο σύνδεσμος με τον επίσκοπο είναι προϋπόθεση της ενώσεως του ανθρώπου με το Θεό. « Όπου αν φανή ο επίσκοπος, εκεί το πλήθος έστω». ( Ιγν. Σμύρν. 8 ).

Ακολουθώντας, λοιπόν, τη διαβεβαίωση ότι «ο τιμών επίσκοπον υπό Θεού τετίμηται» ( Ιγν. Σμύρν. 9,1) αναφέρουμε τα πτωχά τούτα λόγια τιμώντας την επέτειο δέκα ετών θεοφιλούς και πολυκάρπου αρχιερατείας του σεπτού Ποιμενάρχου μας στην ευλογημένη επαρχία του Λαγκαδά, με την πεποίθηση ότι «αφορμήν δίδομεν υμίν καυχήματος υπέρ του επισκόπου ημών» (Β΄Κορινθ. 5,12).

Από καρδίας και ενθέρμως ευχόμεθα, όπως ο Κύριος, διά της χάριτος του Οποίου ανεδείχθη «πιστός οικονόμος» και «δόκιμος τω Θεώ εργάτης ανεπαίσχυντος», του επιδαψιλεύει έτι περαιτέρω την χάρη Του και τον διατηρεί εν μέσω του ποιμνίου του «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της Αληθείας» Του.

Προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά εξέφρασε λόγους ευχαριστίας προς όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους την σημερινή ημέρα, ενώ κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά προς τους Ιερείς και τους συνεργάτες του, τους ευχαρίστησε για την έως τώρα συνεργασία και συμπόρευση που μόνο σκοπό έχει το κοινό καλό των ανθρώπων της επαρχίας μας.

Μετά το πέρας της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, ακολούθησε η πρώτη Γενική Ιερατική Σύναξη μετά την εν μέρει άρση των μέτρων

ασφαλείας και υγιεινής, εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού 2019 (COVID-19), η οποία παράλληλα ήταν και η τελευταία για το τρέχον εκκλησιαστικό έτος.

Στο πρώτο μέρος της Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος έκανε λόγο για όλα όσα ακούσθηκαν λόγω των πρωτόγνωρων καταστάσεων που λάβανε χώρα κατά την περίοδο της καραντίνας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά και με σθεναρή φωνή ότι «κανένα μικρόβιο και κανένας υιός δεν μεταδίδετε από την Θεία Κοινωνία. Δεν πρέπει να φοβόμαστε, αλλά να είμαστε προσεκτικοί και να τηρούμε τις συστάσεις των αρμοδίων αρχών, γιατί κάποιοι ίσως να περιμένουν ένα λάθος για να ξανά κλείσουν οι Ναοί».

»Η Εκκλησία θα πρέπει να είναι ένας παράγοντας και να έχει ένα ρόλο σταθερότητας, για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία, σε Εθνικό ή Εξωτερικό επίπεδο. Δεν πρέπει να είναι στο περιθώριο και θα πρέπει να καλλιεργούμε στον λαό την λειτουργική ζωή και να είμαστε κοντά του σε όλα τα προβλήματα και τους προβληματισμούς του, ιδιαιτέρως σήμερα που όλοι ζούμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση προσαρμογής με νέα δεδομένα, τα οποία και είναι και άγνωστα».

Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους Ιερείς για την λειτουργία των Ναών, σύμφωνα και με το Εγκύκλιο Σημείωμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενώ ανακοίνωσε και την έναρξη της λειτουργίας του «Φιλοξενίου Νέων Σοχού», (όπως αυτό θα ορίζετε από τα προβλεπόμενα πρωτόκολλα των αρμοδίων αρχών), όπου σε συνεργασία με το Γραφείο Νεότητος της Μητροπόλεως, κατά την θερινή περίοδο θα φιλοξενηθούν νέοι και νέες για να περάσουν ευχάριστα και ξέγνοιαστα μερικές μέρες,

Ακολούθησε, ευρεία συζήτηση πάνω σε θέματα λειτουργικής και διοικητικής φύσεως που απασχολούν τις κατά τόπους ενορίες της Ιεράς μας Μητροπόλεως.

ΔΕΚΑΕΤΗΣ ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑ

ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΛΑΓΚΑΔΑ, ΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΡΕΝΤΙΝΗΣ κ.κ. ΙΩΑΝΝΟΥ

(2010 – 2020)

Πρωτ. Αναστασίου Παρούτογλου

Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου

Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης

«Οὐ γάρ διδάσκων μόνον, οὐδέ φθεγγόμενος,

ἀλλά καί ὁρώμενος ἁπλῶς, ἱκανός ἐστί ἅπασαν ἀρετῆς διδασκαλίαν

εἰς τήν τῶν ὁρώντων ψυχήν εἰσαγαγεῖν». (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Σεβασμιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα,

Εὐλαβέστατοι συμπρεσβύτεροι,

Χριστοῦ διακονία,

Ἀγαπημένε καί περιούσιε λαέ τοῦ Κυρίου.

Έμπλεοι χαράς και αγαλλιάσεως συναχθήκαμε σήμερα στον περίλαμπρο και περικαλή τούτο ναό για να ευχαριστήσουμε το Δεσπότη Χριστό, που μας εχάρισε αληθή ποιμένα και διδάσκαλο, κατά την ευαγγελική ρήση: «Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησι υπέρ των προβάτων» (Ιωάν.10,11).

Η σημερινή μέρα έχει μια αξιοπρόσεκτη διάσταση, αφού ο σεπτός Ποιμενάρχης μας εορτάζει την επέτειο δέκα ετών από την ημέρα της ενθρονίσεώς του στην ευλογημένη και θεοφρούρητη επαρχία του Λαγκαδά.

Συμπληρώνονται σήμερα δέκα χρόνια από την παλλαική και ενθουσιώδη υποδοχή που επεφύλαξε ο κλήρος και ο λαός της επαρχίας Λαγκαδά στον θεοπρόβλητο νέο Μητροπολίτη του. Τα «Άξιος» δονούσαν την ατμόσφαιρα, ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών ηχούσαν χαρμόσυνα. Η ενθρόνιση πραγματοποιήθηκε με όλη τη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και την

εκκλησιαστική τάξη. Δέκα χρόνια προσφοράς και θυσιαστικής αγάπης του Ποιμενάρχη μας στο λαό της επαρχίας Λαγκαδά.

Η εκλογή και η χειροτονία του Σεβασμιωτάτου εγκαινιάζει μια νέα σελίδα στην ιστορία της τοπικής Εκκλησίας του Λαγκαδά, καθώς προσθέτει στην τετιμημένη χορεία των Ποιμεναρχών της Αγιωτάτης αυτής Μητροπόλεως έναν ακόμη σεμνό Ιεράρχη, του οποίου η προσωπικότητα προβάλλει φωτεινή και ανάγλυφη για πολλά έτη στα εκκλησιαστικά δρώμενα της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Η προσωπικότητα του νέου Μητροπολίτου συνυφαίνεται ήδη με το υψηλό επισκοπικό αξίωμα και με την υπέρτατη αποστολή του. Έχοντας ήδη «πληροφορήσει την διακονία του» ως Πρωτοσύγκελλος, ως Ηγούμενος και ως Ιερατικώς Προίστάμενος στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και «δόκιμος εν παντί γενόμενος», κρίθηκε άξιος να ηγηθεί της κατά Λαγκαδάν, Λητήν και Ρεντίναν Εκκλησίας και να πληρώσει κάθε προσδοκία της. Ιδιαιτέρως δε, μέσα στα πλαίσια των εκτάκτων περιστάσεων των καιρών μας, καλείται, να προσφέρει τη μαρτυρία του Χριστού και της Εκκλησίας, κατά τρόπο αριστοτεχνικό, κατά τρόπο που ο ίδιος γνωρίζει, χρησιμοποιώντας την πλούσια εκκλησιαστική εμπειρία του, την προς τον Θεό αγάπη του και την ανυπόκριτη πίστη του.

Τα πολλά χαρίσματά του είναι η τρανότερη εγγύηση, ότι ήδη έχει επιτύχει στη νέα του πορεία. Διότι είναι αλήθεια ότι ο Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης διακρίνεται για πληθώρα αρετών και χαρισμάτων. Είναι εγνωσμένη η μειλιχιότητα του χαρακτήρα του, η ευγένεια των τρόπων του, η αξιοπρέπεια της παραστάσεώς του, η ωριμότητα της ψυχής του, η ταπεινότητα των βιωμάτων του, η σεμνότητα του ήθους του, η ευρύτητα της σκέψεώς του, η πολύπλευρη μόρφωσή του, η κηρυκτική του ικανότητα, η λειτουργική του σοβαρότητα, η πλούσια εκκλησιαστική του εμπειρία, μα πιο πολύ η πνευματική και συνετή βιωτή του. Στο πρόσωπό του συγκεφαλαιώνεται ένας ολόκληρος κόσμος αρετών και χαρισμάτων και αντικατοπτρίζεται η ωραιότητα της εν Θεώ ζωής.

Τολμούμε να ομιλήσουμε περί της υψηλής προσωπικότητάς του, παρ΄ όλο που έχουμε βαθιά την επίγνωση, ότι είναι δύσκολο το γενόμενο και ότι προσκρούουμε στο ταπεινό του φρόνημα. Αναμφισβήτητα συναισθανόμαστε την σοβαρότητα και την δυσχέρεια του εγχειρήματος, το οποίο όμως αποτελεί προσπάθεια παρουσιάσεως «ουκ εν υπεροχή λόγου» αλλ’ «εν αφελότητι καρδίας» ενός εκκλησιαστικού ανθρώπου, του οποίου η διακονία, ως Επισκόπου της Εκκλησίας του Χριστού, υπάρχει και διαγράφεται «τιμία, ένζηλος και κατά πάντα δόκιμος».

Ο Σεβασμιώτατος ως Πρωτοσύγκελλος της ιστορικής Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, δίπλα σ’ έναν μεγάλο και σοφό Ιεράρχη, τον Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β΄ τόν Χρυσοφάκη, αλλά και αργότερα δίπλα στον νυν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμο, κατάφερε να επιβληθεί σε όλους με το ιερατικό του ήθος, με το πνευματικό του κύρος και με την γενικότερη πνευματική και ηθική του συγκρότηση αλλά προπάντων με την υποδειγματική του ζωή. Έτσι, λοιπόν, ο π. Ιωάννης, ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, έγινε φωτεινό παράδειγμα για τους κληρικούς, αλλά και το σεβαστό πρόσωπο για το λαό της πόλεως, που διδάσκονταν από το κήρυγμά του και μεταρσιώνονταν από τη θεία του Ιερουργία.

Όλα τα χρόνια που υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος, ήταν χρόνια πνευματικού και κτιριακού ἔργου για τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε σε όλες τις προσπάθειες του γέροντός του. Είχε την ευθύνη των ιδρυμάτων και την επίβλεψη όλων των έργων, που ελάμβαναν χώρα στην Μητρόπολη. Πέραν τούτου επισκεπτόταν όλους τους Ναούς της Μητροπόλεως. Κήρυξε σε κάθε γωνιά της Μητροπόλεως το λόγο του Θεού. Στήριξε τον επίσκοπο και γέροντά του, αγαπήθηκε από τον κλήρο και το λαό. Ο Θεσσαλονίκης Παντελεήμων ο Β΄ καί ο Πρωτοσύγκελλός του π. Ιωάννης συνιστούσαν την ταυτότητα της Μητροπόλεως και ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο, για να δοξάζεται το όνομα του Θεού.

Στις 10 Μαΐου του 2010 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αφού εκτίμησε την προσφορά και τα χαρίσματα του Αρχιμανδρίτου Ιωάννου, τον εκλέγει Μητροπολίτη Λαγκαδά εις διαδοχήν του σοφού και εναρέτου Ιεράρχου κυρού Σπυρίδωνος. Ο νέος Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό του πολιούχου της συμβασιλευούσης πόλεως Αγίου Δημητρίου στις 16 Μαΐου. Η δέ ενθρόνισή του έλαβε χώρα την 5η Ιουνίου του 2010.

Ο σεπτός Ποιμενάρχης μας έγινε δεκτός από το λαό του Θεού με αισθήματα ικανοποιήσεως και ενθουσιασμού. Δέκα χρόνια τώρα δεν έδωσε «ύπνον τοις οφθαλμοίς του καὶ τοις βλεφάροις του νυσταγμὸν», αλλά «θέμενος τας χείρας επ’ άροτρον» δεν έπαυσε να ιερουργεί, να χοροστατεί και να διδάσκει. Τον ενδιαφέρει η πνευματική καλλιέργεια του ποιμνίου, η διδαχή, ο ευαγγελισμός, η σωτηρία ψυχών.

Ιδιαιτέρως αγωνίζεται για τη διατήρηση των εκκλησιαστικών θεσμών και παραδόσεων, για την προβολή και τόνωση των ορθοδόξων βιωμάτων στις ψυχές του λαού. Γι’ αυτό σε κάθε του συναναστροφή γίνεται «τύπος των πιστών», που ομιλεί, διδάσκει, χειραγωγεί, ευαγγελίζεται, θεραπεύει, συμβουλεύει, αγιάζει και χαριτώνει όλους όσους είναι γύρω του.

Επισκέπτεται επανειλημμένα όλες τις ενορίες της Μητροπόλεως. Από τα πιο μικρές μέχρι και τίς πιο μεγάλες, ούτως ώστε να έχει άμεση επικοινωνία με το ποίμνιό του.

Διοργανώνει ιερατικά συνέδρια, θεολογικές ημερίδες και ιερατικές συνάξεις για την επιμόρφωση του κλήρου σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά, θεολογικά και επιστημονικά ζητήματα. Ιδρύει και λειτουργεί το φιλοξενείο των νέων της Ιεράς Μητροπόλεως, που φιλοξενούν κατ’ έτος πλειάδες παιδιά και όχι μόνον.

Ανακαίνισε μέχρι σήμερα πολλούς Ιερούς Ναούς. Πολλούς εγκαινίασε. Άλλους θεμελίωσε και ανήγειρε. Ίδρυσε το Εκκλησιαστικό Μουσείο, το Λαογραφικό Μουσείο, τη Βιβλιοθήκη της Μητροπόλεως, τα συσσίτια, το πρατήριο ενδύσεως και υποδήσεως και το κοινωνικό παντοπωλείο. Ίδρυσε και ήδη φροντίζει για τη λειτουργία Ευαγών Ιδρυμάτων.

Ανακαίνισε εκ βάθρων το Μητροπολιτικό Μέγαρο και τα Επισκοπεία στη Λητή και στο Σοχό, το Πολυδύναμο Πνευματικό Κέντρο με πολυσχιδή δραστηριότητα, όπως φροντιστηριακά μαθήματα, σχολή Βυζαντινής μουσικής, σχολή αγιογραφίας και σχολή Γονέων. Μέσα στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του είναι και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός “Ορθόδοξη Παρουσία” με εικοσιτετράωρο πρόγραμμα οικοδομής και εκκλησιαστικής παρουσίας.

Η αγάπη του για το μοναχισμό είναι καταλυτική για την προσφορά του στον τομέα αυτό και πολλές μοναχικές ψυχές έχουν βρει ανάπαυση κάτω από τη σκέπη του πατρικού του ωμοφορίου.

Ο Κύριος του επεφύλαξε και μια ιδιαίτερη ευλογία: την εύρεση των ιερών λειψάνων δύο μεγάλων νεομαρτύρων της Εκκλησίας μας, της Αγίας Κυράννης της Οσσαίας και της Αγίας Ακυλίνης της Ζαγκλιβερινής.

Ο Σεβασμιώτατος ως Αρχιερεύς διακρίνεται για το γνήσιο εκκλησιαστικό του φρόνημα, τη χρηστότητα του ήθους, την απροσποίητη σεμνότητα του ύφους του και την ανυπόκριτη αγάπη του προς όλους. Η πληρότητα της επιστημονικής του συγκρότησης, η οξύνοια της διεισδυτικής σκέψης του και η ευρυμάθειά του τον αναδεικνύουν αξιόπιστο συνομιλητή, που κατακτά την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των διαλεγομένων εταίρων, εκκλησιαστικών και πολιτικών παραγόντων.

Πολλά ακόμα θα μπορούσαν να αναφερθούν, όμως «επιλείψει με γαρ διηγούμενον ο χρόνος». Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, έστω και με ελάχιστα πτωχά λόγια, δίδουν μια μικρή μονάχα μαρτυρία της θεοφιλούς προσφοράς του και του αξιοσημείωτου έργου του. Το αδιαμφισβήτητο γεγονός για το Σεβασμιώτατο είναι ότι εργάζεται με εξαιρετική φιλοπονία παραθεωρώντας τις ανθρώπινες δυνάμεις και ακόμα υπερβαίνοντας την έννοια του χρόνου. Αγωνιστής σθεναρός και ακατάβλητος. Αναλώνει τον εαυτό του με τρόπο θεάρεστο και θεοφιλή υπέρ της «Αγιωτάτης του Σωτήρος ημών Χριστού Εκκλησίας».

Από πρωίας μέχρι νυκτός βρίσκεται επί ποδός, ιερουργεί, εξομολογεί, οικοδομεί. Δεν στέκει πάνω από τους ανθρώπους αλλά πλάι τους. Αφουγκράζεται τον ανθρώπινο πόνο και σκύβει με αγάπη πάνω από τον άνθρωπο που υποφέρει, ενδιαφερόμενος όχι μόνο για τις πληγές και τις ανάγκες της ψυχής αλλά και του σώματος. Αγκαλιάζει, παρηγορεί, οδηγεί τον άνθρωπο στη χαρά και στη λύτρωση.

Η δεκαετία που πέρασε, ήταν μια περίοδος ποιμαντικών αγώνων, ανύστακτης φροντίδας, χάριν του λαού του Θεού που καταβάλλει ο Επίσκοπος, διαποιμαίνοντας το πλήρωμα της Επαρχίας του, στηρίζοντας και διδάσκοντας τον ευσεβή λαό. Χαίρει, λοιπόν, ολόκληρη η τοπική μας Εκκλησία για το σεπτό της Ποιμενάρχη και η χαρά αυτή γίνεται καύχηση ἐν Κυρίω, διότι η Ιερά Μητρόπολή μας ευτύχησε, έλαβε την μεγάλη ευλογία από τον Θεό, να έχει Επίσκοπό της άνδρα εκκλησιαστικό, αδαμαντίνου ήθους, λιπαράς και πλουσίας θεολογικής παιδείας, άνδρα με πνεύμα και φρόνημα εκκλησιαστικό και φορέα της γνήσιας εκκλησιαστικής παραδόσεως και εμπειρίας.

Εμείς όλοι, Κλήρος και λαός της θεοσώστου Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης είμαστε ενωμένοι με τον Επίσκοπό μας, γιατί όταν κανείς είναι ενωμένος με τον επίσκοπό του είναι ενωμένος με όλη την Εκκλησία, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιερός Ιγνάτιος: «ενώθητε τω επισκόπω εις τύπον και διδαχήν αφθαρσίας» ( Ιγν. Μαγν. 6,2 ). Ο σύνδεσμος με τον επίσκοπο είναι προϋπόθεση της ενώσεως του ανθρώπου με το Θεό. « Όπου αν φανή ο επίσκοπος, εκεί το πλήθος έστω». ( Ιγν. Σμύρν. 8 ).

Ακολουθώντας, λοιπόν, τη διαβεβαίωση ότι «ο τιμών επίσκοπον υπό Θεού τετίμηται» ( Ιγν. Σμύρν. 9,1) αναφέρουμε τα πτωχά τούτα λόγια τιμώντας την επέτειο δέκα ετών θεοφιλούς και πολυκάρπου αρχιερατείας του σεπτού Ποιμενάρχου μας στην ευλογημένη επαρχία του Λαγκαδά, με την πεποίθηση ότι «αφορμήν δίδομεν υμίν καυχήματος υπέρ του επισκόπου ημών» (Β΄Κορινθ. 5,12).

Από καρδίας και ενθέρμως ευχόμεθα, όπως ο Κύριος, διά της χάριτος του Οποίου ανεδείχθη «πιστός οικονόμος» και «δόκιμος τω Θεώ εργάτης ανεπαίσχυντος», του επιδαψιλεύει έτι περαιτέρω την χάρη Του και τον διατηρεί εν μέσω του ποιμνίου του «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της Αληθείας» Του.

Για το τεράστιο αυτό έργο του Μητροπολίτη μας όλοι μας νιώθουμε την ανάγκη να αναφωνήσουμε εκ βαθέων: «Είησαν τα έτη σας, Δέσποτα Άγιε, πολλά, καλλίκαρπα κι ευλογημένα προς δόξαν Θεού και εύκλειαν της Αγίας Του Εκκλησίας». Αμήν.