του Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου
Σε κύριο άρθρο Κυριακάτικης Εφημερίδας (Το Βήμα, 24 Μαίου 2020) με τίτλο «ανάξιοι ηγέτες» τονίζεται ότι «αν κάτι ανέδειξε η τρέχουσα υγειονομική κρίση είναι το έλλειμμα ηγεσίας σχεδόν παντού στον κόσμο».

Αναφέρει μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Μεταξύ αυτών γράφει ότι ακριβώς την επομένη ημέρα (25 Μαίου) στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής «θα μετρούν πάνω από 100.000 νεκρούς εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοιού».

Επίσης η Βραζιλία «ξεπέρασε σε ελάχιστο χρόνο τα 20.000 θύματα και πλέον εξελίσσεται στο επόμενο μεγάλο κέντρο της πανδημίας».

Επί πλέον στο άρθρο αυτό γίνεται αναφορά στην Βρετανία, την Ισπανία, την Σουηδία, την Τουρκία. Επίσης, υπενθυμίζει το βιβλίο του Λόρδου Ντέιβιντ Όουεν, που ήταν υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, που το έγραψε πριν δύο χρόνια, με τίτλο «Διεθνείς Ηγέτες στην Εξουσία», στο οποίο αναγράφει «τους κινδύνους που απορρέουν από τους λαούς και τις κοινωνίες από πραγματικά ασθενούσες ηγεσίες». Και γράφει: «Όλο το προηγούμενο κύμα ανάδειξης υπερφίαλων, ανορθολογικών και ανάξιων εν τέλει ηγετών που περιφρονούν την γνώση, αρνούνται την επιστήμη και θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν ο,τι περνάει από το κεφάλι τους, αποκαλύφθηκε στην κυριολεξία με τον τραγικότερο τρόπο».

Βέβαια, στην Ελλάδα η Κυβέρνηση με την συμπαράσταση του πολιτικού κόσμου και σε συνεργασία με τους επιστήμονες απέδειξαν ότι κινήθηκαν με υπευθυνότητα και σοβαρότητα και δεν είχαμε πολλά κρούσματα και θανάτους.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι δεν υπάρχει στον κόσμο μόνον έλλειμμα αληθινών ηγετών, αλλά και έλλειμμα ευαισθησίας πολιτών, όταν δηλαδή οι πολίτες δεν αναγνωρίζουν τους καλούς ηγέτες που διαχειρίσθηκαν την υγειονομική κρίση με σοβαρό τρόπο, με αποτέλεσμα να εμποδίσουν την διασπορά του ιού και να κρατήσουν χαμηλό το ποσοστό των θανάτων.

Παρατηρώ, τις ημέρες μετά την άρση των αυστηρών μέτρων αυτοπεριορισμού, ότι άρχισαν να κυκλοφορούν πολλά σενάρια φαντασίας, ότι η λήψη δραστικών μέτρων έγινε για κάποιον απώτερο σκοπό, για να φαλκιδεύσουν και να στραγγαλίσουν τις ελευθερίες του λαού, για να εκφοβίσουν τον λαό, ενώ κατ’ αυτούς, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ουσιαστικό.

Αυτοί οι άνθρωποι που διακινούν τέτοιες συνωμοσιολογίες φαντάζονται ότι κάποια ημέρα οι Ηγέτες μας ξύπνησαν με σκοπό να κλείσουν τα πάντα, να βλάψουν την οικονομία του τόπου, τον τουρισμό, την παιδεία, την Εκκλησία, τις Χριστιανικές ομολογίες και τις άλλες θρησκείες, για να επιτύχουν κάποια δική τους φιλοδοξία!!

Δεν μπορώ να καταλάβω μια τέτοια νοοτροπία, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τέτοια συνωμοσιολογικά σενάρια που είναι αναμεμειγμένα με φαντασιώδη νοοτροπία και έντονη θρησκοληψία.

Έτσι, όταν μια κοινωνία δεν διευθύνεται σωστά, δεν ευθύνεται γι’ αυτό μόνο το «έλλειμμα ηγετών», αλλά και το «έλλειμμα υγιών πολιτών».

Αυτά επισημαίνονται στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας σε συνέντευξη που έδωσε ο πρώην Πρύτανις του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Ομότιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής κ. Χρήστος Κίττας, με τίτλο «Είναι χρέος των επιστημόνων να πολεμούν την ψευδοεπιστήμη».

Σε μια από τις ερωτήσεις της Ιωάννας Σουφλέρη για το που αποδίδει την επιτυχία των μέτρων στην Ελλάδα, απάντησε:

«Τα μέτρα ήταν περισσότερο από αναγκαία και καλώς οι επιστήμονες τα εισηγήθηκαν και η Κυβέρνηση τα υιοθέτησε». Και συνέχισε: «Εκτιμώ ότι η επιτυχία τους οφείλεται και στο γεγονός ότι η οικογένεια παραμένει ένας ισχυρός θεσμός στην Ελλάδα: όλοι μας δείξαμε έμπρακτα το ενδιαφέρον μας για τις ευπαθείς ομάδες, για τον παππού και την γιαγιά που αγαπάμε. Ρόλο βεβαίως έπαιξε και ο φόβος του θανάτου, ο οποίος είναι μεγάλος. Πολύ περισσότερο δε όταν πρόκειται για έναν θάνατο μακριά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Δεν τον θέλουμε αυτόν τον θάνατο ούτε για τον εχθρό μας! Το κακό είναι ότι συνήθως έχουμε “κοντή μνήμη”. Ελπίζω να μην πληρώσουμε αυτό μας το μειονέκτημα».

Όταν ερωτήθηκε αν είναι ακόμη θυμωμένος, επειδή σε «κάποιες από τις αναρτήσεις του στα κοινωνικά δίκτυα ήταν μάλλον θυμωμένoς», απάντησε:

«Έχω σίγουρα λόγους να είμαι, αν όχι θυμωμένος, πάντως απογοητευμένος. Στην Ευρώπη, είχαμε την τύχη να μη χτυπήσει πρώτα εμάς η πανδημία. Είδαμε την τραγική τύχη της Ιταλίας, η οποία μας συγκλόνισε και μας παραδειγμάτισε. Ελάβαμε λοιπόν μέτρα που ήταν περισσότερο από αναγκαία και τα οποία μας διαφύλαξαν. Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως δόξαζαν στην διάρκεια της καραντίνας εκείνους που διαχειρίστηκαν την κρίση αλλά και τους ήρωες της Υγείας. Να επισημάνω ότι οι δεύτεροι δεν ζήτησαν ποτέ να τους αποκαλούμε ήρωες. Εκείνο που επιθυμούν είναι να μην τους λησμονούμε. Φοβάμαι όμως ότι ήδη τους ξεχάσαμε».

Και σε ερώτηση γιατί το λέγει αυτό και ποιοί τους ξέχασαν, είπε:

«Κατ’ αρχάς τους ξέχασαν αυτοί που αμφισβητούν τους αριθμούς και εν τέλει την ίδια την ύπαρξη της πανδημίας. Θα έπρεπε να ντρέπονται! Παρακολουθεί κανείς τηλεοπτικές εκπομπές, διαβάζει κείμενα σε εφημερίδες ή στα κοινωνικά δίκτυα με απόψεις όπως “Ποιος κορωνοιός; Δεν υπάρχει! Μια απλή γρίπη είναι που μεγαλοποιείται για να πλουτίσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες”, ή, από την άλλη πλευρά, “ένα ανθρώπινο δημιούργημα είναι για να μειωθεί ο αριθμός των συνταξιούχων”. Είναι τρομερά όλα αυτά! Ας ρωτήσουν αν υπάρχει πανδημία τους συγγενείς των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που πέθαναν χωρίς να μπορέσουν να τους αποχαιρετήσουν».

Και συνέχισε:

«Με απογοητεύει η καχυποψία και αμφισβήτηση», και ακόμη είπε: «Είναι άλλο τούτο που θέλω να θίξω τούτες τις κρίσιμες ώρες που διανύουμε (γιατί μη γελιέστε, ο κίνδυνος παραμένει) είναι χρέος όλων των εντίμων επιστημόνων να πολεμήσουν τους ψευδοεπιστήμονες και να ενημερώνουν σωστά την κοινή γνώμη διαλύοντας την όποια σύγχυση δημιουργούν οι αυτοθαυμαζόμενοι ψευτομάγοι».

Όπως υπάρχει αληθινή επιστήμη και ψευδοεπιστήμη, έτσι υπάρχει αληθινή πίστη και ψευδοπίστη. Συνήθως στις κοινωνίες μας αναμειγνύονται τα αληθινά με τα ψεύτικα.

Αισθάνομαι την ανάγκη να τονίσω ότι σήμερα χρειαζόμαστε σοβαρούς ηγέτες και υγιείς πολίτες, αλλά από πλευράς Εκκλησίας χρειαζόμαστε και μια στιβαρή και υπεύθυνη θεολογία που αντιμετωπίζει τους «ψευδοπροφήτες», που εμφανίζονται κάθε φορά όταν υπάρχη μια κρίση και δημιουργούν σύγχυση στον λαό. Και αυτό γίνεται, γιατί υπάρχει σοβαρό έλλειμμα θεολογίας και εκκλησιολογίας, γι’ αυτό ακούγονται τόσα παράδοξα και τόσες εκ διαμέτρου αντίθετες και μάλιστα ακραίες απόψεις για εκκλησιαστικά και θεολογικά θέματα.