Η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός «αποχαιρέτησαν» σήμερα μία σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα, που αφήνει πίσω μεγάλη θεολογική παρακαταθήκη. Το μεσημέρι τελέστηκε η Εξόδιος Ακολουθία για τον μακαριστό Πρωτοπρεσβύτερο και Ακαδημαϊκό κυρό Γεώργιο Μεταλληνό.
Της εξοδίου ακολουθίας προέστη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος Β΄ στον Ιερό Ναό Αγίου Θωμά Αμπελοκήπων. Πλήθος Ιεραρχών συμπροσευχήθηκε αφού σε αρκετούς ο Παπα- Γιώργης, όπως του άρεσε να τον προσφωνούν, ήταν Καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο μακαριστός εκοιμήθη την Πέμπτη, αφήνοντας πίσω ένα σπουδαίο συγγραφικό (και όχι μόνο) έργο.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Μαρτίου 1940. Διάκονος χειροτονήθηκε στην Γερμανία την 16η Μαΐου 1971 και Πρεσβύτερος την 23η Μαΐου του ιδίου έτους, υπό του Μητροπολίτου Γερμανίας κυρού Ιακώβου.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική και τη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αναγορεύθηκε διδάκτορας Θεολογίας στην Αθήνα και Φιλοσοφίας και Ιστορίας στην Κολωνία της Γερμανίας. Υπήρξε μέλος πολλών Επιστημονικών Συλλόγων και εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου σε Συνέδρια, ενώ από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ένας εκ των συγχρόνων σπουδαιότερων θεολόγων. Διακρίθηκε από τον παγκόσμιο επιστημονικό κόσμο για την σοφία, την κατάρτισή του και το περισπούδαστο έργο του, αλλά και την πιστότητά του προς την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.
Ο Μακαριστός «Παπα- Γιώργης» όπως του άρεσε να τον προσφωνούν «ενσάρκωσε» μία ολόκληρη γενιά ανθρώπων που οι ιστορικές συγκυρίες της στέρησαν τα στοιχειώδη όμως εκείνη η γενιά, με πολύ κόπο είναι αλήθεια, κατάφερε να πάρει πίσω όσα τις στέρησαν και με τις «στέρεες» βάσεις της πίστης στο Θεό και στην αγάπη για τη ζωή κατάφερε να αναγεννηθεί από την τέφρα της.
Ποιός όμως ήταν αλήθεια ο μακαριστός π. Γεώργιος Μεταλληνός; Ήταν το φτωχό παιδί που γεννήθηκε μέσα στις στάχτες του πολέμου στην Κέρκυρα; Ήταν ο μοναχογιός που είδε τους γονείς του να χωρίζουν; Ήταν ο λάτρης της μουσικής και του σαξόφωνου, για τον οποίο δύο μεγάλοι συνθέτες της εποχής μας αναφέρονται στο βιογραφικό βιβλίο των δημοσιογράφων Αντώνη Μακατούνη και Κώστα Παππά για τον σπουδαίο κληρικό- με τίτλο «Ονομάζομαι Γεώργιος Μεταλληνός»- με τα πιο κολακευτικά λόγια;
Ήταν ο μαθητής που αρίστευσε; Ήταν ο Πανεπιστημιακός δάσκαλος που από τα χέρια του πέρασαν χιλιάδες φοιτητές; Ήταν ο ξενιτεμένος ιερέας που βρέθηκε στη Γερμανία και με πολύ κόπο στάθηκε κοντά σε τόσους Έλληνες που βρέθηκαν επίσης εκεί ξενιτεμένοι;
Ήταν ο πατέρας τριών παιδιών και ο σύζυγος μιας ενδιαφέρουσας προσωπικότητας της πρεσβυτέρας Βαρβάρας; Ήταν ο άνθρωπος που σε όλη του τη ζωή υπερασπίστηκε με σθένος την Ορθοδοξία, μη φοβούμενος για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτός του ο αγώνας; Ήταν όλα αυτά μαζί, μα περισσότερο ήταν η επιδίωξή του, η συνεχής πάλη του να είναι μια εικόνα του Θεού. Αν τον ρωτούσες για τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και την ανθρώπινη σοφία θα σου απαντούσε «κι αυτά χρήσιμα είναι μα χωρίς Θεό τι να τα κάνεις»;
Μα πιο πολύ απ όλα αυτά ήταν εκείνος ο ιερέας που μετά από τόσα χρόνια προσφοράς στον πνευματικό στίβο του τόπου μας, χαμήλωνε τα μάτια όταν κάποιος θα έλεγε καλά λόγια για εκείνον, με μια συστολή η οποία έδειχνε εκείνο το ήθος που δυστυχώς χάνεται μαζί με τη γενιά του.
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης
