Του Σωτήρη Τζούμα

Είναι γνωστή η αγάπη του Οικουμενικού Πατριάρχη στη φύση και γενικά στην ύπαιθρο. Δεν του εδόθη τυχαία το προσωνύμιο… «Πράσινος Πατριάρχης».
Είναι γνωστό σε όλους πως όταν βρίσκει χρόνο κάνει μεγάλους περιπάτους στην ύπαιθρο, στα περίχωρα της Πόλης αλλά και συχνά αποδρά στο νησί της Χάλκης , ή στην γενέτειρά του Ίμβρο που αποτελούν και τα δύο αυτά τον προσωπικό του παράδεισο.
Η Χάλκη είναι κοντύτερα στην Πόλη και πηγαίνει συχνότερα με το προσωπικό του πλεούμενο. Στην Χάλκη βρίσκεται η μεγαλόπρεπη Ι.Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης,όπου συστεγάζεται με την ιστορική Θεολογική Σχολή,με το μεγάλο και εμβληματικό κτίριο το οποίο δεσπόζει του λόφου επί του οποίου ευρίσκεται η Μονή. .
Όρη κύκλω αυτής και ο Κύριος κύκλω του λαού αυτής.
Ο Πατριάρχης του Γένους είχε την ευκαιρία χθές να μεταβεί στην Χάλκη και να χαρεί τον όμορφο και ολάνθιστο κήπο της που ομοιάζει ως ένα έργο τέχνης φτιαγμένο με άνθη.
Παράλληλα το ταξίδι του αυτό του επεφύλαξε και μία μεγάλη έκπληξη να δεί και να ευλογήσει ένα νεογέννητο κατσικάκι αλλά και το νεογέννητο γαϊδουράκι, στο οποίο έδωσε το όνομα Δάφνη!
Είναι αλήθεια ότι των ημερών του μέχρι πρότινος ηγουμένου της Μονής, νυν Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, η Μονή έζησε μεγάλες στιγμές και μάλιστα ο Ελπιδοφόρος από την πρώτη στιγμή ανασύστασε την στάνη που λειτουργούσε τα παλιά χρόνια όταν λειτουργούσε η Σχολή της Χάλκης και φοιτούσε εκεί ο Πατριάρχης Εκεί εκτρέφονται πρόβατα και κατσίκια. Μάλιστα τελευταία είχαν και τα γεννητούρια του μικρού γαϊδάρου στον οποίο ο Πατριάρχης χάρηκε ιδιαιτέρως και φωτογραφήθηκε μαζί του.
Είναι βέβαιο ότι ο διάδοχος του Ελπιδοφόρου στη Χάλκη επίσκοπος Ερυθρών Κύριλλος θα συνεχίσει το έργο του με τον ίδιο ζήλο. Άλλωστε είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από το έργο που άφησε πίσω του στην Σμύρνη και στον Τσεσμέ.
Ο Ελπιφοφόρος τώρα ως Αμερικής έχει βάλει στόχο του να πραγματοποιήσει δύο μεγαλεπήβολα σχέδια· να ολοκληρωθεί ο ναός του Αγίου Νικολάου στο σημείο μηδέν και να ανοίξει η Σχολή της Χάλκης!
Το οφείλει στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο αλλά και σε όλους εκείνους που φοίτησαν σε αυτή τη Σχολή- Πατριάρχες, Αρχιερείς, Ιερείς
και Διάκονοι- και δεν ζουν πια.
Οι ψυχές όλων αυτών έχουν στήσει μία μεγάλη γέφυρα για να φτάσει
το καρδιόβγαλτο αυτό αίτημα ως τον
Θεό.