Ηταν αναμενόμενη να συμβεί η κορύφωση του δράματος του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, όχι όμως δύο μόλις μέρες πριν από την έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας. Είχε περάσει σχεδόν ένα έτος και με την προσφιλή του μέθοδο που εφάρμοσε όλα αυτά τα είκοσι χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του ο προσφάτως παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, δηλαδή τον τακτικισμό της παρελκυστικής τακτικής, ουδέν εποίησε για τη Σχολή παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις της Εφορείας, των φοιτητών, των καθηγητών, κάποιων μελών της Επαρχιακής Συνόδου, αλλά και του ιδίου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Αφησε και σάπισε κυριολεκτικά το θέμα, όπως άλλωστε και όλα τα υπόλοιπα θέματα της Εκκλησίας, και επέλεξε την πιο ιερή εβδομάδα του χρόνου να αποπέμψει τον πρόεδρο της Σχολής π. Χριστόφορο Μητρόπουλο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά του απαγόρευσε να πατήσει το πόδι του στη Σχολή και να συμμετάσχει στις Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας στο παρεκκλήσι της.

Γιατί άραγε όλα αυτά και μάλιστα αυτές τις άγιες μέρες; Τι συμβαίνει; Είναι μόνο τα ακαδημαϊκά και τα οικονομικά που επέβαλλαν αυτή την ανίερη και ανάλγητη απόφαση του Αρχιεπισκόπου χρονιάρες μέρες που δεν μπορούσε να περιμένει να περάσει η Μεγάλη Εβδομάδα; Κι ακόμα δεν μπορούσε να περιμένει δύο εβδομάδες ακόμα να τελειώσει το τρέχον ακαδημαϊκό έτος και να φύγει ο π. Μητρόπουλος με κάποια, τέλος πάντων, αξιοπρέπεια;

Κάθε νουνεχής άνθρωπος σκέπτεται ότι όλα αυτά συγκλίνουν στο ότι κάτι συμβαίνει και μάλιστα κάτι το πολύ σοβαρό κι αυτό οφείλει να βγει έντιμα και παρρησιακά και να το πει στην Ομογένεια και την πλήθουσα Εκκλησία ο ίδιος ο παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος και να μην αρκεσθεί σ’ εκείνο το τραγελαφικό ανακοινωθέν που εξέδωσε.

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τον εκδιωχθέντα π. Μητρόπουλο, ο οποίος οφείλει να βγει δημόσια και να πει τι ακριβώς συμβαίνει. Η Ομογένεια, η οποία αγαπά και τιμά τη Θεολογική Σχολή και τη συνδράμει με τον οβολό της ευσέβειάς της, έχει κάθε δικαίωμα να γνωρίζει λεπτομερώς τι γίνεται.

Είναι απαραίτητο να γίνει ενδελεχής έλεγχος στα οικονομικά της Σχολής με την μέθοδο του forensic. Δεν οφείλει και δεν πρέπει να περάσει το θέμα ανεξέλεγκτα με τις παραιτήσεις του π. Μητρόπουλου και του διευθυντή των οικονομικών, Κέβιν Ντέριβαν.

Και μέσα σ’ όλη αυτή την κατάρρευση βρήκε ευκαιρία ο Μεθόδιος της Βοστώνης και τρύπωσε στην προεδρία εμφανιζόμενος ως «σωτήρας» της Σχολής, έχοντας μάλιστα διατελέσει πρόεδρός της και στο παρελθόν από το 1989 μέχρι το 1995 επί Αρχιεπισκοπίας του μακαριστού Ιακώβου, ο οποίος τον απέπεμψε καθ’ υπόδειξη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Και βέβαια υπήρχαν λόγοι προς τούτο, αλλά και παρέμβαση στελεχών της Σχολής συμπεριλαμβανομένων και καθηγητών, ανάμεσα στους οποίους είναι και κάποιοι που σήμερα τον περικυκλώνουν και πάλι τον Μεθόδιο πουλώντας εκδούλευση ως «μυστικοσύμβουλοί» του. Δεν διαφεύγει της γνώσης μας το κύκλωμα της δικής του κλίκας στη Σχολή.

Βέβαια εδώ τίθεται κι ένα άλλο θέμα, το εξής: Η επανάκαμψη του Μεθόδιου στη Σχολή θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μία ευθεία και απροκάλυπτη αμφισβήτηση και προσβολή του ίδιου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του είδους πως ναι μεν εσύ μπορεί να με απέπεμψες το 1995, αλλά τώρα «ιδού εγώ».

Είναι πραγματικά δεινόν η έλλειψη αυτογνωσίας, διότι τη στιγμή που το ρημαδιό στη Μητρόπολη Βοστώνης είναι ορατό παντού, ο Μεθόδιος πάει να «σώσει» τη Σχολή. Ας κάνει πρώτα τοπική Κληρικολαϊκή στη Μητρόπολη που έχει τρία χρόνια τώρα να κάνει κι ας δώσει οικονομικό απολογισμό και μετά ας προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Σχολή.

Κατανοητό πως ο Μεθόδιος θα είναι προσωρινός στη Σχολή, γιατί αλίμονο και τρις αλίμονο αν ο καινούργιος Αρχιεπίσκοπος δεν καθαρίσει τη Σχολή, την Αρχιεπισκοπή, τις Μητροπόλεις, την Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου και δεν φέρει την ανάσταση από το θανατικό στο οποίο έχουν περιέλθει η Αρχιεπισκοπή και τα ιδρύματά της.