🔺 Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Σεβόμαστε τον Θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας και προσωπικά τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Από την ηλικία των 15 ετών που ήλθα σε επαφή με το σεπτό κέντρο της Ορθοδοξίας και γνώρισα τον τότε Φιλαδελφείας Βαρθολομαίο αλλά και μέχρι σήμερα ήμουν, είμαι και παραμένω ένθερμος υποστηρικτής του Οικουμενικού Θρόνου αλλά και με κριτική διάθεση για κάποια θέματα που κατά τη γνώμη μου γίνονται βιαστικά και πρόχειρα και αδικούν την μακραίωνη ιστορία του και τον ίδιο τον Πατριάρχη, τον μακροβιότερο Πατριάρχη.
Γράφω πάντα με αγάπη και σεβασμό για το πρόσωπό του αλλά και για το καλώς νοούμενο συμφέρον του Φαναρίου,κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπο με εχθρούς και φίλους για διάφορα θέματα.
Ακόμη κι όταν φέρθηκε αδικαιολογήτως σκληρά και με εμπάθεια αλλά και με αντί- εκκλησιαστικό τρόπο στον Μεγάλο και λαοφιλή Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο – γιατί έτσι ήθελαν οι υποβολείς του τότε- ασκήσαμε μεν κριτική για τις αποφάσεις αυτές αλλά ποτέ δεν ξεπεράσαμε τα όρια και δεν επιτεθήκαμε ποτέ προσωπικά στον Πατριάρχη παρά τις πολλές αφορμές που μας έδωσε.
Ακόμη κι όταν μας έρχονταν αρνητικά μηνύματα οτι ο ίδιος ο Πατριάρχης κάνει σχόλια για το πρόσωπο μας και την σθεναρή υπέρ Χριστοδούλου στάση μας – ακόμη και σε επισκέπτες του που του έλεγαν ότι εγώ τους ενθάρρυνα να πραγματοποιήσουν προσκύνημα στην Κωνσταντινούπολη και να πάνε στο Φανάρι- οτι δήθεν τον προδώσαμε (γιατί ταχθήκαμε με τον Χριστόδουλο και όχι με τις εκδικητικές αποφάσεις του Φαναρίου) πάλι δεν θυμώσαμε.
Ο χρόνος, ωστόσο, μας δικαίωσε! Και αποκάλυψε τους πραγματικούς ενόχους της εποχής εκείνης που έσπειραν το δηλητήριο στις σχέσεις των δύο Πρωθιεραρχών και δίχασαν την Εκκλησία μας και τον λαό μας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω τι μου είπε ένας μεγάλος, σπάνιος και γιαυτό Άγιος Ιεράρχης του Θρόνου, αείμνηστος σήμερα, όταν τον είδα για τελευταία φορά στην Πόλη:
«Έχω μεγάλο βάρος στη συνείδηση μου παιδί μου που συμμετείχα και υπέγραψα τότε την τιμωρία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Πρόλαβα και του ζήτησα συγνώμη όταν τον είδα σε ένα ταξίδι του εδώ τότε στην εορτή του Πατριάρχη, όταν κόπασε το κακό, αλλά το λέγω και σε σένα σήμερα για να εξιλεωθώ αλλά και γιατί ξέρω πόσο τον αγαπούσες! Μην πεις τίποτα παιδί μου μην πεις, ότι σου είπα! Νάχεις την ευχή μου!Φοβόμαστε κιόλας! Ο Χριστόδουλος έφερε πάλι τον κόσμο στις Εκκλησίες στην Ελλάδα και μάλιστα νέους ανθρώπους και η Μητέρα Εκκλησία τον τιμώρησε για εγωισμούς και εξουσίες! Μας ανέχεται ο Κύριος παιδί μου. Μας ανέχεται.. Αλλά για πόσο ακόμη;». Ποτέ δεν είπα ή έγραψα για την στιχομυθία αυτή! Περιλαμβάνεται αυτούσια με ονόματα, στο υπό έκδοση βιβλίο μου «Ο Χριστόδουλος, τα πρόσωπα και τα προσωπεία»
Από όλα τα κείμενα που γράφω όλα αυτά τα χρόνια και πολλά από αυτά δημοσιεύονται σε μεγάλες εφημερίδες και ιστοσελίδες,προκύπτει πόσο φιλοπατριαρχικός ήμουν και είμαι ακόμη και αν στα λάθη που γίνονται εγώ θεωρώ χρήσιμο να ασκώ κριτική γιατί ο Θεσμός αυτός πρέπει να προστατεύεται και να περιφρουρείται κυρίως από τους ανθρώπους που ανήκουν σε αυτόν και τον υπηρετούν από κοντά. Και όχι να θεωρούν ορισμένοι και μάλιστα Ιεράρχες του Θρόνου ότι είναι στο απυρόβλητο και άραγε μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν.
Το έχω πει και θα το ξαναπώ: προσωπικά ούτε ανταμοιβές περιμένω, ούτε αρχοντιλίκια. Αυτά τα απονέμει όπου θέλει ο Πατριάρχης και όπως τον συμβουλεύουν οι της Αυλής. Έτσι λειτουργούσε πάντα το φανάρι. Μοίραζε τα οφφίκια σε αυτούς που το βοηθούσαν οικονομικά αλλά και σε αυτούς που θεωρούσε πιστούς και αφοσιωμένους, χωρίς, όμως, διαφορετική άποψη. Εγώ το πρώτο το έκανα όταν μπορούσα! Το δεύτερο δεν το κατάφερα ποτέ! Όσοι τολμούν να ασκήσουν κριτική γίνονται εύκολα αποδιοπομπαίοι τράγοι. Κι εγώ δεν μπορώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό για τα λάθη που γίνονται!
Και ευτυχώς με δικαιώνει ο χρόνος. Αλλά θα τα πούμε όλα αυτά εκτενώς σε κάποια άλλη ανάρτηση μας που θα πονέσει πολλούς.Και για αυτά που ξέρουμε και για αυτά που φροντίζουν ορισμένοι να μην τα μαθαίνουμε!Αλλά ο Θεός φροντίζει και πέφτω πάνω σε αποκαλυπτικά γεγονότα που αν τα παρουσιάσω θα προκληθεί μεγάλη ταραχή! Ουδέν κρυπτόν!
Ας περάσουμε τώρα στο επίμαχο θέμα μας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εδώ και καιρό δεν χάνει ευκαιρία να απαντά θετικά στις προσκλήσεις που δέχεται από την Ελλάδα. Αφ´ενός γιατί του αρέσουν τα ταξίδια και αφ´ετέρου γιατί γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως με την τακτική αυτή που εφήρμοσε από την πρώτη στιγμή που εξελέγη στον Πατριαρχικό θρόνο το 1991, άνοιξε τα σύνορα του Πατριαρχείου και το έκανε προσεγγίσιμο τόσο προς τον λαό μας όσο και από σημαντικούς ανθρώπους, σε ολόκληρο τον κόσμο.Το Φανάρι δεν είναι πια απομονωμένο αλλά βρίσκεται στο επίκεντρο των γεγονότων και διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο.
Σε ένα τέτοιο ταξίδι στην Ελλάδα συναντήσαμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας όταν επισκέφθηκε τα Ιωάννινα. Πήγε να ευλογήσει τα θυρανοίξια του νέου ναού του Αγίου Παισίου που η ποιμαντική μέριμνα του δραστήριου Μητροπολίτη Ιωαννίνων Μαξίμου φρόντισε να ανεγείρει εκ θεμελίων χάρη στην ευσέβεια των κατοίκων της περιοχής αλλά και με την γενναιόδωρη βοήθεια σημαντικών ανθρώπων που ο Μητροπολίτης Μάξιμος ενέπνευσε για να βοηθήσουν!
Ο Πατριάρχης ακολούθησε με νεανικό σφρίγος το πολύ βαρύ και φορτωμένο πρόγραμμα που ο ίδιος ενέκρινε και αποδέχθηκε όπως γίνεται πάντα σε κάθε ταξίδι του. Δείχνει και είναι ακούραστος και παρά τα 82,5 έτη που σηκώνει στους ώμους του κινείται με ασυνήθιστη ταχύτητα και αντοχές! Προφανώς τα τρία στεντ που του τοποθέτησαν στις ΗΠΑ έκαναν τα θαύμα τους και έδωσαν στον Πατριάρχη τη ζωντάνια που βλέπουμε και τον καμαρώνουμε και ευχόμαστε ο καλός Θεός να τον έχει υγιή και δυνατό.
Την ώρα που μου λέει εσύ γράφεις να μην έρχομαι συχνά στην Ελλάδα αλλά εγώ δεν σε ακούω και έρχομαι!
Η πρώτη παρατήρηση που μας έκανε ο Πατριάρχης με το καλώς ήλθατε που του είπαμε στα Ιωάννινα ήταν αφοπλιστική!
–Εσύ γράφεις να μην έρχομαι συχνά αλλά όπως είδες δεν σε ακούω.
–Αρκεί που με διαβάζετε, του είπα. Ωστόσο δεν γράφω να μην έρχεστε γενικά. Την πολύ Αθήνα να κόψετε, σας γράφω! Εδώ είστε σε επαρχία του Θρόνου. Άλλωστε έχετε να έλθετε 23 ολόκληρα χρόνια στα Ιωάννινα ! Έπρεπε να έλθετε ξανά! Απλά θέλω να οργανώνετε σωστά τα ταξίδια σας και όλα καλά!
Ο Πατριάρχης με άκουσε με προσοχή! Μου έδειξε για να με κολακεύσει τα μανικετόκουμπα που φορούσε ότι είναι παλιό δώρο μου και πορεύτηκε προς τον λαό που περίμενε να τον δει και να πάρει την ευχή του, άσχετο αν η αστυνομία που τον φρουρεί δεν άφηνε τον κόσμο να πλησιάζει προφανώς λόγω κορονοϊού. Αλλά ο Πατριάρχης ακούραστος και ευγενής πάντα μοίραζε χαμόγελα και ευλογίες.
Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος ευγενής και ολιγόλογος πάντα Ιεράρχης, είχε φροντίσει με τους ιερείς συνεργάτες του, να είναι όλα άψογα. Ακόμη και για την πιο παραμικρή λεπτομέρεια.
Μερικά σημεία θα σχολιάσω από αυτό το ταξίδι και θα κάνω μερικές επισημάνσεις έτσι για την ιστορία.
🔺Πρώτο:μετά την πρωινή δοξολογία στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου ο Πατριάρχης πήγε στο Μητροπολιτικό Μέγαρο για ένα σύντομο κέρασμα γιατί η μέρα θα ήταν μεγαλη και κοπιαστική. Με την είσοδο του στο Αρχονταρίκι έμειναν τα μάτια του σε μια προθήκη στα δεξιά της αίθουσας όπου ήταν μια στολή του Μακαριστού Ιωαννίνων Θεόκλητου. Η δεξιοτεχνία ωστόσο του Ιωαννίνων και των συνεργατών του την είχαν ζωντανέψει αφού είχαν τοποθετήσει στο πάνω μέρος της στολής το κεφάλι του Θεόκλητου φωτογραφικά λες και ήταν ζωντανός. Έτοιμος να μας μιλήσει!
Και είπε ο Πατριάρχης:
-Έστω και έτσι τον έχουμε μαζί μας σήμερα τον Μακαριστό Θεόκλητο.
–Και σίγουρα χαίρετε που είστε εδώ, του είπε ο Σεβ. Ιωαννίνων Μάξιμος.
🔺Ένα δεύτερο σημείο! Το βράδυ μετά τα θυρανοίξια ο Μάξιμος είχε ετοιμάσει μια σπουδαία εκδήλωση με μια παραδοσιακή μουσική ορχήστρα που ο ίδιος ενέπνευσε και βοήθησε να οργανωθεί. Μέσα σε μισή ώρα- ούτε λεπτό παραπάνω- τα παιδιά αυτά μας έδωσαν να καταλάβουμε πόσο φτασμένοι μουσικοί είναι και πόσο αγαπούν αυτό που κάνουν. Αυτό το μουσικό σύνολο είναι δημιούργημα του Μητροπολίτη Ιωαννίνων.Κατάφερε να ενώσει τις δυνάμεις μιας ομάδας μουσικών που κρατούν με θρησκευτική ευλάβεια την παράδοση του τόπου. Επί 30 λεπτά τα παιδιά αυτά έπαιζαν παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου προς τιμήν του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου και το ακροατήριο συμμετείχε σε αυτό με όλο του το είναι. Γιαυτό και στο τέλος τους καταχειροκρότησαν. Τα παιδιά αυτά μας δίδαξαν πως όταν αγαπάς την Μουσική ενός τόπο σε ανταμείβει η ίδια η μουσική αλλά και ο λαός μας που σε απολαμβάνει.Δυστυχώς κάποιοι μεμψίμοιροι και αρνητές της εξέλιξης και της προόδου μέσα στην Εκκλησία μας το σχολίασαν αρνητικά. Είπαν ότι οργανώθηκε πανηγύρι με λαϊκή και δημοτική μουσική. Μια εκδήλωση που θα μπορούσε να την κάνει ένας Σύλλογος! Για να ενισχυθεί το πνευματικό εκκλησιαστικό φρόνημα όπως περίμεναν ορισμένοι πιστοί από τη Μητρόπολη( προφανώς εννοεί τους σκληροπυρηνικούς και τους ζηλωτές) ήταν η οργάνωση μιας «παράσταση» με χριστιανικούς – επίκαιρους ύμνους.Έτσι είπαν και έγραψαν! Αλλά δεν σκέφτηκαν ότι από μόνη της η παρουσία του Πατριάρχη ( που δεν μπορούμε να τον έχουμε κάθε μέρα κοντά μας ) ήταν το πιο ισχυρό ενισχυτικό για όλους μας! Αλλά η μιζέρια είναι πάντα κακός σύμβουλος.
🔺Το τρίτο σημείο ήταν η στιγμή που έπρεπε να εισέλθουν ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εντός του ναού του Αγίου Παϊσίου.Ο Αρχιεπίσκοπος περίμενε υπομονετικά έξω από το ναό μέσα στον ήλιο, ως ένας απλός Ιεράρχης, την άφιξη του Πατριάρχη κάτι που συζητήθηκε κυρίως από το δικό μας σινάφι. Μετά το τελετουργικό οι δύο Ιεράρχες εισήλθαν με σεβασμό και ταπείνωση εντός του ναού προσευχήθηκαν και ασπάστηκαν την εικόνα του Αγίου Παϊσίου που κοσμούσε τον προ του Σολέα προσκυνητάρι, μοναδικό έργο τέχνης και προσφορά στο Ιερό Προσκύνημα και στην Μητρόπολη Ιωαννίνων του Αγιογράφου καλλιτέχνη Γεωργίου Γιαρισκάνη. Σε περίοπτη θέση εντός του ναού καθόταν οι ευεργέτες και χορηγοί του ναού. Μεταξύ αυτών ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης ο οποίος παρά τα όσα έχει περάσει και τις άδικες επιθέσεις που έχει δεχθεί εξακολουθεί να βοηθά και να συμπαρίσταται στο έργο της Εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος ξέρει να τιμά και να φέρεται με ευγένεια στους φίλους και συμπαραστάτες του έργου του και το απέδειξε για μια ακόμη φορά.
✔️Και τώρα μερικές επισημάνσεις μας.
🔺Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παρέστη συμπροσευχόμενος και όχι ως συλλειτουργός.Πολλοί είπαν ότι τον είδαν σκεφτικό και απόμακρο.Αλλά έτσι είναι ο Ιερώνυμος. Αν δεν είναι στο επίκεντρο των εκδηλώσεων κάθεται στην άκρη ωσεί παρών.Δεν του αρέσει να ενοχλεί. Αλλά αν θέλετε να προχωρήσω τον συλλογισμό μου από το λίγο- πολύ που τον ξέρω ο Αρχιεπίσκοπος σίγουρα ήταν σκεφτικό! Και τι να σκεφτόταν άραγε; Μα τα αυτονόητα…
