Του π. Ηλία Μάκου
Μνημόσυνο, 21 χρόνια μετά το θάνατό του (11 Αυγούστου 2000), τελέστηκε, την Κυριακή 8 Αυγούστου 2021, στον καθεδρικό ναό Αγίου Γεωργίου Φίερι Αλβανίας, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μαρτυρικού Επισκόπου Απολλωνίας Κοσμά Κίρου, στο οποίο χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Φίερι και Απολλωνίας Νικόλαος.
Για πολλά χρόνια, μέσα στο διωγμό του αθεϊστικού καθεστώτος Χότζα στην Αλβανία, ως ιερέας ο π. Κοσμάς, αψηφώντας τον κίνδυνο για τη ζωή του, αλλά έχοντας φόβο Θεού, βάφτιζε χριστιανόπουλα, έκανε ιεροπραξίες και μετέδιδε με τη σεμνή ζωή του την πνοή και το άρωμα της Ορθοδοξίας.
Πρόλαβε και χάρηκε την ανάσταση της Εκκλησίας της Αλβανίας με τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
Και όχι μόνο ξαναλειτούργησε ύστερα από μισό αιώνα, αλλά το 1998 χειροτονήθηκε Τιτουλάριος Επίσκοπος της αρχαίας Επισκοπής Απολλωνίας, σφραγίζοντας την επανασύσταση της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας.
Η χάρη του Θεού, του έδωσε τη μεγάλη αυτή τιμή. Τι και αν δεν είχε τα χρόνια της αθεΐας, ούτε καλυμμαύχι, ούτε ράσο, ούτε άμφια.
Το θάρρος του ιερωμένου αυτού, καθώς και άλλων κληρικών της περιόδου εκείνης, υπήρξε αξιοθαύμαστο, αφού ένα απλό και ταπεινό άτομο ήταν, κατάφορτο από οικογενειακές υποχρεώσεις.
Όμως, ούτε για μια στιγμή δεν κλονίστηκαν η πίστη του, η υπομονή του και η σταθερή του προσκόλληση στην Εκκλησία του Χριστού, που μπορεί να την είχε διαλύσει διοικητικά το κράτος, αλλά ήταν ζωντανή πνευματικά και δομικά στην καρδιά του.
Αξιώθηκε να στεφθεί με το φωτοστέφανο του μαρτυρίου, έστω και αν ο θάνατός του ήταν φυσιολογικός και όχι μαρτυρτικός, αφού από το μέτωπό του κύλησε αιμάτινος ιδρώτας.
Άκουγε τις βαρύγδουπες θεωρίες των εχθρών της πίστης: “Το κόμμα του Εμβέρ δεν έχει ανάγκη το Θεό. Λύνει από μόνο του όλα τα προβλήματα και είναι παντοδύναμο. Αυτό είναι ο Θεός!!! Τι να τον κάνει τον Θεό… Δεν υπάρχει Θεός”.
Ο π. Κοσμάς ήταν πεπεισμένος ότι τα έργα και οι σκέψεις των αθέων ήταν βδελυρότητες. Στη θέση της αγάπης, φύτευαν τα σπέρματα της κακίας, του μίσους και της αδελφοκτονίας.
Αν και δεν είχε κοσμικές περγαμηνές, καταλάβαινε, γιατί διέθετε αρετές, ότι όταν γκρεμίζεται η ιδέα του Θεού, στην ουσία γκρεμίζεται μονάχα η ιδέα του ανθρώπου.
Επιχειρήθηκε ο “θάνατος του Θεού”και οι άνθρωποι “ξεκοιλιασμένοι”, με τα σπλάγχνα τους στα χέρια, αναζητούσαν μια καταφυγή. Αυτός συμπορεύθηκε με το Χριστό στον ανηφορικό δρόμο του Γολγοθά.
Πρόβλεψε ότι το αφιόνι της αθεϊστικής προπαγάνδας και του αντιχριστιανικού μένους, που δηλητηρίαζε το λαό, θα σβήσει. Όπως και έγινε…
