Τριάντα τρία  χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την κοίμηση του μακαριστού  Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου ο οποίος εγκατέλειψε τα εγκόσμια μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο.

Έχουν μείνει στην ιστορία τα λόγια του αειμνήστου Πατριάρχη: «Δεν επιθυμώ να με γράψη η ιστορία όταν θα πεθάνω. Ούτε να με θυμούνται οι άνθρωποι. Το μόνο που θέλω είναι να ζει το Φανάρι, για να ζωντανεύη την ακοίμητη συνείδηση του Γένους».

Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Επίσκοπο Ναζιανζού Φιλόθεο το 1937 και Πρεσβύτερος το 1942 από τον ίδιο Αρχιερέα. 

Από τον Οκτώβριο του 1937 μέχρι τον Αύγουστο του 1938 διετέλεσε Γραμματέας και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης. 

Από τον Μάιο του 1939 μέχρι τον Μάρτιο του 1942 υπηρέτησε ως διάκονος και έπειτα ως ιερέας στο Φερίκιοϊ. 

Από το 1945 μέχρι το 1950 διετέλεσε Προϊστάμενος της Ορθόδοξης Κοινότητας της Τεχεράνης, την οποία και διοργάνωσε, ενώ κατόπιν τιμητικής έγκρισης από τον Σάχη της Περσίας δίδαξε την αρχαία Ελληνική Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.

Στις 23 Ιουλίου 1964 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Ελαίας, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, και διορίσθηκε Αρχιερατικός προϊστάμενος της επισκοπικής περιφέρειας Ταταούλων (Κουρτουλούς). Η χειροτονία του σε Επίσκοπο τελέσθηκε στις 9 Αυγούστου 1964 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ταταούλων. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων μετέπειτα Χαλκηδόνος Μελίτων, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Ροδοπόλεως Ιερώνυμο και Μιλήτου Αιμιλιανό.Στις 15 Φεβρουαρίου 1972 εξελέγη Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου.

Στις 16 Ιουλίου 1972 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Κατά τη διάρκεια της εκλογής, η Τουρκική Κυβέρνηση είχε διαγράψει τα ονόματα τεσσάρων συνυποψηφίων του από τον κατάλογο εκλογίμων, μεταξύ αυτών τελευταίο το όνομα του Σχολάρχου της Χάλκης Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως Μαξίμου και ασφαλώς  του θεωρούμενου ως βέβαιου επόμενου τότε νέου Πατριάρχη,του Χαλκηδόνας 

Μελίτωνος,ενώ στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο δεν επετράπη καν να έλθει στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Δημήτριος ενθρονίστηκε στις 18 Ιουλίου 1972.

Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του εργάστηκε για την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δέχθηκε τις επισκέψεις των Προκαθημένων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και συγκάλεσε τρεις Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Στις 30 Νοεμβρίου 1979 δέχθηκε στο Φανάρι την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ και ανακοίνωσαν από κοινού την ίδρυση της Μικτής Διεθνούς Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών^[6]. Το 1981πραγματοποιήθηκαν εορτασμοί για τα 1600 χρόνια από τη σύγκληση της Β΄ Οικουμενικής συνόδου του 381 στην Κωνσταντινούπολη και το 1987 για τα 1200 χρόνια από την Ζ΄ Οικουμενική σύνοδο του 787 στη Νίκαια.

Ο Πατριάρχης Δημήτριος επισκέφτηκε πολλές ορθόδοξες χώρες. Το 1987 επισκέφθηκε επίσημα την Εκκλησία της Ελλάδοςκαι συλλειτούργησε με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ. Ήταν ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης που επισκέφτηκε την Αμερική (Ιούνιος-Ιούλιος 1990)^[7], ενώ προεξήρχε στους εορτασμούς για τα 900 χρόνια της Μονής Πάτμου το 1988 και για τα 600 χρόνια της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου το 1990. Το 1990 επισκέφτηκε και το Άγιο Όρος.

Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του, φρόντισε να οικοδομήσει καλό κλίμα στις σχέσεις του Πατριαρχείου με τις τουρκικές αρχές, πράγμα για το οποίο βοηθούσε και ο ήπιος και μετριοπαθής χαρακτήρας του. Έδειξε ιδιαίτερη σημασία για την προστασία του περιβάλλοντος και το 1989 καθόρισε την 1η Σεπτεμβρίου ως ημέρα περιβάλλοντος. Επί των ημερών του, 16 άγιοι προστέθηκαν στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Παρασκεύασε Άγιο Μύρο δύο φορές, το 1973 και το 1983, ίδρυσε την Ιερά Μητρόπολη Ελβετίας (1982), ενώ το 1990 η Εκκλησία της Γεωργίας ανυψώθηκε σε Πατριαρχείο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος έπασχε από διαβήτη, επιτελούσε όμως κανονικά τα καθήκοντά του. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1991 εισήχθη εσπευσμένα στο αμερικανικό νοσοκομείο «Admiral Bristol» στην Κωνσταντινούπολη, ύστερα από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Είχε προηγηθεί πολύμηνη γενική κατάπτωση, που όμως δεν είχε θεωρηθεί τόσο σοβαρή. Τελικά εξέπνευσε στις 2 Οκτωβρίου του 1991. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στις 8 Οκτωβρίου 1991 στον ναό του Αγίου Γεωργίου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Βαρθολομαίου. Ενταφιάστηκε στη Ζωοδόχο Πηγή τη Μπαλουκλιώτισσα.

Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του εργάστηκε για την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την ανακαίνιση εκ βάθρων του Πατριαρχικού Οίκου, έμεινε δε στην ιστορία ως Δημήτριος ο απλούς και αγαθός τη καρδία . Η Πατριαρχεία του ήταν δοξασμένη. Υπήρξε ο Πνευματικός ηγέτης του Ορθόδοξου Γένους, συνεχιστής της παραδόσεως των Αγίων Αποστόλων.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εξεδήμησε στις 2 Οκτωβρίου 1991 και στις 22 του ίδιου μήνα διάδοχός του εξελέγη ο από Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος ο οποίος Πατριαρχεύει μέχρι σήμερα. 

Η ΚΗΔΕΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α’ – YouTube