Κάθε μέρα που περνά μας φέρνει αντιμέτωπους με μία αμείλικτη πραγματικότητα που μας πονά. Η Ελλάδα , η πατρίδα μας , η Ορθόδοξη Ελλάδα με πρόφαση τον κορονοϊό έχει αποβάλλει το ορθόδοξο πρόσωπο της και το έχει αντικαταστήσει με την περίφημη «μάσκα» η οποία έχει καταντήσει επίσημο αξεσουάρ της ζωής μας.
Των Αρχαγγέλων σήμερα και του Αγίου Νεκταρίου αύριο και οι εκκλησίες μας θα παραμείνουν κλειστές και χωρίς πιστούς. Την ώρα που οι ιερείς και οι διάκονοι θα μας καλούν στο «μετά φοβού Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε»,εμείς δεν θα είμαστε εκεί για να προσέλθουμε και ο ιερέας θα καταλύσει άθικτο το Ιερό Ποτήριο.
Την ίδια στιγμή στο γειτονικό Βουκουρέστι,η Εκκλησία της Ρουμανίας τιμά με ιδιαίτερη κατάνυξη και με αθρόα προσέλευση πιστών την μνήμη του μεγάλου Αγίου του αιώνα μας, του Αγίου Νεκταρίου και λιτανεύει μέρος των Αγίων λειψάνων Του στους δρόμους της πόλεως προς αγιασμό του δοκιμαζόμενου λαού της Ρουμανίας.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα από την οποία ξεκίνησε και μεταδόθηκε η Ορθοδοξία στα Βαλκάνια όχι μόνο δεν τιμάμε τον Άγιο όπως του αξίζει αλλά κλείσαμε το μοναστήρι του στην Αίγινα και αφήσαμε παραπονεμένα τα χαριτόβρυτα λείψανα Του. Και παράλληλα κλείσαμε και όλους τους ναούς μας. Και δεν βρέθηκε ένας ατρόμητος Ιεράρχης για να κάνει τη διαφορά! Όλοι φοβούνται τον κορονοϊό! Τον Θεό δεν τον φοβούνται! Αν αυτό δεν είναι κατάντια τότε τι είναι; Τι απολογία θα δώσουμε άραγε στο Θεό εν τη ημέρα της κρίσεως;
Των Αρχαγγέλων σήμερα και του Αγίου Νεκταρίου αύριο και οι εκκλησίες μας θα παραμείνουν κλειστές και χωρίς πιστούς. Την ώρα που οι ιερείς και οι διάκονοι θα μας καλούν στο «μετά φοβού Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε»,εμείς δεν θα είμαστε εκεί για να προσέλθουμε και ο ιερέας θα καταλύσει άθικτο το Ιερό Ποτήριο.
Την ίδια στιγμή στο γειτονικό Βουκουρέστι,η Εκκλησία της Ρουμανίας τιμά με ιδιαίτερη κατάνυξη και με αθρόα προσέλευση πιστών την μνήμη του μεγάλου Αγίου του αιώνα μας, του Αγίου Νεκταρίου και λιτανεύει μέρος των Αγίων λειψάνων Του στους δρόμους της πόλεως προς αγιασμό του δοκιμαζόμενου λαού της Ρουμανίας.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα από την οποία ξεκίνησε και μεταδόθηκε η Ορθοδοξία στα Βαλκάνια όχι μόνο δεν τιμάμε τον Άγιο όπως του αξίζει αλλά κλείσαμε το μοναστήρι του στην Αίγινα και αφήσαμε παραπονεμένα τα χαριτόβρυτα λείψανα Του. Και παράλληλα κλείσαμε και όλους τους ναούς μας. Και δεν βρέθηκε ένας ατρόμητος Ιεράρχης για να κάνει τη διαφορά! Όλοι φοβούνται τον κορονοϊό! Τον Θεό δεν τον φοβούνται! Αν αυτό δεν είναι κατάντια τότε τι είναι; Τι απολογία θα δώσουμε άραγε στο Θεό εν τη ημέρα της κρίσεως;
