Διαβάζοντας το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου η οποία λόγω κορονοϊού συνήλθε για πρώτη φορά εκτός Φαναρίου, μας δημιουργήθηκαν αντικρουόμενα και ανάμεικτα συναισθήματα.

Διακηρύττεται από την μια, το αδιαπραγμάτευτο του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και ομολογείται ότι «είναι αδύνατον δια του Μυστηρίου τούτου των Μυστηρίων να μεταδοθεί εις τους μεταλαμβάνοντας οποιαδήποτε νόσος».

Ως προς τον τρόπο δε, μετάδοσης των αχράντων Μυστηρίων, η Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου διακηρύσσει  τον σεβασμό  στην Ιερά Παράδοση και την πιστή τήρηση όλων όσων ισχύουν από αίώνων μέχρι σήμερα «ως φύλαξ και φρουρός ανύστακτος των παραδοθέντων υπό των Αγίων Πατέρων».  Δηλώνεται μάλιστα  κατηγορηματικά στο ανακοινωθέν αυτό  ότι «ουδεμίαν ανάγκην ευρίσει δι’  αλλαγήν του τρόπου τούτου και μάλιστα υπό την πίεσην εξωγενών παραγόντων».
Ωστόσο από την άλλη προς το τέλος του ανακοινωθέντος  αφήνει μια Κερκόπορτα η οποία δημιουργεί  μεγάλη ζημιά  αφού «προτρέπει τους εν τη Διασπορά διακονούντας Ποιμενάρχας όπως, εν τη ποιμαντική αυτών ευαισθησία, ευθύνη και συνέσει, οικονομούν προσωρινώς τα ανακύψαντα… προβλήματα, πάντοτε εν συντονισμώ με το εν Φαναρίω Ιερόν Κέντρον…».

Με όλο τον σεβασμό προς το σεπτό πρόσωπο του Οικουμενικού μας Πατριάρχου αλλά και των σεβασμιωτάτων αγίων Συνοδικών με τα παραπάνω ανακοινωθέντα δημιουργείται στο πλήρωμα των πιστών ακόμη μεγαλύτερη σύγχιση.

Είναι ολοφάνερο ότι με τα ψιλά αυτά γράμματα το ανακοινωθέν δημιουργεί μια διέξοδο και δίνει την δυνατότητα στους βιαστικούς και στους νεωτεριστές να κάνουν τα δικά τους.

Να αυθαιρετήσουν και να αλλάξουν τα μέχρι σήμερα ισχύοντα.

Αλλά όταν δεν υπάρχει ανάγκη αλλαγών γιατί να δίνεται η εντύπωση οτι  επευλογούνται οι αυθαίρετες ενέργειες ορισμένων;

Διότι έτσι έσπευσε να το παρουσιάσει ο  Σεβ. Αμερικής και δεν είχε άδικο. Ο καθένας στη θέση του από κάπου θα ήθελε να πιαστεί για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Όμως, κανείς δεν ανάγκασε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο να λάβει «μέτρα προστασίας».

Γιατί βιάστηκε να επιβάλλει την αθεμελίωτη και καταχρηστική χρήση των κοχλιαρίων μιας χρήσεως προκαλώντας ταραχή σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο;

Υπάρχουν βεβαίως κι άλλοι Αρχιερείς του Θρόνου, οι οποίοι αναγκάστηκαν από τις κατά τόπους Κυβερνήσεις της αλλοδαπής, να λάβουν κάποια μέτρα, αλλά κανείς δεν βγήκε να διατυμπανίσει την «επιτυχία» των αποφάσεών του. Το έπραξε και σιώπησε.

Αρχή ωδύνων όλα αυτά! Αρχή ταραχών.

Όταν εκόντες άκοντες οι Αρχιερείς μας  θέτουν χωρίς να τους επιβληθεί υπό αμφισβήτηση το Σώμα και το Αίμα του Χριστού τότε δημιουργούνται πολλά προβλήματα.

Με την χρήση πλαστικών λαβίδων (κουταλάκια) μιας χρήσεως είναι σαν να αποδέχεται η ίδια η Εκκλησία ότι το καυτό νερό και το απορρυπαντικό της απολύμανσης είναι ισχυρότερα από αυτό το Τίμιο Αίμα και Σώμα  του Ιησού Χριστού! Οι επιπτώσεις θα είναι σοβαρές και μεγάλες.Και θα τις πληρώσει η Εκκλησία.

Και όλα αυτά γίνονται  για να ικανοποιηθούν όλοι εκείνοι οι ολιγόπιστοι που στο όνομα της προστασίας της υγείας του λαού μας  φοβούνται περισσότερο οι ίδιοι   μην «κολλήσουν» κορονοϊό απο την …θεία Κοινωνία.

Καθίστε σπίτια σας και μην κυκλοφορείτε! Το κακό που προκαλείτε με αυτή την ενδοτική στάση σας είναι μέγιστο και προσβάλλει τα ιερά και τα όσια της πίστεως μας.

 Αλλά και  όσοι εκ των Ιεραρχών μας ενδίδουν σε τέτοιες πρακτικές και τις ευλογούν  είναι ανάξιοι και καλά θα κάνουν να μην ιερουργούν διότι αυτοί μολύνουν το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

Και να περιμένουν να λάβουν  το μήνυμα του Κυρίου γιαυτή την συμπεριφορά τους!

Το επόμενο ανακοινωθέν που εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσπάθησε  να διευκρινίσει ότι ουδέποτε έδωσε το πράσινο φως σε όσους αυθαιρετούν.

Αλλά και αυτό ως κίνηση ήλθε να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη σύγχιση στο χριστεπώνυμο πλήρωμα και να προκαλέσει νέο κύμα συζητήσεων οι οποίες εις ουδέν οφελούν.

Και  πρέπει το Φανάρι στον τομέα των ανακοινωθέντων να επιδεικνύει μεγαλύτερη αυστηρότητα και όχι αυτή την προχειρότητα.

Ο απλός κόσμος που θρησκεύεται περιμένει να πληροφορηθεί  απο το Σεπτό Κέντρο το σωστό

και το έγκυρο αλλά δυστυχώς έρχεται αντιμέτωπος με μία τακτική κατά την οποία οι απόψεις αλλάζουν αναλόγως των πιέσεων που υπάρχουν.

Και αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος.

Είναι ολοφάνερο πλέον ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης σηκώνει μόνος του όλο αυτό το βαρύ φορτίο. Και μόνο ο Πατριάρχης μπορεί μα βάλει ένα αίσιο τέλος στη σύγχιση που επικρατεί στο λαό μας.

Το αξίζει αυτός ο λαός ο μικρός- ο μέγας!

Οι Συνοδικοί Ιεράρχες του Θρόνου, οι περισσότεροι άπειροι ή επηρεασμένοι από φόβους και νεοταξικές νοοτροπίες και προσεγγίσεις, προσπαθούν με τον τρόπο τους να προσθέσουν το δικό τους λιθάρι έστω και αν αυτό είναι απο ελαφρόπετρα που γκρεμίζεται εύκολα!  Δεν το καταλαβαίνουν.

Αλλά έρχεται η ώρα που έκαστος θα λάβει το μερίδιό του, αυτό που του αναλογεί. Και το ράπισμα θα είναι  μεγάλο και ηχηρό.