«Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» για όλα όσα στέλνει και  επιτρέπει η Αγάπη Του.
Και φθάσαμε με την Χάρη του Θεού προ των θυρών της Μεγάλης Εβδομάδας.

Περάσαμε έναν και πλέον χρόνο κάτω από την απειλή του κορονοϊού και μας αξίωσε η χάρη του Κυρίου να ζήσουμε και να εορτάσουμε υγιείς και το φετινό Πάσχα.

Και δεν μας φτάνει αυτό αλλά  ερίζουμε για την ώρα έναρξης της τελετής της Αναστάσεως.
Ξεχνάμε πως χάσαμε   χιλιάδες νεκρούς.

Πέρυσι  ήμασταν περιορισμένοι στην… «κατ’ οίκον εκκλησία» -λέγε τηλε-εκκλησία – και κάναμε Ανάσταση την ημέρα της Αποδόσεως της εορτής και σε αυτό δεν οδηγηθήκαμε μόνοι μας αλλά και με την προτροπή της Εκκλησίας και των ποιμεναρχών μας ακόμη και εκείνων που σήμερα φωνάζουν και θέλουν να παραμείνει η 12η νυκτερινή ως ώρα της Αναστάσεως.
Γιατί  μας ενοχλεί τόσο πολύ η ώρα; Είναι δογματική παράβαση; Και αν ναι, είναι η μόνη;
Δεν διαφωνώ ότι δεν έχει μεγάλη διαφορά αν ο κόσμος επιστρέψει στα σπίτια του στις 23:30 ή στις 00:30 αντί στις 2:00 τα ξημερώματα!
Προφανώς η κυβέρνηση θα έχει πληροφορίες ότι ο κορονοϊός θα μας ….επιτεθεί αυτές τις δύο παραπάνω ώρες! 

Και μας προστατεύει!
Το μόνο που κατά τη γνώμη μας, αποτελεί όντως πρόβλημα είναι το εξής:  το πρωΐ του Μεγάλου Σαββάτου τελείται ο εσπερινός της Αναστάσεως και ακολούθως η Θ. Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου με την  πρώτη Ανάσταση , οπότε πριν κλείσει η ημέρα πώς θα τελεστεί –από κανονικής πλευράς δεν επιτρέπεται- δεύτερη Θ. Λειτουργία στο ίδιο θυσιαστήριο με τον ίδιο ιερέα-θύτη;Γίνεται;
Πώς επιτρέπουμε –χωρίς να θέλουμε να ρίξουμε ευθύνες σε κανέναν- να παραχωρούνται αρκετές εκπτώσεις στους «άγευστους της Ζωής»επειδή θέλουν να περάσει το δικό τους;
Πώς δεχόμαστε να έχουν άποψη και γνώμη για το πώς θα τελέσουμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα οι… αλιβάνιστοι;
Και, συν τοις άλλοις, τους χειροκροτούμε και τους λέμε κι «ευχαριστώ» επειδή μας κάνουν και την χάρη (!) ότι θα είμαστε κατά τι περισσότεροι πιστοί εντός των Ναών!!Εμείς τους δώσαμε την ευκαιρία να μας συμπεριφερθούν έτσι! Εμείς κάναμε εκπτώσεις. Βρήκαν και τα έκαναν!
Είναι υποχρέωση  της κυβέρνησης και των οργάνων της να μας βλέπουν  όλους με δημοκρατική συμπάθεια. Όπως κατά καιρούς έχουν δει με συμπάθεια τη σάρα τη μάρα και το κακό συναπάντημα που ξημεροβραδιάζεται στις πλατείες. Έτσι έπρεπε να βλέπουν και μας. Και να μην μας φέρονται ωσάν να είμαστε παρίες, κοινωνικά παρακατιανοί!
Ωστόσο, ας αποδεχθούμε την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, την απόφαση της Εκκλησίας μας, ως έλεος Θεού. 

Όταν άνθρωποι χάνονται, όταν κάποιοι άλλοι παλεύουν στις ΜΕΘ για να ζήσουν, όταν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό θυσίασαν την προσωπική και οικογενειακή ζωή τους για το καθήκον, ε, εμείς ας λέμε «δόξα τω Θεώ» που ζούμε και σχολιάζουμε αυτά τα γεγονότα και που πρώτα ο Θεός μας δίνεται η δυνατότητα να συμμετάσχουμε στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, έστω και με αλλαγή της ώρας!
Εξάλλου πόσα χωριά στην εγκαταλελειμμένη ύπαιθρο ή πόσες  παροικίες της Διασποράς δεν είναι ενσωματωμένες σ’ αυτήν την λογική, να εορτάζουν την Ανάσταση νωρίτερα από την ώρα που ορίζει η Εκκλησία μας για να προλάβουν οι ιερείς μας να πάνε σε δύο και τρία διαφορετικά μέρη για να ικανοποιήσουν όλους τους χριστιανούς μας;
Δεν παραβλέπουμε, βέβαια, το γεγονός ότι η Εκκλησία μας πολύ αργά αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημά της.

Απο τα Θεοφάνεια και μετά  η Εκκλησία άλλαξε τακτική και στάση  και μετά από τις απανωτές καρπαζιές που έτρωγε από την Κυβέρνηση αποφάσισε να πει δια του Αρχιεπισκόπου το  ως εδώ και μη παρέκει!

 Βλέποντας τον προχθές στη Βουλή να συνομιλεί με τον Πρωθυπουργό διαπίστωσα πόσο δίκαιο είχε στην επιμονή και αξίωση του.

Εμείς πάντως, από πέρυσι το γράφαμε ότι θα έπρεπε η Εκκλησία να μην δεχθεί παρεμβάσεις, ούτε να αποδεχθεί εντολές από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία

αλλά παριστάνουν τους δήθεν πιστούς! Διότι αυτό τον παραλογισμό ζήσαμε!

Αλλά δυστυχώς δεν μας άκουγαν! Προτιμούσαν να υπακούουν τις κυβερνητικές εντολές και να εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα  τις ΚΥΑ , τις οποίες οι κυβερνητικοί φρόντιζαν να εκδίδουν πάντα νωρίτερα από τη λήξη των συνεδριάσεων της ΔΙΣ.

Αν υπήρχε, όμως,  ενιαία στάση εξ αρχής τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Επομένως εδώ που καταλήξαμε δεν είναι λίγο. Πάλι καλά να λέμε.

Και σήμερα στη ΔΙΣ μάθαμε ότι δεν υπήρξε εξ αρχής ομοφωνία. Κάποιοι εκ των Συνοδικών Ιεραρχών μας αντέδρασαν και μάλιστα έντονα στο να γίνει η Ανάσταση νωρίτερα της παραδοσιακής ώρας.

Συγκεκριμένα οι Σεβ. Συνοδικοί Ιεράρχες Βεροίας κ. Παντελεήμων, Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, και Ξάνθης κ. Παντελεήμων επέμειναν στις τοποθετήσεις τους ότι η Ανάσταση δεν πρέπει να αλλάξει ώρα.

Και ο Αρχιεπίσκοπος για πρώτη φορά ύψωσε τη φωνή του: Προτιμάτε  να κάνουμε Ανάσταση στις 12 και να είμαστε πάλι μόνοι μας ή να κάνουμε Ανάσταση νωρίτερα  με την παρουσία του λαού μας που από πέρυσι το λαχταρά;

Και το επιχείρημα αυτό έκαμψε τις αντιστάσεις. Ακόμη και του Σεβ. Διδυμοτείχου που ήταν ο περισσότερο αντιδρών.

 Επίσης μάθαμε ότι  ο Αρχιεπίσκοπος

κ. Ιερώνυμος, έδειξε τη δυσφορία του για τις δηλώσεις του Σεβ. Δημητριάδος κ. Ιγνατίου σχετικά με την ώρα. Γιαυτό αναγκάσθηκε η ΔΙΣ να συμπεριλάβει στο ανακοινωθέν της ότι ο μόνος που θα βγαίνει να εκφράζει άποψη για την Εκκλησία θα είναι ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΔΙΣ Σεβ. Ιλίου κ. Αθηναγόρας. Και πολύ σωστά έκανε. Και αυτό το φωνάζαμε από πέρυσι! Διότι αυτή η παραφωνία μόνο κακό έκανε.

Και  μπορεί όλα αυτά  να δημιούργησαν μια βαριά ατμόσφαιρα  στην σημερινή έκτακτη ΔΙΣ αλλά εν τέλει κατέληξαν ομόφωνα σε μια  απόφαση την οποία μας κοινοποίησαν.

Όσοι με παρακολουθείτε από πέρυσι βλέπετε τι γράφω. Έχω παρουσιάσει μέσα από την ιστοσελίδα μας περισσότερα απο 350 κείμενα για το θέμα αυτό  τα οποία σκέφτομαι να εκδώσω σε έναν  τόμο για μα θυμόμαστε- αν έχουμε υγεία και  ζήσουμε -την εποχή του κορονοϊού.

Εδώ που φτάσαμε και μετά από τόσα λάθη που έγιναν  θα μου επιτρέψετε να πω ότι προσωπικά είμαι ικανοποιημένος με  την απόφαση στην οποία κατέληξε η Εκκλησία.

Η ώρα δεν είναι δογματικό θέμα. Από το να εορτάσουμε το Πάσχα στην απόδοση της εορτής όπως κάναμε πέρυσι δεν με χαλάνε οι λίγες ώρες πριν την 12η.

 Άλλα πράγματα με ενοχλούν.
Όπως το ότι ο κόσμος… λάκισε κι εμείς ξυπνήσαμε από τον… ρόγχο της «προσωπικής… λατρείας(όπως  την αποκαλούσαν οι ΚΥΑ και η περισπούδαστη  Υπ. Παιδείας ) και της κατ’ οίκον προσευχής»

για  να τον συνάξουμε πάλι στις εκκλησιές μας.

Είναι αργά, όμως, για να αλλάξουμε τη διάθεση του κόσμου που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.
Ας διευρύνουμε λιγάκι τους ορίζοντες , ας σκεφτούμε με ψυχραιμία και ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας χαρίζει ο Θεός!  Ήλθε η ώρα να σταματήσουμε την μεμψιμοιρία και την γκρίνια.

Οι παλιοί γεροντάδες σε κάθε πειρασμό έλεγαν «αυτό μου έπρεπε»! Αυτό έπρεπε και σε μας.

Και ας μη ξεχνούμε ποτέ πως «τοις αγαπώσι τω Θεώ πάντα συνεργεί εις αγαθόν».