Αγάπη είναι η απόλυτη έκφραση της ενότητας. Θέλεις να ενωθείς με κάποιον, να επικοινωνήσεις, να ενδιαφερθείς. Θέλεις να ασχοληθείς με κάτι, να περιποιηθείς, να προσφέρεις. Όλα αυτά, για να τα καταφέρεις, προϋποθέτουν την αγάπη. Χωρίς την αγάπη δεν υπάρχει διάθεση για τίποτα. Επικρατεί μουντάδα, ανορεξία και μιζέρια.

• Γέροντα, τι σχέση έχει η ενότητα με την αγάπη;

Ενότητα είναι η σχέση που δημιουργείται μεταξύ τουλάχιστον δύο ανθρώπων, η σχέση του ανθρώπου με την φύση, με τα ζώα. Αυτή η σχέση είναι η ένωση που δημιουργείται και η αγάπη είναι η «κόλλα» που πραγματοποιεί την συγκόλληση αυτή. Η αγάπη είναι που καλύπτει τα κενά και τις ατέλειες, ενώνοντας και τα πιο «αταίριαστα». Η αγάπη είναι που συγκρατεί την ενότητα. Η αγάπη είναι που σε ενώνει με τον πλησίον σου, με την φύση, με τα ζώα.

• Γέροντα, αφού υπάρχει η αγάπη, γιατί χωρίζουν οι άνθρωποι;

Όπου υπάρχει η αγάπη δεν υπάρχει χωρισμός. Αυτό συμβαίνει μόνο στην έλλειψη της αγάπης. Όλα χτίζονται στο ψέμα και την υποκρισία. Τα θεμέλια είναι σαθρά και, με το πρώτο ταρακούνημα, γκρεμίζονται όλα σαν χάρτινος πύργος.

• Γέροντα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ψεύτικη αγάπη;

Δεν υπάρχει ψεύτικη αγάπη, αλλά υπάρχει το ψέμα. Η αγάπη δεν επιδέχεται επιθετικούς προσδιορισμούς. Είναι μόνο αγάπη, είναι έννοια και βίωμα, γιατί αγάπη είναι ο Θεός. Το αντίθετο είναι η κακία, το μίσος, το ψέμα και όλα τα παράγωγά τους. Θέλοντας ο άνθρωπος για ιδιοτελείς σκοπούς να πετύχει κάτι, φοράει το προσωπείο της αγάπης, για να καλύψει την υποκρισία και το ψέμα που κυριαρχούν στην ζωή του. Έτσι παραπλανεί τον πλησίον του, με το πρόσχημα της αγάπης, περιμένοντας την πρώτη ευκαιρία να τον πληγώσει.

• Πώς μπορείς να κινηθείς με την αγάπη;

Η παρουσία της αγάπης στον άνθρωπο τον μεταμορφώνει, τον επαναφέρει στην πρώτη κατάσταση, όπως πλάσθηκε από τον Θεό. Νιώθει ελεύθερος και κινείται ελεύθερα χωρίς φόβο γιατί η αγάπη «έξω βάλλει τον φόβο». Χαρακτηριστικό της αγάπης είναι η θυσία. Δεν ψάχνει ο άνθρωπος την επιβεβαίωση για να αγαπήσει… απλά αγαπά, θυσιάζοντας και τον εαυτό του για τον πλησίον. Με την αγάπη, ακόμη και τον αμαρτωλό αγκαλιάζει, σκεπάζοντάς τον δίνοντας παρηγοριά και ευκαιρία μετανοίας.

Η έλλειψη της αγάπης αποξενώνει τον άνθρωπο, του στερεί την ελευθερία, οπότε αυτός κυριεύεται από άγχος και απελπισία, κυριαρχεί η μοναξιά, δεν πλησιάζει, ούτε τον πλησιάζει κανείς. Η ζωή του γεμίζει από μια «δυσοσμία», που προκαλεί μόνο λύπη και ταραχή.

Η παρουσία της αγάπης στον άνθρωπο είναι σαν το άρωμα, ευωδιάζει χωρίς να το διαφημίζει. Έτσι και η αγάπη φαίνεται απο την χαρά, την άνεση, το φωτεινό και γαλήνιο πρόσωπο τού ανθρώπου, από την παρουσία του Χριστού στην ζωή του. Με την αγάπη η συγγνώμη γίνεται βίωμα, συγχωρείς εύκολα και ζητάς συγγνώμη αβίαστα. Δεν περιμένεις το λάθος του άλλου, αλλά το σκεπάζεις για να μη πληγωθεί περισσότερο.

Ας διώξουμε το ψεύτικο προσωπείο της δήθεν αγάπης, που προκαλεί πόνο, και ας ενδυθούμε την αγάπη που εξαλείφει τον πόνο, δημιουργεί χαρά, αναπτερώνει το ηθικό, γεμίζει ελπίδα, ενώνει.

Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου