Σήμερον, Σάββατον 11ην Νοεμβρίου ἐ.ἔ. ἐτελέσθη ἡ πανηγυρική  Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Ἀλεξίου καί ἐν συνεχείᾳ ἡ πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Ἀλεξίου συλλειτουργούντων τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Πειραιῶς κ. Σεραφείμ καί Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου τοῦ καί ποιμενάρχου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Κατά τήν Θ. Λειτουργίαν ὁμίλησεν ὁ Σεβασιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος εἰς τόν ἑορτασμόν τῆς ἡμέρας ἐτόνισεν: «Ἡ μυροβόλος νῆσος τῆς Χίου μέ τήν ὑπεροχικήν θυσίαν της, ἀπέβη ἐφαλτήριον τῆς παλιγγενεσίας τοῦ Ἔθνους καί οἱ Ἔφοροι καί Πολιοῦχοι Αὐτῆς Ἅγιοι Μηνᾶς, Βίκτωρ καί Βικέντιος στήν ἑόρτιο μνήμη τῶν ὁποίων στίς 11-11-1912 ἠνώθη μέ τήν μητέρα Πατρίδα, μετά 90 χρόνια ἀπό τό ἀφθίτου δόξης μαρτύριον τῶν τέκνων της, ἐνέπνευσαν καί ἐμπνέουν τήν ἐλευθερίαν, διότι ἦταν οἱ ἴδιοι ἀληθῶς ἐλεύθεροι, ἐπειδή ἡ ἐλευθερία τους συνήπτετο ἄρρηκτα μέ τήν ἐνυπόστατον Ἀλήθειαν ποὖναι ὁ Χριστός.

Σήμερα στήν ἐποχή τῶν ἀνατροπῶν καί τῶν ἀντινομιῶν, πού ἡ ἐλευθερία χωρίς ὀντολογική Ἀλήθεια ἀποβαίνει ἀσυδοσία, εὐτελισμός καί τελικά καταδολίευσις τῶν ἀξιῶν τοῦ ἀνθρώπου μέ τό κίβδηλο πρόταγμα ἑνός ἀνερμάτιστου δικαιωματισμοῦ καί ἑνός τραγικοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ ἔχομεν ἐπειγόντως ἀνάγκη τό μήνυμα τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου καί τῶν μαρτύρων τοῦ Γένους».

Ἀκολούθως τήν 10.30΄ ἐτελέσθη ἡ ἐπίσημος Δοξολογία ἐπί τῇ 105ῃ Ἐπετείῳ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χίου ἐκ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου καθ’ ἥν καί ἀνέπεμψεν τήν ὑπ’ αὐτοῦ πονηθεῖσαν κάτωθι Εὐχήν:

«Δοξάζομέν Σοι, ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, τῷ ἀνάρχῳ Πατρί, τῷ τά πάντα δημιουργήσαντι δι’ Υἱοῦ συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί τῷ συνανάρχῳ Υἱῷ καί Λόγῳ, δι’ οὗ τόν Πατέρα ἐγνώκαμεν καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ, καί τῷ ἀκτιστοσυμπλαστουργοσυνθρόνῳ Ἁγίῳ Πνεύματι, τῷ ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευομένῳ, καί ἐν Υἱῷ ἀναπαυομένῳ, τῇ μιᾷ Ὑπεραγίᾳ, Ὁμοουσίῳ, Ἀδιαιρέτῳ καί Ζωαρχικῇ Τρισηλίῳ Θεότητι, ὅτι φιλευσπλάγχνως ἐπέβλεψας ἐξ Οὐρανοῦ, ἐπί τήν ἁγιοτρόφον καί ἡρῳοτόκον, ναυπρύτανιν καί ναυσικλυτήν νῆσον τῆς Χίου, τήν διά τήν ἀμώμητον Ὀρθόδοξον Χριστιανικήν Πίστιν καί τήν ἔνδοξον Ἑλληνικήν Ἱστορίαν πυρωσαμένην ὡς πυροῦται τό ἀργύριον, καί φοινιχθεῖσαν, κατά τήν σεπτήν τῆς Σφαγῆς αὐτῆς προσενεχθεῖσαν θυσίαν, ταῖς ἀειρόοις ῥανίσι τῶν τιμίων αἱμάτων τῶν εὐκλεῶν αὐτῆς τέκνων, καί ἐξαγαγοῦσαν ἐκ τῶν ἱερῶν ὀστέων αὐτῶν τό πολυπόθητον δῶρον, δι’ οὗ, τόν κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσίν Σου πλασθέντα ἄνθρωπον, ἐκόσμησας, ἤτοι τήν ἐλευθερίαν, ταύτην τῇ Χίῳ πρό αἰῶνος καί ἐπεδαψίλευσας ἐν ἡμέρᾳ, καθ’ ἥν ἐτιμᾶτο ἡ τῶν ἀριστέων πολιούχων αὐτῆς, Μηνᾶ τοῦ θεηγόρου, Βίκτωρος τοῦ ἀπροσμαχήτου καί Βικεντίου τοῦ κλεινοῦ ἱεροφάντορος, μνήμη.

Ἐξ αὐτῆς τῆς ἡμέρας πᾶσα ἡ χριστοφόρος νῆσος ἡμῶν ἡγιάσθη, διά τῶν ἱερῶν μορφῶν τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως, καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου τοῦ Χίου, ἐδοξάσθη διά γενναίων καί κραταιῶν ἀξιωματικῶν, ἐφωτίσθη διά ἐμβριθῶν μελετητῶν καί ἐρευνητῶν τῆς ἐπιστήμης καί τῶν γραμμάτων, ἐτιμήθη δι’ ἐξόχων πολιτικῶν, ἐκοσμήθη διά φιλοκάλων ἐκφραστῶν τοῦ πολιτισμοῦ καί τῶν τεχνῶν, προώδευσεν διά φιλοπόνων ἀνθρώπων τῆς ἐργασίας καί τοῦ ἐμπορίου, ἐξαιρέτως δέ ἐλαμπρύνθη καί ἐπρώτευσεν διά τῶν ἀνδρῶν τῆς πρυτανευούσης ἀνά τήν οἰκουμένην Ἑλληνικῆς Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας.

Ὅθεν, χάριτας ἔχοντες δι’ ἁπάσας τάς ἐν τοῖς ὕπερθεν διαλαμβανομένας δωρεάς, τάς εὐεργεσίας, ἅς ὑπερεκένωσας εἰς ἡμᾶς, κηρύττομεν καί μεγαλύνομεν, καί χεῖρας ἱκέτιδας ἐπαίροντες, Σοῦ δεόμεθα καί Σέ παρακαλοῦμεν, ἵνα τάς ψυχάς τῶν ὑπέρ τῆς Χιακῆς Ἐλευθερίας εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καί ἐνδόξως πεσόντων ἐν τῇ χορείᾳ τῶν ἐκλεκτῶν Σου κατατάξῃς, ἡμᾶς δέ τούς τῷ ἐκείνῳ θανάτῳ ἐλευθέρους νῦν ζῶντας κατά τό ἱερόν Σου Εὐαγγέλιον ἀξιώσῃς διάγειν καί πολιτεύεσθαι, ὥστε τηρεῖν ἀπαρασαλεύτως τό θέλημά Σου καί φυλάττειν τάς ἐντολάς Σου καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, τῷ μόνῳ κραταιῷ καί ἰσχυρῷ Θεῷ, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν».

Ἀκολούθως τήν 11.15΄ Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος ἐτέλεσεν «Τρισάγιον» εἰς τό ᾙρῷον τῶν Πεσόντων καί ἐν συνεχείᾳ παρηκολούθησε μετά τῶν λοιπῶν ἐπισήμων καί πλήθους λαοῦ τήν μαθητικήν καί στρατιωτικήν παρέλασιν.