Τον  αγιογράφο Γεώργιο Γιαρισκάνη τίμησε χθες η μητρόπολη Ελευθερουπόλεως, με αφορμή την προσφορά του στην αγιογράφιση του Συνεδριακού Κέντρου της τοπικής Εκκλησίας.

Μετά τη διάλεξη που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Συνεδριακό Κέντρο της μητρόπολης  από τον καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μιχαήλ Τρίτο, με θέμα «Οι Νεομάρτυρες και η Νεοελληνική μας διάρκεια», ο μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος απένειμε στον κ. Γιαρισκάνη τιμητική πλακέτα, εκφράζοντας την ευαρέσκειά του προς τον διακεκριμένο αγιογράφο.

Ο κ. Χρυσόστομος ευχήθηκε στον κ. Γιαρισκάνη «όπως ο δωρησάμενος αυτώ το εξαίρετον τάλαντον της αγιογραφίας Θεός, χαρίση αυτώ τελείαν αύξησιν τούτου προς δόξαν Του και εύκλειαν της Αγίας ημών Εκκλησίας».

Στην αντιφώνησή του, ο κ. Γιαρισκάνης που έλκει την καταγωγή του από τη μητρόπολη Ελευθερουπόλεως, μίλησε για την πορεία του στον χώρο της αγιογραφίας, τονίζοντας την υποστήριξη που είχε από τον πατέρα του, τον αείμνηστο π. Πέτρο Γιαρισκάνη, ο οποίος μάλιστα υπηρέτησε ως κληρικός την μητρόπολη Ελευθερουπόλεως, συγκινώντας το ακροατήριο.

Ακόμη, ο κ. Γιαρισκάνης ευχαρίστησε θερμά τον μητροπολίτη Χρυσόστομο για την τιμή προς το πρόσωπό του και την οικογένειά του, ιδιαίτερα δε προς τον μακαριστό πατέρα του.

Ακολουθεί ολόκληρη η αντιφώνηση του κ. Γεώργιου Γιαρισκάνη:

«Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ελευθερουπόλεως κ.κ. Χρυσόστομε.
Ελλογιμότατε Προκοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ κ. Μιχαήλ Τρίτε.
Πανοσιολογιώτατε Άγιε Πρωτοσύγκελε π. Χρυσόστομε.
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε Παγγαίου. Αξιότιμοι εκπροσωποι του τιμημένου στρατού μας ,κ.Διοικητα του Πυροσβεστικού Σώματος
Εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων

Πολυσέβαστοι Πατέρες, Κυρίες και Κύριοι,

Αισθάνομαι βαθύτατα συγκινημένος σήμερα, διότι ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος, εξ’ ιδίας βουλής και προαιρέσως, θέλησε να με τιμήσει ως αγιογράφο με καταγωγή από την ιστορική Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως.

Όταν ξεκίνησε η ιδέα δημιουργίας του λαμπρού τούτου συνεδριακού Κέντρου, υπό την υψηλή εποπτεία του αγαπητού σε όλους μας δραστηρίου Πρωτοσυγκέλου Αρχιμανδρίτου κ. Χρυσοστόμου, απεφάσισα να συνδράμω και εγώ προσωπικά σε αυτό, με την δημιουργία της παραστάσεως η οποία καλύπτει την επιφάνεια εδω όπισθεν του κεντρικού εδράνου.

Μία παράσταση, στην οποίαν ο Παντεπόπτης Χριστός, ευλογεί έχοντας εκατέρωθεν την Υπεραγία Θεοτόκο, και τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, πλαισιούμενος από τις Ουράνιες Αγγελικές δυνάμεις, ενώ ξεχωρίζουν οι δύο Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος.

Δίπλα, και σε ξεχωριστά μετάλλια, τοποθετήθηκαν οι Άγιοι Νικόλαος Επίσκοπος Μύρων και Ιωάννης Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ο Χρυσόστομος.

Όπως αντιλαμβάνεστε εκ πρώτης όψεως, υπάρχει ένας βαθύς συμβολισμός στην παρούσα παράσταση. Ο Παντεπόπτης Χριστός ευλογεί τις εργασίες των συνεδρίων, παρίσταται αοράτως, όπισθεν του Επισκόπου ο οποίος είναι εις τύπον και τόπον Χριστού κατά τον Άγιο Ιγνάτιο Αντιοχείας.

Δίπλα του, η Θεομήτωρ, η Καθηγουμένη και Προστάτιδα του Παγγαίου, του μικρού Αγίου Όρους, καθώς και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, προστάτης των μοναχών και μοναζουσών της επαρχίας μας.

Οι αγγελικές δυνάμεις συμβολίζουν τα πρόσωπα ενός εκάστου εξ ημών, τα μέλη της στρατευομένης Εκκλησίας, τον μόνιμο και διηνεκή αγώνα μας για την πορεία μας προς την θριαμβεύουσα.

Στα εκατέρωθεν μετάλλια, δεσπόζουν, ο Άγιος Νικόλαος, στο όνομα του οποίου τιμάται ο Μητροπολιτικός μας Ναός, και ο Ιερός Χρυσόστομος, το όνομα του οποίου επαξίως φέρει ο κτήτορας του Συνεδριακού αυτού κέντρου, Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας και επ’ ονόματι του οποίου τιμάται τούτο.

Ανάμεσα τους, στέκουν τιμητικά, οι δύο Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι. Ο μεν Παύλος, ο οποίος διέσχισε την περιοχή μας, μετά την επίσκεψη του στους Φιλίππους, διερχόμενος από την παλαιά Εγνατία οδό, έφθασε στην Αμφίπολη και από εκεί στην Θεσσαλονίκη. Οι θρύλοι, διασώζουν το πιθανότερο σημείο, της πορείας του μέσα από την Ελευθερούπολη, και κατόπιν προς την Αμφίπολη, εκεί όπου βρίσκεται ο ομώνυμος Ναός του. Απέναντι όμως από τον Απόστολο Παύλο, βρίσκεται δεόμενος ο Απόστολος Πέτρος.

Όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι, είχα την μεγάλη ευλογία να γεννηθώ μέσα στην Ιερατική Οικογένεια του μακαριστού Πρωθιερέως κυρού Πέτρου και της Πρεσβυτέρας Γεωργίας Γιαρισκάνη. Ο ευλαβέστατος κατά σάρκα πατέρας μου διακόνησε την Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως για πάνω από μισόν αιώνα. Πλέον, αναπαύεται στον τόπο που γεννήθηκε και στον προαύλειο χώρο της Ενορίας που αγάπησε περισσότερο απ΄όσες διακόνησε, στο Ακροβούνι.

Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος άνθρωπος που διέκρινε το τάλαντο και την κλήση μου στην Αγία τέχνη της Αγιογραφίας. Όταν φοιτούσα ακόμη στα πρώτα έτη στην Αθωνιάδα Ακαδημία του Αγίου Όρους, ο πατέρας μου απεφάσισε να με δοκιμάσει. Χρησιμοποιώντας λοιπόν, ως αντίλογο στον δικό μου λόγο πως σπουδαζω και μαθαίνω την υψηλή τέχνη της Αγιογραφίας, εκείνος μου απάντησε μειδιώντας με την ίδια απάντηση που έδωσε και ο Απόστολος Θωμάς, στο άκουσμα της Αναστάσεως του Κυρίου «εάν μη είδω, ου μη πιστεύσω».

Οι δυό μας, λοιπόν, επισκεφθήκαμε τότε την Καβάλα, όπου προμηθεύτηκα τα σχετικά υλικά για την αγιογράφιση μιας εικόνας. Ο πατέρας παρακολουθούσε την καθε πινελιά μου και περίμενε την ολοκλήρωση του έργου. Όταν ολοκλήρωσα την πρώτη μου εικόνα, στην οποίαν εμφαίνετω ο Κύριος Ευλογών, παρόμοια περίπου με την παρούσα, ο πατέρας μου, συγκινημένος με δάκρυα στα μάτια την πήρε στα χέρια του, την ασπάστηκε και από τότε αυτη η εικόνα τον συνόδευε στο προσκέφαλό του μέχρι και την τελευταία του αναπνοή. Υπήρξε αυστηρός κριτής απέναντί μου και γι” αυτό του χρωστώ μεγάλη ευγνωμοσύνη.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν στον Ναό των Τριών Ιεραρχών Τερπνής, τον οποίον αγιογράφησα εξ’ ολοκλήρου, κατά την ημέρα των εγκαινίων παρισταμένου της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου ο οποίος και μου ενεχείρισε την ημέραν ταύτην σχετικήν εύφημον μνείαν, ο παπά Πέτρος, έτσι όπως τον θυμόμαστε, στητός κρατώντας στα χέρια το ραβδί του, παρατηρώντας την εργασία μου, χαμογέλασε με αγάπη και χτυπώντας με ελαφρά στην πλάτη μου ψυθίρισε «παιδί μου, έχεις πολύ δρόμο ακόμα μπροστά σου, συνέχισε».

Ακόμη και σήμερα, Σεβασμιώτατε, μετά απο τόση πείρα, μετά απο τόσες εξιστορήσεις, σε τόσους πολλούς ναούς ανά τον κόσμο, ηχεί ακόμη η προτροπή του αγαπημένου μου πατέρα στα αυτιά μου, και ταπεινά συνεχίζω την καλλιτεχνική μου πορεία σκεπτόμενος πάντα ότι ο δρόμος αυτός όχι μόνο δεν θα τελειώσει ποτέ, αλλά ακόμη και μέχρι την τελευταία μου πνοή θα μαθητεύω στην Αγία Τέχνη της Αγιογραφίας και θα γεύομαι τους πνευματικούς καρπούς της δημιουργίας.

Σεβασμιώτατε, δεν θα ήθελα να κουράσω το ευγενές ακροατήριο. Θέλω μόνον εν κατακλείδι, να εκφράσω τις ευγνώμονες ευχαριστίες μου, πρωτίστως σε Εσάς, διότι γνωρίσατε τον πατέρα μου στην δύση της ζωής του. Σταθήκατε στο πλευρό του με στοργή, ευεργετικά στα γεράματα του! Δεν διστάσατε να θέσετε εσείς και μαζί σας και το δικό σας παιδί ο δικός μας Αδελφός ο π. Χρυσοστομος το στήθος σας μπροστά, στην προσπάθεια και τελικώς εκπλήρωση της τελευταίας του επιθυμίας. Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ όμως περισσότερο, διότι Σεις, με την πατρική σας αγάπη προσωπικά σε μένα και γενικά σε όλη μου την οικογένεια καταφέρατε να λάβετε την θέση του εκλιπόντος Πατέρα μας, μέσα στην καρδιά μας.

Ομοίως, ευγνωμοσύνη πολλή, οφείλω και εκφράζω δημοσίως, στον Πανοσιολογιώτατο Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως μας, Αρχιμανδρίτη κ. Χρυσόστομο, αγαπημένο φίλο και αδελφό, μέλος της οικογένειας μου, τον άνθρωπο που παρά την νεότητά του, κατάφερε με το χαμόγελο και την αγάπη του να μας κερδίσει όλους! Θέλω να του ευχηθώ, ο Θεός να τον χαριτώνει και να ευλογεί τα βήματα του, προς δόξαν της τοπικής μας Εκκλησίας.

Σεβασμιώτατε, σεβαστοί Πατέρες, Κυρίες και Κύριοι, η σύζυγός μου, τα παιδιά μου και εγώ, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας για την σημερινή σας παρουσία. Για μένα αυτή η ημέρα είναι πολύ σημαντική για την ζωή μου. Με συγκινεί και με γεμίζει με πληθώρα συναισθημάτων περισσότερο από οτιδήποτε άλλο που γεύθηκα στην καλλιτεχνική μου πορεία, για μένα είναι κάτι πολύτιμο και διαφορετικό.

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως, ανάμεσα μας, στέκει και ο πολυσέβαστος και πολύκλαυστος μας παπά Πέτρος, ο Παπαδιαμαντικός Λευίτης, ο οποίος χαίρει και αγάλλεται μαζί μας. Στην μνήμη του ταπεινά και με αγάπη πολλή, αφιερώνω την παρούσα παράσταση. Σας ευχαριστώ».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΡΙΣΚΑΝΗ

Ο Γεώργιος Γιαρισκάνης γεννήθηκε στο Ακροβούνι Καβάλας το 1962. Είναι το τρίτο παιδί του μακαριστού Ιερέως Πέτρου και της Πρεσβυτέρας Γεωργίας. Τις εγκύκλιες σπουδές του έκανε στο Γυμνάσιο Ελευθερουπόλεως και εν συνεχεία στην Ιερατική Ακαδημία του Αγίου Όρους (Αθωνιάδα), όπου και ολοκλήρωσε ως αριστούχος εις αυτήν.

Κατά την περίοδο των σπουδών του στο Άγιον Όρος, σπούδασε την ιερά τέχνη της Βυζαντινής Αγιογραφίας, της οποίας και τυγχάνει πτυχιούχος και στη συνέχεια δίδαξε την αγιογραφία σε διάφορες σχολές. Διδάσκαλοι του υπήρξαν οι διακεκριμένοι Αγιορείτες αγιογράφοι της μοναστικής Αδελφότητος των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγίου Όρους. Ξεχωριστή για την πορεία του στην τέχνη της αγιογραφίας υπήρξε η εμπνευσμένη καθοδήγηση των μακαριστών αγιογράφων Μελετίου Μοναχού και Αρχιμανδρίτου Δαμασκηνού Ροδάκη, γνωστού στον Εκκλησιαστικό κόσμο για την ιδιαίτερη τεχνική του στην καυστική τέχνη της αγιογραφίας. Επίσης είναι πτυχιούχος βυζαντινής μουσικής, την οποίαν και με μεράκι υπηρέτησε στα Αναλόγια Ιερών Ναών στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ομιλεί απταίστως την γερμανική γλώσσα και είναι γνώστης ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Αφού ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, με τον βαθμό του εφέδρου Αξιωματικού, μετέβη στη Δυτική Γερμανία όπου και μετεκπαιδεύτηκε στις τεχνικές τοποθέτησης του χρυσού, καθώς επίσης αγιογράφησε εξ’ ολοκλήρου τους Ι. Ν. Αγίου Αθανασίου Bitticheim-Bissingen, Αγίου Αθανασίου Bagnang και μερικώς τους Ι. Ν. Απ. Πέτρου και Παύλου- Stuttgart, Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Esslingen.

Παρουσίασε προσωπικές εκθέσεις σημαντικών έργων του στο Ελληνικό φεστιβάλ στο αεροδρόμιο στη Στουτγάρδη στην αίθουσα αναχωρήσεων το 1990 καθώς επίσης στην κεντρική Τράπεζα Volksbank της Στουτγάρδης, στον Δήμο Sindelfingen υπό την αιγίδα της Ελληνικής κοινότητος της πόλεως και στον Καθολικό Ναό της πόλεως υπό την αιγίδα της ελληνικής κοινότητος Στουτγάρδης.

Συνεργαζόμενος με τον Αγιογραφικό Οίκο Βουτσινά, συμμετείχε στην εξιστόρηση των Ι. Ναών: Αγ. Νεκταρίου Δενδροποτάμου, Αγ. Παρασκευής Σταυρουπόλεως, Απ. Παύλου και Θείας Αναλήψεως αμφοτέρων στον Νομό Θεσσαλονίκης, Αγίου Νικολάου Κοζάνης, καθώς επίσης εξιστόρησε τις φορητές εικόνες των προσκυνηταρίων του Καθολικού της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης.

Προσκλήθηκε από τον Άρχοντα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησιας Χαρτουλάριο κ. Δημήτριο Αναστασιάδη, μέγα ευεργέτη και κτήτορα του μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών Τερπνής και ανέλαβε την εξ΄ολοκλήρου αγιογράφιση αυτού του Ναού, τον οποίον και εγκαινίασε το 2001 η Α.Θ.Π. Οικουμενικός Πατριάρχης από τον οποίο δέχθηκε τα εύσημα και την Πατριαρχική Ευλογία διά το σύνολο της εμπνευσμένης εργασίας του.

Επίσης, αγιογράφησε έξ ολοκλήρου τον Περικαλλή Ιερό Ναό Αγ. Χαραλάμπους Συκεών Θεσσαλονικης. Ακόμη, εξιστόρησε μεγάλες αγιογραφικές ενότητες σε επιφάνειες των Ναών Αγ. Παντελεήμονος Βότση στην Θεσσαλονίκη, Αγίου Γεωργίου Καβάλας, Αγίου Φανουρίου Νέας Ηρακλείτσης, Αγ. Θωμά Ζυγού, Αγίου Γεωργίου Αμυγδαλεώνα στον Νομό Καβάλας. Τμηματικά δε εργάστηκε στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην αδελφότητα των Γερασιμαίων όπου και εξιστόρησε στην τράπεζα της αδελφότητος παραστάσεις σχετικές με την ζωή του Τιμίου Προδρόμου. Συνεργάζεται στενά με διάφορους γνωστούς Αγιογραφικους Οίκους στο Αγιον Ορος και συνδέεται και πνευματικά με την Αδελφότητα των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγίου Όρους.

Διετέλεσε Καθηγητής Αγιογραφίας της σχολής του Συλλόγου «Βυζάντιο» που εδρεύει στην περιοχή Συκεών Θεσσαλονίκης εκ της οποίας και απεφοίτησαν δεκάδες πτυχιούχοι Αγιογράφοι, πολλοί εκ των οποίων ασκούν επαγγελματικά την τέχνη της αγιογραφίας. Ακόμη δε, υπήρξε ιδρυτής της σχολής Βυζαντινής Αγιογραφίας του Δήμου Νιγρίτης.

Επίσης αγιογράφησε τις φορητές εικόνες του τέμπλου του Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Αστόριας των Η.Π.Α. Στον Ναό της Αγ. Αικατερίνης αγιογράφησε την μοναδική σύνθεση της κόγχης του Ι. Βήματος την οποίαν και έχρισε διά του Αγίου Μύρου ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος τον Μάρτιο του 2012.

Την περίοδο εκείνη ετιμήθει διά την μεγάλη αυτή προσφορά εις μνήμη του πατέρα του π. Πέτρου με το μετάλλιο τιμής της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητος του Αγίου Δημητρίου.

Εξιστορησε επίσης μεγάλο αριθμό φορητών εικόνων με την νέα δική του ανάγλυφη και περίτεχνη προσωπική του τεχνική καθώς επίσης και με τσουκάνικα στον νεόδμητο και Περικαλλή Ναο του Τιμίου Σταυρού στην πόλη Whitestone της Νεας Υόρκης. Επίσης αγιογράφησε ένα μεγάλο τμήμα της κόγχης του Ιερού Βήματος του Ιερού Ναού Τίμιου Προδρόμου ενός Ναού στο κέντρο του Μανχάταν. Έργα φορητών εικόνων του κοσμούν ιδιωτικές συλλογές και Ιερούς Ναούς ανά τον κόσμο.

Ανέλαβε την εξιστόρηση του Ι.Ν. Αγ. Αθανασίου Πολυδρόσου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Έχει γίνει αποδέκτης ευφημιών και Αρχιερατικών επιστολών πλειάδος Αρχιερέων, Ιερέων και Πανεπιστημιακών Καθηγητών οι οποίες και κοσμούν το αρχείο του.

Με πρόταση της Α.Θ.Μ του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου διορίσθηκε μέλος της επιτροπής Ναοδομίας της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με ευθύνη της επίβλεψης και εγκρίσεως όλων των αγιογραφικών έργων ανά την Ελληνική επικράτεια. Διατηρεί επί εικοσαετία πνευματική σχέση με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο καθώς και με πλειάδα Μητροπολιτών της Ελλαδικής Εκκλησίας αλλά και του Σεπτού Οικουμενικού Θρόνου.

Συνεχίζει την επαγγελματική του δραστηριότητα σε διαφόρους ναούς της ελληνικής επικράτειας αλλά και του εξωτερικού. Διατηρεί εργαστήριο Βυζαντινής Αγιογραφίας στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στο οποίο και εργάζονται μαζί του μαθητές του από τις σχολές αγιογραφίας όπου εδίδαξε. Τέλος, είναι νυμφευμένος με την Στέλλα Λιόλια και έχει τρία παιδιά.