Ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Γλυφάδας Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης κ. Παύλος, παραχώρησε συνέντευξη στο ένθετο «Ορθοδοξία και Ελλάδα» της εφημερίδος «Παρασκήνιο», που κυκλοφόρησε το Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014.
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:
Ποιος, εκτιμάτε, πως πρέπει να είναι ο ρόλος της Εκκλησίας σε περιόδους κρίσεων, όπως η σημερινή;
Ως ποιμένες του λαού του Θεού βλέπουμε και ακούμε καθημερινά τα τελευταία χρόνια, την έντονη ανησυχία των συνανθρώπων μας. Καθημερινώς στα γραφεία της Μητροπόλεως και τις Ενορίες έρχονται άνθρωποι πονεμένοι, βασανισμένοι, πληγωμένοι, απελπισμένοι και ζητούν στήριξη από την Εκκλησία, την οποία θεωρούν πνευματική τους μητέρα.
Η Εκκλησία,δεν πρέπει την περίοδο αυτή να παραμένει απλός ακροατής ή θεατής, αλλά οφείλει- και σε ένα μεγάλο βαθμό το πράττει- να απευθύνει τον παρηγορητικό, παρακλητικό και ελπιδοφόρο λόγο Της σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει και πονά.
Η Εκκλησία πέτυχε με την βοήθεια του Θεού, να αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό η φιλαλληλία, η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η προσφορά στους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη.
Ποιο θα ήταν εκείνο που θα αποδέσμευε και θα βοηθούσε στις μέρες μας την Εκκλησία ώστε να λειτουργήσει ως πνευματικός ταγός;
Η κρίση οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους να επιστρέψουν στην Εκκλησία. Όμως ο ρόλος της Εκκλησίας δεν είναι εκείνος του αναλγητικού φαρμάκου, ή αν θέλετε μόνο εκείνου, που μειώνει τον πόνο όσων υπέστησαν οικονομικές απώλειες.
Η Εκκλησία και σε αυτούς τους καιρούς, είναι εδώ ως πνευματικός ταγός.
Είναι τεράστια η ευθύνη μας απέναντι στο ποίμνιό μας και ιερό το καθήκον μας. Εμείς οι ιεράρχες οφείλουμε να παραμείνουμε ακλόνητοι από την περιρρέουσα νοσηρή ατμόσφαιρα, να είμεθα συνεπείς προς τις αρχές του Ευαγγελίου και να έχουμε ελευθερία έκφρασης.
Οικονομικά θα μπορούσε η Εκκλησία να στηρίξει περισσότερο το ποίμνιό της;
Ίσως ναι, αν βοηθούσαν όλοι οι έχοντες και κατέχοντες. Δυστυχώς όμως σήμερα το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, στηρίζει μέρος των συμπολιτών μας, ενώ κάποιοι άλλοι προτιμούν τις off shore. Εμείς ως Μητρόπολη, είμαστε στα όριά μας.
Το ποίμνιό της Μητρόπολής σας θεωρείται εύπορο . Τι είδους προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα;
Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι δεν είναι έτσι. Οι κάτοικοι της μητροπολιτικής μας περιφέρειας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της υπόλοιπης Ελλάδος. Στην πλειονότητά τους είναι άνθρωποι που τους έχει πλήξει η κρίση και τα προβλήματά τους είναι τα ίδια με εκείνα των υπολοίπων μητροπόλεων. Αλλά και πολλοί εκ των ενοριτών μας που ήταν εύποροι, σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.
Είναι ώριμες , πιστεύετε, οι συνθήκες για αναθεώρηση των σχέσεων Εκκλησίας -Κράτους; Σε ποια κατεύθυνση νομίζετε ότι πρέπει να κινηθούν;
H Εκκλησία, ως Θεοΐδρυτος οργανισμός, δεν αντλεί τη δύναμή της από την Πολιτεία. Εκτιμώ όμως πως σήμερα δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να προχωρήσει ο λεγόμενος «χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας». Η κοινωνία θα έλεγα δεν είναι ώριμη για το μεγάλο βήμα. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι διακριτοί ρόλοι των δύο θεσμών, με μελετημένες κινήσεις μπορούν να λάβουν άλλη μορφή.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, μπήκατε στη διαδικασία διευκρινίσεων για απόψεις που εκφράσατε και τις οποίες κόμμα του Κοινοβουλίου ‘οικειοποιήθηκε’. Αναφέρομαι στη δήλωση ότι ‘έβαλαν στη φυλακή τα θύματα αντί να βάλλουν τους κλέφτες’, την οποία η Χρυσή Αυγή θεώρησε υπερασπιστική προς αυτήν. Ποιά νομίζετε πως είναι τα περιθώρια έκφρασης και τοποθέτησης ενός Ιεράρχη;
Ο ιεράρχης δεν είναι αποκομμένος από την κοινωνία και οφείλει να έχει γνώμη και άποψη και να την εκφράζει. Τονίζω για πολλοστή φορά, ότι τα λόγια μου δεν αφορούσαν κανένα πολιτικό κόμμα, αλλά διερμήνευαν τη φωνή του λαού μας.
Τι αποκομίσατε από τη θέση του Προέδρου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού; Στις μέρες μας είναι συμβατοί οι ρόλοι Εκκλησιαστικού και κοσμικού ταγού;
Δυστυχώς έμαθα πάρα πολλά αρνητικά και ο Ε.Ε.Σ. με αυτά τα αρνητικά στοιχεία, δεν μπορεί να εκτελέσει το καθήκον του ανεπηρέαστα, διότι είναι ανακατεμένοι οι πολιτικοί. Ο νοών νοείτω. Σε περιόδους καμπής οι κληρικοί όλων των βαθμίδων έχουν δείξει την τεράστια προσφορά τους σε μη πολιτικούς οργανισμούς.
