Πριν καν ολοκληρωθεί το ήμισυ της Συνοδικής περιόδου, η συμμετοχή του Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου ως Συνοδικούς, στην τρέχουσα Διαρκή Ιερά Σύνοδο, εξελίσσεται σε έναν αστάθμητο παράγοντα, που ενδέχεται να σφραγίσει την ημερήσια διάταξη της Δ.Ι.Σ. με μία προσωπική του ατζέντα, η οποία περιλαμβάνει θεματολογία ικανή να γυρίσει τις διμερείς σχέσεις Εκκλησίας της Ελλάδος και Οικουμενικού Πατριαρχείου στο κλίμα των ημερών του 2004.
Ο Μακ. Aρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.Ιερώνυμος μέχρι στιγμής αντιμετωπίζει, σύμφωνα με συνοδικούς παράγοντες, με δημοκρατική στάση, αλλά και εξισορροπιστική διάθεση τις κινήσεις και απόψεις του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Καλαβρύτων μέσα στις συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου, έχοντας ως γνώμονα την αποφυγή περιττών εντάσεων, που θα έθεταν σε δοκιμασία συνολικά το σώμα της Εκκλησίας. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία σειρά από πρόσφατες κινήσεις του παλιού του φίλου και συνοδικού συνέδρου, Μητροπολίτη Καλαβρύτων:
Από την έναρξη της Συνοδικής του θητείας ο Σεβασμιώτατος, έθεσε στην Δ.Ι.Σ., αλλά και κατά τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του παρελθόντος Οκτωβρίου ζήτημα επανεξέτασης του καθεστώτος πνευματικής υπαγωγής της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής στο Μάζι Μεγάρων, που καθιερώθηκε τελετουργικά ως Πατριαρχικό Σταυροπήγιο τον Μάιο του 1999 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο με την παρουσία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και μελών της Δ.Ι.Σ.. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και κατά τις συνεδριάσεις της Δ.Ι.Σ. την περασμένη εβδομάδα φέρεται να επέμεινε να ζητά ο νέος Σεβ. Μητροπολίτης Μεγάρων Κωνσταντίνος να ανακαλέσει το ΦΕΚ (Β΄ 2476/2007), στο οποίο έχει δημοσιευθεί από τον μακαριστό Μητροπολίτη Μεγάρων Βαρθολομαίο ο μέχρι σήμερα ισχύων εσωτερικός Κανονισμός της Μονής. Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για την Ιερά Μονή, από την οποία προέρχεται ο Σεβ. Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος, διευθυντής του Γραφείου Εκπροσώπησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα.
Επιπλέον, φέρεται να υπέβαλε υπόμνημα προς τον Υπουργό Παιδείας, τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, με το οποίο ζητά να ελεγχθεί εάν Μητροπολίτης που διακονεί σε Μητρόπολη επιτρέπεται κατά τον νόμο να είναι ταυτόχρονα και Καθηγητής πλήρους απασχόλησης σε Πανεπιστήμιο με έδρα σε άλλο νομό. Ο θιγόμενος από το υπόμνημα Μητροπολίτης παρέλαβε, σύμφωνα με πληροφορίες, το σχετικό έγγραφο από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και το έθεσε, κατά τις ίδιες πηγές, σε γνώση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Είναι μάλιστα γνωστή η αντιπαράθεση του θιγόμενου Μητροπολίτη με τον Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κατά τις εργασίες της τελευταίας Ιεραρχίας και πάλι με επίκεντρο τις δημόσιες απόψεις και χαρακτηρισμούς του τελευταίου για τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Περαιτέρω, ο δυναμικός Μητροπολίτης φέρεται να προσέφυγε κατά της Ιεράς Συνόδου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και να ζητά την ακύρωση της συγκρότησης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της τρέχουσας περιόδου, στην οποία και μετέχει, με το επιχείρημα ότι η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του 1928 παραβιάζεται. Και αυτό, διότι η Πράξη του 1928 κάνοντας λόγο για ίση εκπροσώπηση Μητροπόλεων «Νέων Χωρών» και Παλαιάς Ελλάδος στα Συνοδικά όργανα επιβάλλει κανονικά να υπάρχει ίσος αριθμός Μητροπόλεων σε «Νέες Χώρες» και Παλαιά Ελλάδα, ενώ τώρα, λόγω του μικρότερου αριθμού Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών», οι Μητροπολίτες τους καλούνται στα συνοδικά καθήκοντα συχνότερα από τους Μητροπολίτες της παλαιάς Ελλάδας και συνεπώς, φέρεται να υποστηρίζει, θα έπρεπε οι Μητροπολίτες και των δύο περιφερειών να καλούνται ως μέλη της Δ.Ι.Σ. από ενιαίο κατάλογο. Κατά συνέπεια φαίνεται να επιδιώκεται μάλλον η κατάργηση των δύο καταλόγων Μητροπόλεων, αυτού των επαρχιών της Παλαιάς Ελλάδος και εκείνου των εν Ελλάδι επαρχιών του Οικουμενικού Θρόνου, των λεγομένων «Νέων Χωρών», από τους οποίους προέρχονται οι Ιεράρχες που συγκροτούν της ΔΙΣ και την ΙΣΙ.
Τέλος, κατά τις εργασίες της τελευταίας Δ.Ι.Σ., πληροφορίες από το συνοδικό μέγαρο αναφέρουν ότι ζήτησε επανεξέταση της αναγκαιότητας διατήρησης του Γραφείου Εκπροσώπησης της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Βρυξέλλες, ζήτημα που, εάν καταλήξει σε κατάργηση του εν λόγω Γραφείου, δεν αποκλείεται να δώσει αφορμή για το άνοιγμα συζήτησης σχετικά με την παραμονή του αντίστοιχου Γραφείου του Πατριαρχείου στην Αθήνα.
Οι πιο υποψιασμένοι για τις διορθόδοξες σχέσεις Ιεράρχες αντιμετωπίζουν με προβληματισμό τις κινήσεις αυτές του Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου, ο οποίος μάλιστα κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο έχει οριστεί και Συνοδικός σύνδεσμος στην Συνοδική Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων. Αναρωτιούνται εάν αντιλαμβάνεται ότι με τις κινήσεις του και την επιστολογραφία του (π.χ. αποκάλεσε πρόσφατα τον Οικουμενικό Πατριάρχη «Ερντογάν Νο 2») στο εσωτερικό της χώρας ενδέχεται να συγκροτήσει μια επιχειρηματολογία σε βάρος των κανονικών δικαιοδοσιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου κινδυνεύοντας να χρησιμοποιηθεί ως «άλλοθι» π.χ. από την τουρκική κυβέρνηση ή άλλες ορθόδοξες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες, που βλέπουν με «αναθεωρητικές» διαθέσεις τον οικουμενικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι η πρόσφατη επιστολή του προς την Ιερά Σύνοδο, αναφορικά με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, η οποία απεστάλη στο Φανάρι επεστράφη, κατά πληροφορίες, από την Κωνσταντινούπολη ως απαράδεκτη!
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος φαίνεται ότι δεν υποτιμά τα παραπάνω περιστατικά τα οποία, σύμφωνα με συνομιλητές του, θεωρεί ότι εντάσσονται απλώς στο προσωπικό πεδίο απόψεων ενός Συνοδικού Συνέδρου. Γνωρίζει, υποστηρίζουν πρόσωπα του Αρχιεπισκοπικού περιβάλλοντος, ότι οι μικρές αυτές θρυαλλίδες δεν προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση, ώστε π.χ. να δώσουν ένα πιο ζωντανό και ενδιαφέρον περιεχόμενο στις συνεδριάσεις μέσα στο Συνοδικό Μέγαρο. Αντίθετα, ο Αρχιεπίσκοπος διαβλέπει, προσθέτουν τα ίδια πρόσωπα, ότι ενδέχεται προοδευτικά να εκνευρίσουν και τελικά να παρασύρουν την πληττόμενη από τις κινήσεις αυτές Εκκλησία σε οποιαδήποτε αντίδραση, ώστε να πυροδοτηθεί μία αλυσιδωτή και ανεξέλεγκτη ένταση, η οποία όμως θα υποχρεώσει τον ίδιο να αναλάβει πλέον δράση ως Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου.
