14 Ιουλίου 1974.Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, του εκ Ναξίας και η Εκκλησία της Ελλάδος, ευρίσκεται στη φάση της ανασυγκρότησης και της ανανέωσης της Ιεραρχίας, υπό το νέο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ.

Ο νέος Αρχιεπίςκοπος στην μετά τον Ιερώνυμο Α ´ εποχή, θέλει να ελέγξει απολύτως την Ιεραρχία, εκλέγονται μέους Μητροπολίτες ή μεταθέτοντας φίλα προσκείμενους Ιεράρχες σε καλύτερες Μητροπόλεις.
Ο τότε Γραμματέας της Συνόδου Αρχιμ. Χριστόδουλος Παρασκευαίδης εργάζεται νύχτα και ημέρα για να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις του και να καθαρογράφει τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Ιεραρχίας που συνεδρίαζε τότε πρωί και βράδυ, προκειμένου να εξαντλεί όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης που υπήρχαν σε εκκρεμότητα.

Ο Χριστόδουλος μπορεί να είχε εξελιχθεί σε δεξιό βραχίονα του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και των ισχυρών της τότε Ιεραρχίας( των Κορινθίας Παντελεήμονος, Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Β´, Κίτρους Βαρνάβα και Κοζάνης Διονυσίου) αλλά φρόντιζε να ειναι διακριτικός και αποτελεσματικός και προπαντός να μήν προκαλεί.

Το παρακάτω περιστατικό , που αποτελεί το προοίμιο της μεγάλης εξέλιξής του,το έχω ακούσει να μου το διηγείται τόσο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος , όσο και ο λίαν προσφιλής μου Γέρων Μητροπολίτης Κορίνθου Παντελεήμων,με τη γνωστή βροντερή φωνή του και το γλυκό αφηγηματικό ύφος που διέθεσε!Και σας διαβεβαιώνω ότι δεν διέφεραν καθόλου οι αφηγήσεις τους, ως προς τα γεγονότα, μόνον ως προς το ύφος του αφηγητή.

Ήταν ένα θερμό βράδυ,περί τα τέλη Ιουνίου του 1974. Έχει παραμείνει μέχρι αργά στη Σύνοδο, ο τότε Γραμματεύς Αρχιμ. Χριστόδουλος, για να δακτυλογραφήσει κάποια έγγραφα που έπρεπε να είναι έτοιμα το πρωί για την Ιεραρχία, όταν εμφανίζεται φουριόζος, ο παντοδύναμος τότε Μητροπολίτης Κορινθίας Παντελεήμων, για να πάρει έναν φάκελο που είχε ξεχάσει από το πρωί.
Τον ακολουθούσε ο θυρωρός, ο οποίος τον είχε ενημερώσει οτι εξακολουθεί να ευρίσκεται ακόμη πάνω στα γραφεία ο πατήρ Χριστόδουλος.
Μόλις βλέπει ο Κορινθίας τον Χριστόδουλο απορροφημένο να γράφει στην γραφομηχανή πηγαίνει από πάνω του και του λέγει-:
— Χριστοδουλάκι καλό μου παιδί, εδώ είσαι ακόμη;
Ο Χριστόδουλος με την βροντώδη φωνή του Κορίνθου τρόμαξε! Κάθε φορά που μας το διηγείτο γελούσε!
— Ευλογείτε Σεβασμιώτατε.. Με τρομάξατε… Ναι είμαι ακόμη εδώ κι εργάζομαι γιατί πρέπει να τελειώσω απόψε για να είμαστε έτοιμοι το πρωί για τις εκλογές.
— Θέλω να σου πώ Χριστοδουλάκι οτι είμαστε όλοι οι Ιεράρχες ευχαριστημένοι από την εργασία σου και την προσφορά σου στο έργο της Ιεραρχίας . Και μη βλέπεις τώρα να φεύγουν προαγόμενοι όλοι οι άλλοι από το πουθενά κι εσύ που εργάζεσαι νυχθημερόν μένεις καθηλωμένος εδώ!Θα έλθει κι η δική σου η σειρά!
— Προς Θεού Δεσπότη μου εγώ τη δουλειά μου κάνω και σας πληροφορώ οτι είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτό που κάνω!
— Ξέρω ότι απολαμβάνεις τη δουλειά σου! Όλοι οι Αρχιερείς το έχουμε επισημάνει αυτό! Και ο Αρχιεπίσκοπος σου έχει μεγάλη εμπιστοσύνη γιατί ξέρεις γράμματα λέει… Γιαυτό σου λέγω μην ανησυχείς γιατί στις επόμενες εκλογές θα είσαι κι εσύ μέσα.. Σου το λέγω για να αρχίσεις να ετοιμάζεσαι!
— Μα δεν ανησυχώ εξάλλου εγώ είμαι ακόμη νέος! Τον Γέροντά μου σας παρακαλώ, τον πατέρα Καλλινικο, να προωθήσετε! Εγώ έχω καιρό, είμαι νέος..

— Τι θα πεί νέος; Κι εγώ στην ηλικία σου έγινα Επίσκοπος.Και αυτό ειναι το ορθόν, για να έχει όρεξη ο Μητροπολίτης να εργάζεται… Για τον Γέροντά σου μίλησε στον Αρχιεπίςκοπο και θα μιλήσω κι εγώ! Δεν έχει όμως βρε καλό μου παιδί πολλές συμπάθειεςΠρος το παρόν θα γίνεις εσύ κι αυτό δεν αλλάζει!
Η Ιεραρχία είχε ήδη εκλέξει μέχρι τότε (25-5-1974)τους νέους Μητροπολίτες Σισανίου Αντώνιο, Φιλιππων Προκόπιο, Μεσογαίας Αγαθόνικο, Λαρίσης Σεραφείμ(Ορφανό) και ( 26-5-1974), Καισαριανής Γεώργιο, Νέας Κρήνης Προκόπιο, Νεαπόλεως Διονύσιο, και (27-5-1974) Μεγάρων Βαρθολομαίο και Ζιχνών Σπυρίδωνα και (30-5-1974) Μαρωνείσς Δαμασκηνό. Επίσης είχε μεταθέσει σημαντικό αριθμό Ιεραρχών από μικρότερες Μητροπόλεις σε μεγαλύτερες όπως ο Σάμου Παντελεήμων Χρυσοφάκης μετετέθη στην Θεσνίκη , ο Φιλίππων Αλέξανδρος μετετέθη στη νέα Μητρόπολη Περιστερίου, ο Καστορίας Δωρόθεος στην Μητρόπολη Αττικής, ο Ζιχνώμ Νικόδημος στην Μητρόπολη Πατρών, και ο Μαρωνείας Τιμόθεος στη νέα Μητρόπολη Νέας Ιωνίας. Τότε δεν ίσχυαν οι περιορισμοί της πράξης του 1928. Αντιθέτως τόσο οι μεταθέσεις όσο και οι κατατμήσεις Μητροπόλεων για την δημιουργία νέων Μητροπολιτικών περιφερειών και μονάδων γίνονταν τότε με την ευλογία του Φαναρίου! Το είχε αναλάβει προσωπικά τότε ο Γέρων Κορινθίας και τακτοποιούσε κάθε καχυποψία που εδημιουργείτο στο Φανάρι με το να ταξιδεύει συχνά εκεί κσι να δίνει εξηγήσεις για να τους καθησυχάζει!

Ωστόσο αυτό που είχε πεί ο Κορίνθου Παντελεήμων στον τότε Γραμματέα της Συνόδου Χριστόδουλο, δεν άλλαξε!
Λίγες ημέρες αργότερα, ένα απόγευμα Κυριακής, κι ενώ ο Χριστόδουλος ευρίσκεται στην Μονή της Χρυσοπηγής, στο Καπανδρίτι και χτίζει με τους άλλους πατέρες και μερικούς περιοίκους έναν τοίχο της Μονής,τηλεφωνεί ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ και του ζητά να μεταβεί στο εξοχικό του σπίτι στον Μαραθώνα, όπου διέμενε τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο Χριστόδουλος ντύνεται και φεύγει φουλαριστός!
Ο Αρχιεπίσκοπος μόλις τον αντικρίζει τον καλωσορίζει με το γνωστό απλό ύφος του:
— Τι κάνεις βρε παιδί,αεροπλάνο πήρες και ήλθες τόσο γρήγορα;
— Δεν ήθελα να σας κάνω να με περιμένετε και νόμισα οτι κάτι σημαντικό θέλετε και γιαυτό έχω φέρει μαζί μου και την γραφομηχανή !
— Βρε τι αητός είσαι εσύ.. Τί θα γίνω γω τώρα που θα σε χάσω ;

— Μα γιατί να με χάσετε Μακαριώτατε; Σκέφτεστε να με διώξετε από τη Σύνοδο;

–Καλά το λες! Θα σε διώξω.. Αλλά για το καλό σου ! Άκουσε Χριστόδουλε κι εγώ κι όλοι οι Ιεράρχες είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη δουλειά σου! Χωρίς εσένα δεν θα είχαν γίνει όλα τόσο καλά! Μάλιστα πολλες φορές μας προστάτευσες κιόλας από λάθη με τις νομικές γνώσεις που διαθέτεις!
Γιαυτό σήμερα που ήταν εδώ κάποιοι Αρχιερείς με εξουσιοδότησαν να σου πω οτι στις εκλογές που θα γίνουν αυτή την εβδομάδα θα εκλεγείς κι εσύ Μητροπολίτης!

Ο Χριστόδουλος επί τω ακούσματι των τελευταίων φράσεων του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ ξέσπασε σε λυγμούς, ασπαζόμενος το χέρι του Αρχιεπισκόπου και σωριάσθηκε κάτω!

— Σήκω πάνω βρε παιδί ! Το ΑΞΙΖΕΙΣ! Εχεις εργασθεί και έχεις προσφέρει πολλά στην Εκκλησία! Και θέλω να πας στην Πατρίδα μου στην Καρδίτσα εκτός και αν θέλεις θάλασσα, οπότε θα πας στο Βόλο! Εσύ θα διαλέξεις και θα μου πείς;

— Μακαριώτατε σας ευχαριστώ για την τιμή! Τί να πώ εγώ;
— Ε διάλεξε όπου θέλεις εσύ…
— Ε να πάω Δημητριάδος που έχει και θάλασσα !
— Χαλάλι σου ωρέ να πας εκεί και στέλνουμε στην Καρδίτσα τον Κλεόπα( Θωμοπουλο) που είναι σειρά μου και έχει μείνει ο φουκαριάρης ακόμη Αρχιμανδρίτης;

— Σας ευχαριστώ Μακαριώτατε! Θέλω όμως να σας θερμοπαρακαλέσω να κάνετε και τον Γέροντά μου, τον πατέρα Καλλίνικο!

— Οι Αρχιερείς τώρα θέλουν να εκλεγείς εσύ. Αργότερα βλέπουμε και για τον Καλλίνικο!

— Μακαριώτατε σας παρακαλώ!!! Οταν το πείτε εσείς οι άλλοι Αρχιερείς θα σας ακολουθήσουν και δεν θα σας χαλάσουν το χατίρι!

Πες., πες ο Χριστόδουλος κατάφερε τον Σεραφείμ να του πει οκ για τον Καλλινικο αλλά για την Μητρόπολη Καστοριάς,που είχαν διαφωνία για το πρόσωπο που προόριζαν τότε; Αλλά ο Χριστόδουλος που ήξερε τα χούγια του Γέροντά του, είπε στον Σεραφείμ οτι δεν θα θέλει στην Καστοριά γιατί θα έχει δυνατό κρύο και δεν θα το αντέξει γιατί είναι φιλάσθενος!

— Μήπως να τον πάτε στην Χαλκίδα; Τολμά να προτείνει ο Χριστόδουλος!

— Εκεί θέλει ο Νέας Ιωνίας(Τιμόθεος ·Ματθαιάκης) να πάμε τον Αρχιμ.Χρισόστομο Βέργη.Ας τρέξουν και οι δύο και όποιος βγεί!

— Στο γραφείο Τί θα κάνουμε τώρα που θα φύγεις εσύ; Εχεις να μου προτείνεις κάποιον ικανό σαν και σένα;

— Εχω Μακαριώτατε και θα τα πάτε πολύ καλά μαζί του! Πρόκειται για τον Αρχιμ. Αμβρόσιο Λενή( νύν Μητροπολίτη Καλαβρύτων). Και τα πήγαν εξαιρετικά καλά, δεδομένου οτι ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ αργότερα εξομολογείτο ότι θεωρούσε τους Μητροπολίτες Ιωαννίνων Θεόκλητο και Καλαβρύτων Αμβρόσιο ,τους πλέον επιστήθιους Ιεράρχες!

Στις αρχιερατικές εκλογές που έγιναν δύο μέρες μετά τη συνάντηση Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και Γραμματέως Χριστοδούλου, εξελέγη παμψηφεί Δημητριάδος και Αλμυρού ο Χριστόδουλος. Ο Καλλινικος δεν εξελέγη Χαλκίδος. για μία μικρή διαφορά ,έναντι του εκλεγέντος Χρυσοστόμου Βέργη.

Η χειροτονία του Χριστοδούλου ορίσθηκε για την Κυριακή 14 Ιουλίου και προεξήρχε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Την ίδια μέρα χειροτονούνται και οι Αλεξανδρουπόλεως( νύν Θεσνίκης) Ανθιμος,Χαλκίδος Χρυσόστομος(Βέργης), και την επομένη 15 Ιουλίου 1974, χειροτονούνται οι Θεσσαλιώτιδος Κλεόπας, Κιλκισίου( μετέπειτα Παροναξίας) Αμβρόσιος, Διδυμοτείχου( μετέπειτα Νέας Σμύρνης ) Αγαθάγγελος και Σάμου Παντελεήμων( Μπαρδάκος). Τέλος στις 17 Ιουλίου 1974, χειροτονήθηκε ο Μητροπολίτης Παραμυθίας Τίτος.

Η Εκκλησία της Παναγίας(η λεγόμενη Παναγίτσα) στο Παλαιό Φάληρο, που έχει υπαχθεί πλέον στην μόλις δημιουργθείσα Μητρόπολη Νέας Σμύρνης, φοράει τα γιορτινά της. Ειναι μία ξεχωριστή ημέρα! Εορτάζεται η μνήμη ενός μεγάλου Αγίου της Εκκλησίας, του Αγίου Νικοδήμου και παράλληλα χειροτονείται ο Ιεραρατ. Προϊστάμενος του ναού και Γραμματέας της Συνόδου Αρχιμ. Χριστόδουλος Παρασκευαίδης, σε Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού. Η χειροτονία τελείται από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ και τους Μητροπολίτες Κίτρους Βαρνάβα, Μεσσηνίας Χρυσόστομο Β ´ αλλά και τους νεοεκλεγέντες Νέας Σμύρνης Χρυσόστομο, Νεαπόλεως Διονύσιο, Σισανίου Αντώνιο κ. ά.
Ήδη έχουν εκλεγεί 10 νέοι Μητροπολίτες και έχουν μετατεθεί άλλοι τόσοι, σε ισάριθμες αρτισύστατες Μητροπόλεις της Εκκλησίας μας που προέκυψαν από τον μεγαλύτερο ανασχηματισμό που έχει συμβεί ποτέ στην Εκκλησία της Ελλάδος από συστάσεώς της αλλά κσι δια μεταθέσεως από μικρότερες σε μεγαλύτερες Μητροπόλεις
Τα ηνία της διοίκησης κρατάει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ,έχοντας ως δεξιό του βραχίονα και Αρχιτέκτονα αυτής της μεγάλης αλλαγής στην Εκκλησία της Ελλάδος, τον αείμνηστο ,σπουδαίο και ρηξικέλευθο Μητροπολίτη Κορινθίας Παντελεήμονα ( Καρανικόλα).

Τον Χριστόδουλο κέλευσαν στην πρώτη φάση της χειροτονίας οι πατέρες Καλλίνικος( μετέπειτα Πειραιώς) και Μάξιμος( μετέπειτα Σερρών) , μοιραία πρόσωπα και τα δύο καθ´όλη την διαδρομή του Χριστόδουλου!Παρών επίσης ως διάκονος και ο νύν Μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος.
Ο ναός της Παναγίας ( Παναγίτσα) στο Φάληρο είναι κατάμεστος.Επαναλήφθηκε η ίδια κοσμοπλημμύρα ,όπως όταν επέστρεψε από τις Σευχέλλες ο εξόριστος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ ´. Και το σύνδρομο αυτό της κοςμοπλημμύρας ακολούθησε τον Χριστόδουλο σε όλη του τη διακονία: όπου πήγαινε να δημιουργείται το αδιαχώρητο!
Η προσωπικότητα του νέου και νεότατου σε ηλικία, Μητροπολίτη Δημητριάδος (είχε μπεί μόλις στο 35 έτος της ηλικίας του) εδέσποζε έναντι των άλλων Μητροπολιτών που είχαν εκλεγεί τότε, αλλά και αυτών που τον χειροτονούσαν!Το ” ΑΞΙΟΣ”, που επαναλαμβανόταν κατά την χειροτονία ήταν με τόση βαρύτητα και τόση πειστικότητα από ανθρώπους που τον γνώριζαν και από πιστούς που είχαν καταφθάσει από πολλούς άλλους δήμους της Αττικής αλλά και από την Καλαμπάκα και τον Βόλο,από αγάπη προς τον νέο και πολυτάλαντο νέο Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλο.
Παρόντες στην χειροτονία και οι δύο γονείς του: ο αείμνηστος πατέρας του Κωνσταντίνος και η Αγία, όντως , μητέρα του Βασιλική αλλά και ο κατά 13 χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του Γιάννης.
Η χαρμολύπη ήταν ολοφάνερη στα πρόσωπα όσων τον γνώριζαν, γιαυτό και άκουγες ” εμείς τον χάσαμε τώρα..”.

Μία νότα παρηγοριάς ήταν ο φωτογράφος με τις φωτογραφίες του Χριστόδουλου από την χειροτονία του και οι πωλήσεις συνεχίστηκαν για μερικές Κυριακές.
Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο κεφάλαιο της Αρχιερατικής ζωής ενός μεγάλου Ιεράρχη της Εκκλησίας μας, που σημάδεψε τη ζωή μας κσι με τάλαντά του μας μάγεψε, ώστε ακόμη και σήμερα, επτά σχεδόν χρόνια από την κοίμησή Του να τον αποζητούμε!