Ίσως για πολλά χρόνια της ζωής του να περπατούσε και κανείς να μην τον γνώριζε. Ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που ζούσε απομονωμένα στον πύργο του, έκανε μετά το θάνατό του μια ολόκληρη πόλη -και όχι μόνο- να κουβεντιάζει το όνομά του.
Ο λόγος, η περιουσία – μαμούθ που είχε καταφέρει να δημιουργήσει και η απόφασή του να την δωρίσει στην τοπική εκκλησία του Ρεθύμνου. Έτσι μέσα σε λίγες ώρες, όταν έγινε γνωστή η ύπαρξη μιας διαθήκης, με την οποία η εκκλησία θα λάμβανε περισσότερα από 5,9 εκατομμύρια ευρώ και αρκετά ακίνητα, όλοι έψαχναν να βρουν το όνομα του κληροδότη.
Αυτός ήταν ο μοναχικός επιχειρηματίας Γιώργος Τσικόγιας. Ένας άνθρωπος που, αν και πολύ επιτυχημένος στη δουλειά του, λίγοι γνώριζαν λεπτομέρειες για τη ζωή του, καθώς ζούσε για πολλά χρόνια απομονωμένος, λίγο έξω από την πόλη του Ρεθύμνου, στον πύργο που είχε φτιάξει. Ο Τσικόγιας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου δυο μήνες, σε ηλικία 96 ετών, είχε έρθει στην Κρήτη με τους γονείς του, πρόσφυγας το 1922 από τη Μικρά Ασία. Τα πρώτα χρόνια έζησε δύσκολα, αλλά σύντομα η οικογένειά του άρχισε να δημιουργεί μια μεγάλη περιουσία. Ο πατέρας του κατασκεύαζε πέταλα για άλογα, ενώ η μητέρα του όπως και όλες οι γυναίκες της εποχής, δεν εργαζόταν. Σε μικρή ηλικία έχασε τον αδερφό του, έτσι για πολλά χρόνια είχε δίπλα του μόνο τους γονείς του. Επέλεξε να μην παντρευτεί και να μην δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. Αποφάσισε να αφοσιωθεί στη δουλεία του. Έτσι τη δεκαετία του 1970 ανοίγει το πρώτο κατάστημα με ηλεκτρικά είδη στην πόλη του Ρεθύμνου. Όλοι όσοι τον θυμούνται κάνουν λόγο για ένα εργατικό και σωστό επιχειρηματία, που όμως δεν σπαταλούσε καθόλου χρήματα για προσωπική του ευχαρίστηση. Ζούσε λιτά, χωρίς παρέες, η μοναδική ασχολία του ήταν η δουλεία του και κάποιες φορές η μπάλα. Παλιοί Ρεθυμνιώτες, θυμούνται ότι ήταν πολύ καλός τερματοφύλακας. Όσα χρήματα έβγαζε τα επένδυε είτε σε ακίνητα είτε σε νέες δουλειές. Αργότερα ασχολήθηκε και με τα ποτά, διατηρώντας μια κάβα, θυμάται η κ. Ανδρονίκη Καρνιωτάκη, παλιά Ρεθυμνιώτισσα. Έτσι, σιγά – σιγά και με μια πολύ συντηρητική ζωή δημιούργησε μια περιουσία εκατομμυρίων.
Το σύνολό της, φαίνεται να ξεπερνά τα 8 εκατομμύρια ευρώ, καθώς εκτός από τα 5,9 εκατομμύρια που βρέθηκαν σε λογαριασμούς, καθώς και τέσσερα ακίνητα, τρία καταστήματα στην πόλη και ένα οικόπεδο, γίνεται έρευνα από το νομικό σύμβουλο της Μητρόπολης Ρεθύμνου, Νίκο Κοτζαμπασάκη, για μετοχές και άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Τσικόγιας ζούσε τελείως απομονωμένος στο σπίτι του και μοναδική του παρέα ήταν η εκκλησία, στην οποία είχε στραφεί. Μη έχοντας άλλον άνθρωπο στον κόσμο, παρά μόνο μακρινούς συγγενείς, με τους οποίους δεν διατηρούσε ιδιαίτερες σχέσεις, είχε έρθει σε επαφή με την Μητρόπολη Ρεθύμνου, ζητώντας, να αναλάβουν να τον φροντίζουν όταν εκείνος δεν θα μπορούσε. Έτσι και έγινε! H εκκλησία ήταν δίπλα του και τον ανέλαβε έως την τελευταία στιγμή της ζωής του.
Και μπορεί οι επαφές που είχε κάνει με την εκκλησία να ήταν αρκετές, ωστόσο, κανένας δεν γνώριζε το ύψος της περιουσίας που είχε. Έτσι, όταν άνοιξε η διαθήκη, έμειναν όλοι έκπληκτοι.
«Γνωρίζαμε ότι είχε κάποια ακίνητα, αλλά δεν ξέραμε το ύψος των καταθέσεων», λέει στο Πρώτο Θέμα ο Μητροπολίτης Ρεθύμνου κ.κ. Ευγένιος.
Οι επαφές που είχε με την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας ήταν συχνές, καθώς προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βοηθήσει στο έργο της. Αδυναμία του ήταν τα παιδιά, καθώς είχε περάσει και ο ίδιος δύσκολα παιδικά χρόνια και δεν ήθελε να περάσουν τα ίδια και άλλα παιδιά. Έτσι είχε ζητήσει να κατασκευαστεί με δική του δαπάνη Παιδικό χωριό SOS στην πόλη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε δείξει και για τις κακοποιημένες γυναίκες, καθώς είχε εκφράσει την επιθυμία για τη δημιουργία μιας Δομής στην πόλη που θα τις προστάτευε.
«Ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλες ευαισθησίες», μας λέει ο Μητροπολίτης, ο οποίος είχε συχνή επαφή μαζί του τα τελευταία χρόνια.
Ο ίδιος είχε εξομολογηθεί στο Σεβασμιότατο ότι τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει, ήταν από τους συντοπίτες του και σε αυτούς είχε την επιθυμία να επιστραφούν.
Στις δύο λιτές και χειρόγραφες διαθήκες του, ο Τσικόγιας δεν αναφέρει συγκεκριμένο όρο για την διάθεση των καταθέσεων του, όμως ο ίδιος είχε εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία του να συνδράμει οικονομικά στην ανακατασκευή κτηρίου για την στέγαση του φιλανθρωπικού και κοινωνικού έργου της εκκλησίας προς τους πολίτες του Ρεθύμνου. Ο ίδιος είχε χρηματοδοτήσει τη μελέτη ανακατασκευής και είχε πληρώσει για την έκδοση της απαιτούμενης άδειας από την Πολεοδομία, εγκρίσεις και έγγραφα τα οποία εδώ και καιρό βρίσκονται στην διάθεση της Μητρόπολης. Όπως αποκάλυψε ο επίσκοπος του Ρεθύμνου, κ.κ. Ευγένιος, είχε έρθει σε συμφωνία και με τεχνική εταιρεία του Ρεθύμνου ήδη από τον Μάρτιο του 2013, προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες στο κτήριο.
Στην δεύτερη διαθήκη του το 2012, επαναλαμβάνει την επιθυμία του με δύο προσθήκες. Συγκεκριμένα, τονίζει ότι θέλει να δίδονται τα ενοίκια των τριών καταστημάτων στα τρία συσσίτια της μητρόπολης και ζητά να παραμείνουν οι ενοικιαστές στα καταστήματα για όσο το επιθυμούν. Επιπλέον, στη δεύτερη διαθήκη προβλέπει την διάθεση ενός μικρού μέρους της περιουσίας του και σε έναν ιδιώτη.
