Μια μοναδική μέρα για τα άτομα με αναπηρίες του συλλόγου Βησθεδά ήταν η Κυριακή όταν γι’ άλλη μια φορά βρέθηκε κοντά τους ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος που όπως είναι γνωστό στηρίζει τα άτομα αυτά, όχι μόνο με την παρουσία του αλλά και με την έμπρακτη προσφορά του.
Ο σύλλογος Βησθεδά που ασχολείται ειδικά με τα άτομα αυτά διοργάνωσε εκδήλωση, κατά την διάρκεια της οποίας ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και μίλησε για την ψυχική δύναμη αυτών των ατόμων που πολλές φορές είναι πιο δυνατή από αυτήν του υπόλοιπου κόσμου.
Στον εκκλησιασμό, στον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου που προηγήθηκε της εκδήλωσης αυτής, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, κοινώνησε τα άτομα με αναπηρία κατεβαίνοντας από τον Άμβωνα και βρέθηκε ανάμεσα τους.
Στην ομιλία του τόνισε την σημασία της άσκησης του σώματος και μίλησε για την ενδυνάμωση της ψυχής με την βοήθεια της Θείας Χάρης, δίνοντας έτσι κουράγιο στις οικογένειες των αναπήρων και στους ίδιους για την δοκιμασία που βιώνουν.
Ανέφερε μάλιστα παραδείγματα Αγίων που δοκιμάστηκαν με μεγάλα προβλήματα υγείας όπως αυτό του Αγίου Παΐσιου που ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του ενώ ζούσε με μισό νεφρό αλλά επιβίωνε με την χάρη του Θεού.
Τα πρόσωπα των ατόμων με αναπηρίες έλαμπαν από χαρά και ικανοποίηση που ο Επίσκοπος της περιοχής όπως κάθε χρόνο αφιέρωσε και πάλι αυτήν την ημέρα στους ίδιους.
«Είναι σημαντική η μέρα που βρίσκεται ανάμεσά μας ο Σεβασμιότατος διότι μας δηλώνει έτσι την συμπαράστασή του και την αγάπη του», τόνισε ο πρόεδρος του συλλόγου Βησθεδά κ. Χούπας Ιωάννης.
Η εκκλησία πάντα βρίσκεται δίπλα στον πονεμένο άνθρωπο, τον άνθρωπο που δοκιμάζεται ειδικά αυτές τις μέρες της κρίσης.
Άνθρωποι με ιδιαιτερότητες, με αναπηρίες σταματούν να ζουν στο περιθώριο όταν τους προσφέρουν αγάπη κάτι το οποίο κάνει η εκκλησία σε μεγάλο βαθμό κρατώντας ζωντανές ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες χωρίς να τις περιθωριοποιούμε.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν και ομάδες νέων που με τα τραγούδια τους κράτησαν συντροφιά στα άτομα με αναπηρίες.
Τα άτομα αυτά που έχουν ανάγκη όλους μας, ζουν σε ίδρυμα στην Κυψέλη ενώ κάποια από αυτά παραμένουν με τις οικογένειές τους οι οποίες και αυτές δοκιμάζονται από την κρίση κι επιβιώνουν από την πρωτοβουλία και την συνδρομή αυτού του συλλόγου.