Εν όψει της επερχόμενης μεγάλης εορτής της Σταυροπροσκυνήσεως, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 13 του μηνός Μαρτίου τ.μ., η υποδοχή του Τιμίου Σταυρού της παλαιάς Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης, εις τον πάνσεπτον και περικαλέστατον Ιερό Ναό των Αγίων θεοστέπτων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης Ασσήρου.
Το πανίερο αυτό Σύμβολο της Ορθοδόξου Πίστεως, υποδέχτηκαν με αισθήματα κατάνυξης και ευλάβειας έμπροσθεν του Ιερού Ναού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρεσθένης κ.κ. Θεόκλητος, περιστοιχιζόμενοι από Ιερείς, τους Τοπικούς Άρχοντες και τον ευσεβή λαό.
Ακολούθησε η επίσημος Δοξολογία στο τέλος της οποίας αντίλαξαν προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις κατά την διάρκεια των οποίων ο Σεβασμίωτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ιωάννης καλωσόρισε στην επαρχία μας τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο.
Εν συνεχεία τελέσθηκε η Ακολουθία της Γ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βρεσθένης κ.κ. Θεόκλητου, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης μετέβει εις τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαγκαδά όπου και χοροστάτησε στην εκεί Ακολουθία των Χαιρετισμών.
Κατά την διάρκεια του κηρύγματος του ο μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος μεταξύ των άλλων ανέλυσε την φράση ”χαίρε κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις” τόνισε ότι ο άνθρωπος πριν τον ερχομό Του Κυρίου μας ήταν ”χαμένος” μέσα στην αμαρτία και καταπιεσμένος από τους δυνάστες των καιρών χωρίς ελπίδα σωτηρίας.
Το ανθρώπινο πρόσωπο δεν είχε καμία αξία και οι θεοί των ειδώλων δεν του προσέφεραν ούτε ελπίδα ούτε σωτηρία, αλλά δεν έδιδαν και διεξόδους στην ζωή του. Ο Κύριος μας με τον ερχομό Του στη γη, γίνεται οδηγός εκείνων που τον πιστεύουν, που τον ακολουθούν, χαρίζει προοπτική, απαλλαγή από τις ενοχές, αισιοδοξία, αιώνια ζωή μιας και ίδιος είναι η ζωή, η οδός και η αλήθεια, νικά την φθορά και χαρίζει αφθαρσία, νικά τον θάνατο και χαρίζει ζωή.
Όλα αυτά ως πηγή έχουν την Παναγία η οποία τον κυοφόρησε στα πανάγια σπλάχνα της. Και σήμερα αναζητούμε έναν οδηγό, αναζητούμε μιαν ελπίδα, μια διέξοδο στα αδιέξοδα, για να μπορέσει και πάλι να ανθίσει το χαμόγελο στα χείλη μας και αυτός δεν είναι άλλος παρά μόνον ο Κύριος, εάν μετανοήσουμε όλοι μας, πρώτα εμείς οι πνευματικοί σας πατέρες και ύστερα ο λαός και ζήσουμε με τις αρχές του Ευαγγελίου, την παράδοση μας, τις πανανθρώπινες αξίες με βάση την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας.
Κατέληξε δε με την προτροπή στο πυκνό ακροατήριο να μη χάνουν την αισιοδοξία τους και την ελπίδα τους, λέγοντας χαρακτηριστικά, ”κι αν όλα μας τα πάρουν κι αν όλα τα χάσουμε, δεν μπορεί κανείς να μας αφαιρέσει την πίστη μας, την παράδοση μας και την ιστορία μας!!!
