Στον Ι. Ναό Αγ. Κωνσταντίνου Πειραιώς, την Δ´ Κυριακή των Νηστειών, έπειτα από πρόκληση του πρϊσταμένου του Ναού Πρωτοπρ. Ιωάννου Παναγιώτου και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας.

Στο κήρυγμά του πήρε αφορμή από την αποστολική περικοπή της ημέρας. “Ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν,” είπε, χαρακτηρίζει ο Απόστολος την ελπίδα.

Ενα καράβι χωρίς άγκυρα κινδυνεύει να συντριβεί στα βράχια της ακτής. Ενας άνθρωπος χωρίς ελπίδα, όταν ξεσπάσουν οι αντιξοότητες της ζωής, δεν έχει που να στηριχθεί.

Βέβαια όπου κι’αν στρέψουμε το βλέμμα γύρω μας ή και μέσα μας ακόμη, όλα μας απογοητεύουν. Όμως η ελπίδα του πιστού δεν είναι μεταίωρη.

Δεν είναι ου – τοπική. Στηρίζεται σ’ένα αμετακίνητο τ ό π ο. Κι αυτός είναι η αγάπη του Θεού, που υπάρχει και πίσω από τις δοκιμασίες της ζωής, όπως ο ήλιος πίσω από τα σύννεφα.

“Ελπίδα τίκτει δώρων Κυρίου πείρα.” Και αυτήν την πείρα την έχει ο πιστός στη ζωή του. Αλλά, συμπληρώνει και ο Μ. Βασίλειος, η ελπίδα είναι η “και την χαράν σύνοικον της ψυχής παρασκευάζουσα.”

Και ο Απ. Παύλος τονίζει “τη ελπίδι χαίροντες” (Ρώμ. Ιβ,´ 12 ). Ο πιστός μοιάζει σαν το αηδόνι, που συνεχίζει να κελαϊδεί,έστω και αν σπάσει το κλαδί,που πατάει.

Γιατί έχει τα φτερά του. Και ο πιστός, και όταν ακόμη σείεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του, δεν βυθίζεται στην απόγνωση.

Γιατί έχει τα φτερά της ελπίδας. Και ”η ελπίς ου καταισχύνει” (Ρώμ. ε, 5), κατέληξε ο Σεβασμιώτατος Κορωνείας.