Ο κ. Α. Σπηλιωτόπουλος δήλωσε ότι θα διενεργήσει τοπικό δημοψήφισμα για το αν θα γίνει το τζαμί στον Ελαιώνα. Δεν είπε, όμως, τι πιστεύει ο ίδιος, μολονότι όποιος θέλει να είναι καπετάνιος πρέπει να έχει το θάρρος να πει πού οδηγεί το καράβι.

Για να μην εξευτελισθεί διεθνώς η χώρα αν γίνει δημοψήφισμα μόνο για το τζαμί στον Ελαιώνα, η μόνη λύση είναι να γίνεται τοπικό δημοψήφισμα για κάθε χώρο προσευχής στη χώρα μας, συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας εκκλησιών. Ετσι, η εγγύηση της θρησκευτικής ελευθερίας, αντί να ανάγεται στο (μη αναθεωρητέο) άρθρο 13 του Συντάγματος και στο Κοινοβούλιο που εκφράζει τη βούληση του ελληνικού λαού συνολικά, θα καταλήξει να εξαρτάται από τοπικά δημοψηφίσματα. Αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία θα αποφασίζει για τα δικαιώματα των μειοψηφιών με μόνο κριτήριο τη βούλησή της.

Ο κ. Α. Σπηλιωτόπουλος, ως βουλευτής της Ν.Δ., έχει ψηφίσει τον νόμο για την κατασκευή του τζαμιού στην Αθήνα και μάλιστα στη συγκεκριμένη τοποθεσία που αυτό θα γίνει. Το 2009 ανέλαβε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Είχε δηλαδή και τη δυνατότητα και την ευθύνη να διατυπώσει τη διαφωνία του και να αλλάξει τον νόμο για το τζαμί. Δεν το έπραξε. Είχε επίσης τη δυνατότητα να παρέμβει στο θέμα των άτυπων χώρων προσευχής των μουσουλμάνων μεταναστών. Δεν το έπραξε. Αφησε τα πράγματα ως είχαν και τα προβλήματα πολλαπλασιάστηκαν.