ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Περίμενα να περάσουν οι εορτές του Αγίου Δωδεκαημέρου για να μοιραστώ μαζί σας ένα βίωμα που έχω να το ζήσω πολλά χρόνια.
Έχω κουραστεί να γράφω και να λέγω οτι  οι παλιοί Αρχιερείς είναι αλλιώς  και όσο  τα χρόνια περνούν και γίνεται μοιραία αλλαγή φρουράς τότε κατανοούμε πλήρως τη διαφορά.
Υπάρχουν ωστόσο κάποιοι Αρχιερείς που ήταν από την πρώτη στιγμή “παλιάς κοπής”. Μπορεί να μη διέθεταν επιστημονικές περγαμηνές, να μην ήταν διαπρύσιοι κήρυκες ή ρήτορες που ξεχώριζαν αλλά διέθεταν την παλιά αρχιερατική στόφα όπως ακριβώς ήταν ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, ο αείμνηστος Κοζάνης Διονύσιος, ο Φθιώτιδος Δαμασκηνός κ.ά.  Ήταν απλοί άνθρωποι με ταπεινή συμπεριφορά και απέραντη αγάπη προς το λαό που εποίμαναν. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και μέχρι σήμερα στα Ιωάννινα θυμούνται ακόμη τον Σεραφείμ, στην Κοζάνη τον Διονύσιο —-παρά το άσχημο τέλος του και την απρεπή συμπεριφορά των συγγενών του– και στη Λαμία τον Δαμασκηνό που οδήγησε με δικά του έξοδα,  χιλιάδες άπορα παιδιά στα ΑΕΙ και τα οποία, ευυπόληπτοι πολίτες πλέον,  τον ευγνωμονούν  μέχρι τώρα.
Οι Ιεράρχες αυτοί χαίρονταν την Αρχιερωσύνη τους και απολάμβαναν την αγάπη του ποιμνίου τους.
Κάτι ανάλογο ζήσαμε  πριν λίγες ημέρες στα ονομαστήρια του Σεβ. Μητροπολίτη Άρτης Ιγνατίου Δ´.
Η εορτή αυτή δεν είχε καμμία σχέση με τις  ονομαστικές εορτές των Ιεραρχών του λεκανοπεδίου ή των κοντινών Μητροπόλεων και έτσι όπως τις παρακολουθούμε από το διαδίκτυο.
Εδώ το κυρίαρχο στοιχείο ήταν η συμμετοχή του λαού! Τόσο κατά τον εσπερινό, όσο και κατά τη θεία λειτουργία ο ναός ήταν κατάμεστος από λαό όλων των ηλικιών!
Ιδιαίτερη εκτύπωση μας έκανε η συμμετοχή των μαθητών των κατηχητικών σχολείων .
Και ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος ένας απλός άνθρωπος με χιούμορ και άνεση απευθυνότανε προς όλους!
Οι κινήσεις του και η φρασεολογία που χρησιμοποιεί θυμίζει σε πολλά σημεία τον Αρχιεπίσκοπο  Σεραφείμ, ο οποίος υπήρξε προκάτοχός του στην Αρτα. Τον διαδέχθηκε ο ευγενής  ο Ιγνάτιος Γ´( Τσίγκρης ο Μεγαρεύς), για να τον διαδεχθεί στη συνέχεια στα 1988 ο Ιγνάτιος Δ´, ο οποίος έκτοτε διαποιμαίνει την Αρτα με αυταπάρνηση και αφοσίωση, πλαισιωμένος από εξαιρετικούς και αποτελεσματικούς  συνεργάτες, όπως ο Πρωτοσύγκελλός του Αρχιμ. Θεολόγος Ντούβαλης, ο οποίος κατάγεται από την Αρτα, αλλά γαλουχήθηκε πνευματικά στη Νίκαια, ενός αδάμαντος της Εκκλησίας μας, του Μακαριστού Νικαίας Γεωργίου του Παυλίδη.
Μετά την πολυαρχιερατική θεία λειτουργία στην οποία προεξήρχε ο εορτάζων Αρτης Ιγνάτιος και συμμετείχαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Βρεσθένης Θεόκλητος,  Σύρου Δωρόθεος,Ζιχνών Ιερόθεος και Ιλίου Αθηναγόρας, στον προαύλιο χώρο του Αγίου Δημητρίου η Φιλαρμονική του Δήμου Αρταίων ,παρουσία του Δημάρχου Αρταίων Χρήστου Τσιρογιάννη και μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, επαιάνισε διάφορα παραδοσιακά τραγούδια της περιοχής !
Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος συνοδευόμενος από τους άλλους Αρχιερείς, απόλαυσε στο πλατύσκαλο του Αγίου Δημητρίου, την μουσική πανδαισία, ενώ στη συνέχεια δέχθηκε τις ευχές των μελών της Φιλαρμονικής και του λαού που είχε στο μεταξύ συγκεντρωθεί έξω από το ναό, μετά το πέρας της θείας λειτουργίας.  Και ο καλός ποιμενάρχης με το χαμόγελο στα χείλη τους έλεγε :” Ευχαριστώ , ευχαριστώ παιδιά μου! Να με χαίρεστε εσείς αλλά και να σας χαίρομαι κι εγώ…”

Αλλά το αποκορύφωμα ήταν όταν έφτασε στο Επισκοπείο, εκεί όπου ζούσαν όλοι οι προκάτοχοί του.
Ο ίδιος σήμερα  ζεί σε ένα μικρό σπιτάκι, δίπλα στο πρότυπο -εν ακμή  ευρισκόμενο Γηροκομείο “Γεωργίου και Σοφίας Μάτσου” της Μητρόπολης.
Εκεί ακριβώς ζούσε και  ως Ιεροκήρυκας της Μητρόπολης με τον αείμνηστο Αργολίδος Ιάκωβο( Παχή), με τον οποίο συνυπηρετούσαν τότε στην Αρτα, υπό τον κοινό Γέροντά τους αείμνηστο Μητροπολίτη Αρτης Ιγνάτιο Γ´.
Όταν έφτασε ,λοιπόν, στο Επισκοπείο τον περίμενε μια γλυκιά έκπληξη.
Στις σκάλες που οδηγούν στον πάνω όροφο είχαν μαζευτεί γυναίκες κάθε ηλικίας μέχρι και παιδιά ,που απέδωσαν διάφορα παραδοσιακά τραγούδια!
Αν και η συγκίνηση του Μητροπολίτη ήταν εμφανής, η σεμνότητα που τον διακρίνει δεν τον άφησε να το απολαύσει! Αφού ευχαρίστησε για την απρόσμενη έκπληξη όλους τους συμμετέχοντες και τους διοργανωτές, ζήτησε να επιταχύνουν προκειμένου οι φιλοξενούμενοί του  Αρχιερείς να καταφέρουν να πάρουν έναν καφέ ,διότι κάποιοι εξ αυτών θα έφευγαν αμέσως,επειδή είχαν κι άλλες υποχρεώσεις στις επαρχίες των!
Το εόρτιο γεύμα δόθηκε είς τον χώρο της τραπεζαρίας πάνω από το Γηροκομείο. Ακούραστος εργάτης  όλου του εορτασμού αλλά και αυτής της μεγάλης τράπεζας η διευθύντρια του Γηροκομείου κ.Νίκη Λένη.
Παραδοσιακά νηστίσιμα φαγητά για όλους τους συνδαιτημόνες– ήταν παρόντα και τα αδέλφια του  Μητροπολίτη που ζούν στην Άρτα,καθώς και τα ανήψια του– αλλά αυτό που είχε φτάσει στο  ζενίθ, ήταν η καλή  διάθεση και το χιούμορ που επικρατούσε. Τα ηνία αυτής της διάθεσης τα κρατούσε ο εορτάζων Μητροπολίτης Ιγνάτιος, ο οποίος είχε να πεί για τον καθένα έναν καλό λόγο.
Η καλή διάθεση του μειλίχιου Ποιμενάρχη ήταν τέτοια που μετά την ολοκλήρωση του γεύματος, έψαλλε ο ίδιος μαζί με τους άλλους Αρχιερείς και μετά  εζήτησε από τον καλλικέλαδο διάκονο π. Ιωάννη Ράπτη, παλαιό γνώριμό του από τα χρόνια που πέρασε ως φοιτητής γεωπονίας–ελεγκτής τροφίμων στην Άρτα ( και με αυτή την ιδιότητα εργάζεται σήμερα,αφού δεν είναι διορισμένος ως κληρικός),  και παράλληλα είναι διάκονος του καλού και φωτισμένου Μητροπολίτη Ιλίου Αθηναγόρα, να τραγουδήσει δύο παραδοσιακά τραγούδια.
Εδημιουργήθηκε μία πολύ ευχάριστη και  συγκινητική ατμόσφαιρα και η εορτή έκλεισε με τον καλύτερο  δυνατό επισφράγισμα αγάπης και κοινωνίας εν Κυρίω. Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα που ακολουθούν δείχνουν του λόγου μας το αληθές! Τα βίντεο με τον διάκονο π. Ιωάννη Ράπτη και αυτό που έψαλλε ο Σεβ. Αρτης Ιγνάτιος με τους άλλους Μητροπολίτες θα ακολουθήσουν σε άλλη ανάρτηση! Αξίζει τον κόπο να τα περιποιηθούμε λίγο παραπάνω αφού δεν μας δίνονται τόσο  ευλογημένες και ξεχωριστές  στιγμές κάθε μέρα.

 Θέλησα με αυτό τον τρόπο να αναδείξω τον τρόπο που εόρτασε τα ονομαστήριά του ο ευγενής και καλόκαρδος Σεβ. Μητροπολίτης Αρτης Ιγνάτιος Δ´, για να καταδείξω τη διαφορά με την οποία εορτάζουν οι  Ιεράρχες της επαρχίας  και οι Ιεράρχες των αστικών κέντρων.  Για να δούμε ποιές εορτές είναι για το φαίνεσθαι και ποιές αποτελούν  αληθινή μυσταγωγία με τη συμμετοχή κλήρου και λαού!