Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετεί στον αφρικανικό χώρο, έδωσε πολλές ευκαιρίες στους νέους να μορφωθούν, από την πρώτη του δημοτικού μέχρι και το πανεπιστήμιο.
Πολλές φορές οι νέοι αυτοί, επειδή στερούνται της πατρικής παρουσίας και στοργής, θεωρούν τον Σεβασμιώτατο πατέρα τους και έτσι τον προσφωνούν.
Έτσι, σήμερα, γύρω στο μεσημέρι, τέλεσε τους γάμους ενός τέτοιου νέου, που η ιστορία του είναι όντως δραματική και μυθιστορηματική.
Ο νέος αυτός, όταν ήταν ακόμα μικρός και έπαιζε με τον καλύτερο φίλο του, κατά λάθος τον σκότωσε και τον έκλεισαν στη φυλακή.
Τότε ο Σεβασμιώτατος, μαζί με τον ιερέα της περιοχής, βοήθησαν να ελευθερωθεί ο μικρός αυτός, αφού εξομολογήθηκε με λυγμούς και δάκρυα στον Σεβασμιώτατο, περιτριγυρισμένοι από βράχους, κάτω από ένα δέντρο και ανέλαβε από τότε τη μόρφωσή του, αφού τόσο οι δικοί του όσο και ολόκληρη η κοινωνία τον απαρνήθηκαν.
Ο μικρός αυτός έδειξε άριστη διαγωγή και ήταν πανέξυπνος. Έτσι, ο Σεβασμιώτατος τον έφερε κοντά του, όπου φοίτησε στο Διδασκαλικό Κολλέγιο και αρίστευσε.
Στη συνέχεια τον έστειλε στο πανεπιστήμιο της Ναϊρόμπης, όπου και πάλι αρίστευσε, ακολουθώντας σπουδές σχετικές με την εκπαίδευση.
Όταν τέλειωσε, ο Σεβασμιώτατος τον διόρισε καθηγητή στο Διδασκαλικό Κολλέγιο της Μητροπόλεως, αφού είχε όλα τα απαιτούμενα προσόντα.
Σήμερα, στα 29 του χρόνια, ο νέος αυτός δέχθηκε από τον Σεβασμιώτατο τις ευχές και τις ευλογίες της Εκκλησίας, με την τέλεση του μυστηρίου του γάμου του.
Ο γάμος τελέστηκε στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στο χωριό όπου γεννήθηκε ο νέος αυτός.
Η σημερινή μέρα ήταν μεγάλης σημασίας, γιατί, μετά από τόσα χρόνια, η οικογένεια του νέου αυτού τον υποδέχθηκε και ο γάμος του έγινε αιτία να ενώσει όλους.
Στο μυστήριο συμμετείχαν πολλοί ιερείς της περιοχής και εκατοντάδες πιστοί, ιδιαίτερα οι νέοι της ηλικίας του.
Ο Σεβασμιώτατος, συγκλονισμένος από το γεγονός αυτό, κάλεσε τον νέο να ενθυμείται πάντοτε στη ζωή του ότι τίποτε δεν κατορθώνουμε μόνοι μας παρά μόνο με την επέμβαση του Θεού και τον συμβούλευσε να μην ξεχάσει ποτέ από πού ξεκίνησε και πού έφθασε, τον τόπο της καταγωγής του και τις δύσκολες στιγμές που έζησε όλα αυτά τα χρόνια, κάτω από την προστασία του Θεού.
Ο Σεβασμιώτατος, αφηγούμενος τη ζωή του νέου αυτού, συγκλονισμένος και ενθυμούμενος τις ταλαιπωρίες, τις ταπεινώσεις και την περιφρόνηση που δέχθηκε στη ζωή του, είπε ότι θα συνεχίσει, όπως πριν και τώρα και πάντοτε, να είναι ο πατέρας του.
Με δάκρυα στα μάτια, απεκάλυψε σε όλους ότι ακολουθώντας βήμα προς βήμα τη ζωή του νέου αυτού, υπέφερε και ο ίδιος και συνέπασχε μαζί του. Όμως όλα εξελίχθηκαν όπως το ήθελε η μεγάλη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο.
Ακολούθησε πλούσιο γεύμα στο πατρικό σπίτι του νέου αυτού, όπου τον υποδέχθηκαν οι γονείς, τα αδέλφια του, οι συγγενείς και οι φίλοι του.
Η όλη ιστορία θύμιζε την παραβολή του Ασώτου Υιού.
