Το Φοιτητικό Διοικητικό Συμβούλιο της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών δεν έκανε δεκτή την από 25η Μαρτίου 2014 προφορική παραίτηση του Προέδρου των Φοιτητών Θεόδωρου Μπουλιέρη και τον κάλεσε να μην προχωρήσει στην σύνταξη έγγραφης παραίτησης, καθώς ουδέποτε κάτι τέτοιο πρόκειται να γίνει αποδεκτό.
Ο Αντιπρόεδρος του φοιτητικού Δ.Σ. Δημήτριος Γκόγκας τόνισε : ”Ο κ. Μπουλιέρης είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για την εκκλησιαστική εκπαίδευση, που έχει αγωνιστεί υπέρ του δέοντος για την σχολή αυτή, αλλά και για τις υπόλοιπες εκκλησιαστικές ακαδημίες σε πολλά επίπεδα, οπότε κατά την γνώμη μου η πρόθεση του να παραιτηθεί είναι προϊόν πολλαπλών πιέσεων που έχει δεχθεί, από κάποιους που κομματίζονται και προσπαθούν να εισάγουν και στην εκκλησιαστική εκπαίδευση τις παραταξιακές παρηκμασένες πρακτικές που ισχύουν στα άλλα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας και φυσικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, από την στιγμή μάλιστα που οι φοιτητές μας τον θεωρούν ως άξιο, αδιαμφισβήτητο και δυναμικό εκπρόσωπο τους.
Πιστεύω ότι θα σεβαστεί την ετυμηγορία του συνόλου και δεν θα αποχωρήσει. Εγώ αλλά και σύσσωμο το Δ.Σ. των φοιτητών θα συνεχίσει να στηρίζει την ανοδική του πορεία, στον αγώνα αναβάθμισης της εκκλησιαστικής μας εκπαίδευσης, την στιγμή μάλιστα που μας συνδέουν οι ίδιοι στόχοι και οράματα για τις εκκλησιαστικές σχολές μας, ακόμα κι αν μερικοί εναντιώνονται, πιθανόν από αίσθηση κατωτερότητας μπρος στη Χριστοήθεια και την έντονη παρουσία του στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Είναι βέβαιο ότι έχει την απόλυτη στήριξη όχι μόνον την δική μας, αλλά και της πλειοψηφίας”.
Ακολούθως, απαντώντας ο κ. Μπουλιέρης είπε: ”Η αγάπη και η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι συνάδελφοι μου φοιτητές με συγκινεί, μου δίνει περισσότερη δύναμη να πορευτώ μέσα από αυτή την μικρή θέση, στη πραγμάτωση του οράματος μας, που δεν είναι άλλο από την δημιουργία μιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης που θα παράγει Ορθόδοξους κληρικούς, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, μα ακόμα υψηλότερο επίπεδο αγιότητας και είναι αυτή η ίδια η αγάπη που δεν μου δίνει κανένα περιθώριο ν’ αποχωρίσω από την θέση του προέδρου, όσο κι αν το θέλω βαθύτερα.
Η ιστορία θα με τιμωρούσε αν δεν σεβόμουν την εμπιστοσύνη αυτή και αν δεν άκουγα τις φωνές των απλών φοιτητών, παιδιών της επαρχίας , που με γνήσια χείλη μου λεν’ να μείνω. Ευχαριστώ για την στάση τόσο των αντιπάλων που ονειρεύονται ένα ακόμα Θεολογικό Πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με κάστες, όσο και των υπολοίπων συναδέλφων για την έμπρακτη στήριξη τους. Μένω λοιπόν και επιμένω αμετακίνητος στον αγώνα αναβάθμισης του μορφωτικού και πνευματικού επίπεδου των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών της χώρας μας”.
